به سختی میتوان گفت که تورم چه تأثیری بر ارزهای دیجیتال دارد. چون ارزهای دیجیتال به عنوان یک دارایی تنها 10 سال سابقه دارند. در طی این دوره، ارزهای دیجیتال اصلی تورم چشمگیر کمی را در اقتصاد تجربه کردهاند. در نتیجه فشار تورم 2021/2022 اولین موردی است که سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال را در دورهای با تورم بالا و افزایش نرخهای مصرفی قرار میدهد. در این مقاله هر آنچه در رابطه با تأثیر فشار تورم بر ارزهای دیجیتال میدانیم را مرور میکنیم اما توصیه میکنیم که برای سرمایه گذاری از یک مشاور مالی کمک بگیرید که در زمینه سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتال تخصص داشته باشد تا به شما برای تصمیم گیری در دورههای اوج گیری تورم کمک کند.
کریپتو، ارز نیست!
ارزهای دیجیتال یا همان کریپتو کارنسی ارز نیستند در نتیجه مثل یک ارز خارجی به فشارهای تورمی واکنش نشان نمیدهند. خیلی از حامیان ارزهای دیجیتال این استدلال را مطرح میکنند که چنین ارزهایی ضد تورمی هستند. با کاهش ارزش پول، ارزش ارزهایی دیجیتال افزایش پیدا میکند. به این دلیل که وقتی ارزهای بومی دچار تورم میشوند، مردم معمولاً به دنبال یک ابزار بهتر برای ذخیره ارزش هستند. با تضعیف دلار، این افراد سرمایه خودشان را به بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال تبدیل میکنند تا قدرت خریدشان را حفظ کنند. این کار میتواند باعث افزایش بهای ارزهای دیجیتال شود. اما این حرکت از چند جهت اشتباه است. در سالهای 2021 و 2022 تورم به بیشترین حد خود در 40 سال اخیر رسیده اما همزمان ارزهای دیجیتال هم حدود دو سوم از ارزش خود را از دست دادهاند.
در عین حال این دیدگاه هم غلط است چون ارزهای دیجیتال هیچ وقت به عنوان ارزی کاربردی عمل نکردهاند. نه سازمان خدمات درآمدهای داخلی آمریکا (IRS) و نه کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) این کشور، ارزهای دیجیتال را جزء داراییهای نقد افراد در نظر نمیگیرند. در عوض، به گفته SEC ارزهای دیجیتال جزء یکی از این دو کلاس دارایی هستند:
- کالاها
داراییهایی مثل بیتکوین که حجم تولید و ماهیتی از پیش تعیین شده دارند، مثل طلا و نقره، کالا در نظر گرفته میشوند. گرچه این داراییها فیزیکی نیستند و مجازی محسوب میشوند اما سایر اصول آنها شبیه به همین داراییها است.
درست همانطور که میزان تولید طلا محدود است، حجم قابل تولید بیتکوین هم محدود و در الگوریتم آن مشخص شده است. هیچ سازمان مسئولی وجود ندارد که بتواند این ماهیت بیتکوین را عوض کند. سرمایه گذاران میتوانند بیتکوین را هم مثل طلا، نقره، آهن و چوب خرید و فروش کنند.
- اوراق بهادار
داراییهایی مثل توکنهای کاربردی یا استیبل کوینها که امکان تولید آنها طبق شرایط پروژه مربوطه وجود دارد، مثل سهام یا اوراق بهادار در نظر گرفته میشوند. گرچه این توکنها مثل داراییهای سنتی نیستند اما اصول مبنای آنها مثل همه داراییهایی است که به اوراق بهادار تبدیل میشوند.
یک سازمان، مقداری توکن تولید کرده و آنها را در بازار آزاد به فروش میرساند. سازمانها میتوانند طبق صلاحدید خودشان توکنهای جدید تولید کنند یا توکنهای موجود را از بین ببرند و ماهیت توکن بر اساس ماهیت پروژه مربوطه مشخص میشود. توکن کاربردی بر اساس تصمیمات بیزنسی پروژه صادر کننده آن افزایش یا کاهش بها پیدا میکند یعنی تقریباً شبیه به سهام شرکتها.
