کوین‌های باثبات در واکنش به ناپایداری و بی ثباتی بازار ارزهای دیجیتال ایجاد شدند تا کوینی قابل اطمینان تر جهت خرید، فروش و نگه داری ارزهای دیجیتال برای کاربران ایجاد شود. برای دستیابی به این ویژگی ارزش کوین باثبات به یک ارز فیات یا کالا میخکوب می‌شود که اغلب، دلار آمریکا است. نوسان قیمت هر ارز فیات یا کالایی نسبت به نوسان بازار ارزهای دیجیتال بسیار ناچیز است در نتیجه تنها ریسکی که در این ارزها وجود دارد، اعتبار ارائه دهنده آنهاست.

صادر کننده کوین باثبات قیمت آن را به روش‌های مختلفی حفظ می‌کند از جمله با استفاده از ارز فیات، کالاهای مختلف یا حجم زیادی از وثیقه به صورت یک ارز دیجیتال دیگر یا استفاده از یک نوع روش کنترل غیرمتمرکز با کمک قراردادهای هوشمندی که قیمت را با کنترل کردن تعداد کوین‌های موجود در بازار، تعیین می‌کنند.

وثیقه کالا/ ارز فیات

معمولاً ارزش دارایی با نسبت یک به یک با ارزش دلار آمریکا، تتر (USDT) یا طلا حفظ می‌شود. برای انجام این کار ارائه دهنده کوین باید دارایی کافی برای تضمین همه کوین‌هایی که تولید می‌کند را داشته باشد. از نظر تئوری این یعنی مثلاً داشتن یک کوین تتر معادل با داشتن یک دلار آمریکا است در نتیجه کوین‌ها بسیار باثبات و قابل استفاده خواهند بود.

مزایا

انتظار می‌رود که کوین‌های باثبات وثیقه دار مستقل از روند بازار ارزهای دیجیتال عمل کنند چون مکانیزم‌هایی که ارزش آن را تنظیم می‌کنند کاملاً در محدوده ارز فیات قرار دارند.

معایب

اما این نوع کوین باثبات کاملاً متمرکز بوده و سرمایه گذار آن باید به ادعاهای یک شخص ثالث مبنی بر این که منابع کافی برای حفظ آن کوین را دارد، اعتماد کند. چنین کاری نیازمند یک سرمایه گذاری سازمانی عظیم اولیه با وثیقه کامل و همچنین پرداخت هزینه‌های حفظ و نگهداری است. در نتیجه ممکن است همین شرایط باعث شود که بعضی از آنها انتخاب کنند که وثیقه را به صورت کامل تهیه نکنند و این باعث می‌شود که اگر همه سرمایه گذاران تصمیم به تعویض کوین‌های خودشان با وثیقه بگیرند، آن کوین با ورشکستگی روبرو شود. بعلاوه، ممکن است این وثیقه توسط اشخاص ثالث به سرقت برود چون به هر حال حساب بانکی و خزانه‌ها هم آسیب پذیر هستند. کار کردن با چنین سیستم متمرکزی چندان متداول نیست و به همین دلیل بعضی از معامله گران و کارشناسان آن را پر خطر تلقی می‌کنند.

وثیقه ارز دیجیتال

در این روش ارائه دهنده کوین باثبات برای حفظ و تثبیت ارزش کوین خودش متکی بر وثیقه‌ای به شکل سایر ارزهای دیجیتال است. مثل سایر کوین‌های باثبات، قیمت این کوین‌ها هم به یک کالا یا ارز فیات میخکوب می‌شود تا ثبات آن حفظ شود اما در اینجا وثیقه یک ارز دیجیتال است و معمولاً نسبت آن حداقل یک به یک و نیم است.

مزایا

این کوین‌ها با استفاده از یک سیستم غیرمتمرکز کار می‌کنند که با قراردادهای هوشمند تنظیم می‌شود و در نتیجه این مسئله باعث حذف مشکل نیاز به اعتماد به یک شخص ثالث می‌شود.

معایب

این ویژگی‌ها باعث می‌شود که چنین ارزهایی به نوسانات بازار ارزهای دیجیتال متکی باشند. هر چند معمولاً استفاده از وثیقه‌ای بیش از حد نیاز برای حفظ ثبات این ارزها کفایت می‌کند اما این خطر وجود دارد که ارزش این وثیقه به کمتر از یک حد حیاتی برسد و همین باعث شکست کامل کوین باثبات مورد نظر شود. Dai یک نمونه از این توکن‌هاست که در حال حاضر وثیقه آن ETH است.