چه یک ارز دیجیتال را کالا در نظر بگیریم و چه یک اوراق بهادار در هر صورت ارزهای دیجیتال ارز نیستند. این یعنی ارزهای دیجیتال شبیه به ارز معمولی عمل نمیکنند. در عوض در دورههای تورم، سرمایه گذاران انتظار دارند که ارزهای دیجیتال هم از قوانین یک کلاس سرمایه گذاری پرریسک پیروی کنند.
سرمایه گذاری و تورم
تورم چه تأثیری بر ارزهای دیجیتال دارد؟
برای درک بهتر آنچه باید از ارزهای دیجیتال انتظار داشته باشیم، نگاهی به دو سوال مرتبط داریم:
- در دوره تورم، کالاها و اوراق بهادار چه عملکردی دارند؟
- داراییهایی با ویژگیهای بنیادی نه چندان قوی که عمدتاً برای دلالی و داد و ستد استفاده میشوند، در دورههای تورم چه عملکردی دارند؟ این سوالات چند پاسخ عمومی دارند.
معمولاً تورم منجر به افزایش نرخ بهره میشود
معمولاً فدرال رزرو با افزایش نرخ بهره به تورم واکنش نشان میدهد. این اقدام معمولاً با افزایش ارزش اوراق امن و مبتنی بر بدهی، باعث کاهش تقاضا برای سرمایه گذاریهای دلالی محور میشود. همچنین با افزایش هزینههای نقدینگی باعث کند شدن فعالیتهای سرمایه گذاری میشود.
هر دوی این الگوها با هم میتوانند تأثیر زیادی بر ارزهای دیجیتال داشته باشند. سرمایه گذاری روی داراییهای پرریسک و دلالی در دورهای که نقدینگی زیاد و پول در دسترس باشد راحتتر است. یکی از نظریههای غالب درباره دلیل ارزش گرفتن ارزهای دیجیتال این است که سرمایه گذاران پول زیاد و گزینههای کمی برای سرمایه گذاری در اختیار داشتند. هر دوی این گرایشات با افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو تغییر میکنند و احتمالاً در چنین شرایطی قیمت ارزهای دیجیتال و بیشتر داراییهای سرمایه گذاری با سود محور ریزش میکند.
لازم به ذکر است که معمولاً کالاها از چنین رابطهای پیروی نمیکنند. بیشتر کالاها در مجموع به عنوان شاخصی پیشرو برای تورم محسوب میشوند و قیمت کالاهای خام قبل یا همراه فشارهای تورمی افزایش پیدا میکند. این رابطه هم حالت علیت دارد و هم همبستگی چون معمولاً افزایش قیمت انرژی و مواد باعث افزایش قیمتهای مصرفی میشود.
اما بازار فلزات ارزشمند که بیشترین شباهت را به بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال دارد، معمولاً هیچ رابطه چشمگیری با تورم ندارد. مثلاً بین سالهای 2000 و 2001 یعنی دورهای که در آن تورم عمدتاً ثابت بود، قیمت طلا حدود 600 درصد افزایش یافت. از سال 2011 تا 2015 زمانی که تورم در حدود سطح 2 درصدی تعیین شده توسط فدرال رزرو بود، طلا تقریباً نیمی از این ارزش را از دست داد.
در عوض، فلزات ارزشمند معمولاً در دورههای رکورد اقتصادی بهتر عمل میکنند. با این وجود احتمال اینکه یک دارایی دلالی محور مثل ارز دیجیتال از دورههای رکود ضرر ببیند بیشتر است تا اینکه در چنین دورههایی صعود داشته باشد.
سرمایه گذاران به دنبال ثبات هستند
در دوره رکود اقتصادی، سرمایه گذاران به دنبال ثبات هستند. فلزات ارزشمند طبق مثال بالا معمولاً در این محیط خوب عمل میکنند هم به دلیل جو احساسی و تاریخچه مربوط به طلا و نقره و هم به دلیل ارزش ذاتی این فلزات. طلا بیشتر به عنوان یک دارایی باثبات در نظر گرفته میشود و به همین دلیل خیلی از مردم به دنبال سرمایه گذاری روی آن هستند که این امر به نوبه خود منجر به افزایش ثبات آن در نظر مردم میشود.