بدون وثیقه

این کوین‌ها برای حفظ قیمت نیازی به هیچ دارایی ندارند و از الگوریتم‌های قراردادهای هوشمند برای تثبیت آنها استفاده می‌شود. این یعنی صدور اوراق قبضه‌ای که امکان خرید آنها با کوین باثبات مورد نظر وجود دارد.

مزایا

سیستم نگهداری از این کوین‌ها هم شفاف و غیرمتمرکز است و هیچ خطری ناشی از مداخله اشخاص ثالث در آن وجود ندارد. همچنین این کوین‌ها با نوسان سایر کوین‌ها دچار نوسان نخواهند شد چون هیچ وثیقه‌ای ندارند.

معایب

اما عیب این کوین‌ها اتکا به تقاضای آتی است. اوراق قبضه‌ای که در ازای این کوین‌ها منتشر می‌شود فقط در صورتی ارزشمند خواهند بود که معامله گران باور داشته باشند برایشان سودآوری دارند. اگر تقاضا سقوط کند، این کوین‌ها هم با شکست روبرو می‌شوند.

یک نمونه شناخته شده از چنین کوین‌هایی Basis است که در سال 2018 به دلیل آنچه موانع قانونی ذکر شد، با شکست روبرو شد.

کاربردها

کوین‌های باثبات برای پیوند زدن بازار ارزهای دیجیتال به بازار فیات بسیار مفید هستند و همین ویژگی باعث می‌شود که چنین کوین‌هایی برای خرید و فروش کالاها مناسب باشند. این سیستم امنیت سرمایه گذاران را در برابر نوسانات بازار حفظ می‌کند بدون اینکه نیاز به تبدیل آنها به فیات یا کالا وجود داشته باشد. همانطوراز نام این کوین‌ها پیداست، آنها نسبت به ارزهای دیجیتال سنتی باثبات تر هستند در نتیجه سود کمتری به همراه خواهند داشت. با استفاده از معاملات خودکار می‌توانید از کوین‌های باثبات سود ببرید چون ربات‌های معاملاتی روشی کم خطر برای دستیابی به سود فراهم می‌کنند. با این حال همین سود کم باعث می‌شود که معامله گران تمایل چندانی به معامله دستی نداشته باشند چون برای دستیابی به سود قابل توجه باید معاملات زیادی صورت بگیرد یا حجم معاملات بیشتر باشد که چنین رویکردی برای مدیریت پول ایده آل نیست.

بازار

کوین‌های باثبات اولین بار در سال 2014 شکل گرفتند. تا ماه می‌ سال 2019 کوین باثباتی با پشتوانه دلار به ارزش بازار 4.3 میلیارد دلار رسیدند. در این زمینه USDT پیشگام است و با وجود تمام بحث‌های موجود درباره حجم وثیقه آن ارزش معاملات این کوین باثبات به 1.3 میلیارد دلار رسید. Circle که یک کوین باثبات دیگر است از ژانویه سال 2019 صعودی 435 درصدی را تجربه کرده است. در بین کوین‌هایی با وثیقه کریپتو Dai با ارزش بازار 84 میلیون دلار پیشگام است. این رقم در مقایسه با ارقام مربوط به کوین‌هایی با پشتوانه فیات بسیار کم است اما روندی امیدبخش دارد و گفته می‌شود که بیشترین میزان معاملات درون زنجیره‌ای را دارد. در نتیجه چنین کوینی برای سرمایه گذارانی که به دنبال کوینی باثبات برای ذخیره ارزش در بازار کریپتو هستند بسیار مناسب است.

طبق شاخص Stablecoin Index، لیست کامل کوین‌های باثبات مهم و ارزش بازار آنها عبارتند از:

تتر (USDT) 3.94 میلیارد دلار – کوین USD (USDC) 383.67 میلیون دلار – TrueUSD (TUSD) 217.24 میلیون دلار – Paxos  (PAX)165.75 میلیون دلار – Dai (DAI) 86.09 میلیون دلار – BitUSD  (BITUSD) 12.08 میلیون دلار – کوین جمینی (GUSD) 9.13 میلیون دلار و sUSD (SUDS) 1.52 میلیون دلار.

اما بعید است که کوین‌های باثبات بتوانند سرمایه گذاران را به سود بالایی برسانند چون طراحی آنها به صورتی است که سود کمی دارند. البته می‌توان در صورت استفاده از معاملات خودکار به دلیل حجم انبوه معاملات به سود بالایی رسید. تتر به دلیل اعداد و ارقام ذکر شده و حفظ قدرتش با وجود اتهامات مختلف می‌تواند گزینه خوبی در این زمینه باشد.