این نه ماهیت و نه یک دیدگاه نسبت به ارزهای دیجیتال است. ارزهای دیجیتال هیچ وقت مثل یک ارز معمولی کاربرد اقتصادی عملی نداشتند. در عین حال، هیچ پروژهای هرگز بر اساس توکنهای تبدیل شده به اوراق بهادار یک محصول کاربردی یا موفق برای مشتریان عرضه نکرده است. این داراییها بیشتر شبیه به بلیط بخت آزمایی عمل میکنند. این ارزها وعده ایجاد بازدهی چشمگیر را میدهند آن هم با سرمایه گذاری نسبتاً کم برای افرادی که داراییهایی درست و مناسب را انتخاب کنند. این سرمایه گذاریها میتوانند در محیطی که سرمایه گذاران آن پول زیاد و اطمینان ریسک کردن را دارند، موفقیت چشمگیری داشته باشند.
تردید و عدم قطعیت منجر به سرمایه گذاری روی اوراق بهادار میشود
وقتی تردید سرمایه گذاران نسبت به پولشان بیشتر شد، به دنبال امنیت بیشتر خواهند بود. سرمایه گذاران شخصی که بخش نامتناسبی از سطح مقطع بازار کریپتو را تشکیل میدهند هم به احتمال بیشتر پولشان را از سرمایه گذاری خارج میکنند. این کار میتواند باعث ریزش ارزش ارزهای دیجیتال در دوره تورم شده و در زمان رکود، ضرر آنها را دو برابر کند.
در مجموع، لازم به ذکر است که ارزهای دیجیتال و اوراق بهادار همیشه از نظر سود عملکردی نامتقارن داشتهاند و سرمایه گذارانی که مایل هستند رشد انفجاری/ضرر کلی را قبول کنند، احتمالاً علاقهای به بازده کوچک اما باثبات اوراق قرضه ندارند. در عین حال، حتی با وجود افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو، باز هم بیشتر اوراق قرضه تحت شرایط تورمی عملکرد ضعیفی دارند. اگر تورم با نرخ فعلی ادامه پیدا کند که به هیچ وجه نمیتوان نسبت به این موضوع اطمینان داشت، سرمایه گذارانی که اوراق قرضهای با نرخ بهره 4، 5 یا 6 درصد خریدهاند باز هم نسبت به نرخ تورم 8 یا 9 درصد متضرر خواهند شد.
این عوامل میتوانند تا حدی باعث حفظ ارزش ارزهای دیجیتال شوند چون سرمایه گذاران به دنبال داراییهایی هستند که حتی با وجود ریسک باز هم در دوره تورم بالا عملکرد خوبی داشته باشند.
جمع بندی
ارزهای دیجیتال به عنوان یک کلاس دارایی سابقه زیادی در دورههای تورم ندارند بنابراین هیچ دادهای برای پیش بینی تأثیر تورم بر قیمتها وجود ندارد. اما سرمایه گذاران میتوانند بر اساس رفتار سایر کلاسهای دارایی که شرایط مشابهی دارند، پیش بینی و قضاوت کنند. در نهایت، با اینکه باز هم کریپتو در هر شرایطی میتواند ریسک زیادی داشته باشد اما مهم است که وقتی به دنبال انتخاب زمان مناسب برای سرمایه گذاری هستید، از یک مشاور حرفهای کمک بگیرید.
نکاتی برای سرمایه گذاری در بازار کریپتو
- آیا امکان ریسک کردن را دارید؟ این سوال اهمیت زیادی دارد و جزء سوالاتی است که پاسخ آن برای هر سرمایه گذاری متفاوت است اما یک مشاور اقتصادی مجرب میتواند به شما برای پیدا کردن پاسخ این سوال کمک کند.
- ارز دیجیتال یک کلاس دارایی است که بیشتر به بلیط بخت آزمایی نزدیک است تا یک سرمایه گذاری. با این وجود نباید بدون آشنایی کامل با فناوری که ارزهای دیجیتال بر اساس ساخته شده، برای سرمایه گذاری تصمیم گیری کنید.