استخرهای ماینینگ گروهی از ماینرهای مستقل هستند که منابع خودشان را با یکدیگر ترکیب می‌کنند تا احتمال موفقیتشان برای حل معماهای بلاک‌چین افزایش پیدا کند.

در اولین روزهای ابداع بیت‌کوین، ماینینگ کاری تک نفره بود. حل کردن معماهای اثبات کار بلاک‌چین به قدری راحت بود که همه می‌توانستند خودشان در اتاق منزلشان یک ریگ ماینینگ تنظیم و راه‌اندازی کنند.

اما با افزایش محبوبیت بیت‌کوین، میزان سختی معماهایی که در قلب شبکه قرار دارند هم بیشتر شد در نتیجه به دست آوردن پاداش ماینینگ برای ماینرهای تک نفره روزبروز سخت تر شد. اینجا بود که استخرهای ماینینگ وارد عمل شدند. ماینرها همکاری با یکدیگر را شروع کردند تا احتمال موفقیتشان افزایش پیدا کند. در ادامه به بررسی کامل تر جزئیات این استخرها می‌پردازیم.

استخر ماینینگ چیست؟

استخر ماینینگ شامل هزاران ماینر مستقل است که نرم‌افزاری مشترک به اسم کلاینت را اجرا می‌کنند. ایده کلی این است که هر چقدر عده بیشتری با هم برای حل کردن معماهای ماینینگ همکاری کنند، احتمال اینکه مقداری از این پاداش نصیب هر یک از آنها شود بیشتر خواهد بود. پیش از پرداختن به دلیل انجام این کار، نگاهی به تاریخچه ماینینگ داریم.

تاریخچه‌ای مختصر

ساتوشی ناکاموتو در مقاله سفید خودش مفهومی به نام سختی معما را معرفی کرد. این مفهوم برای سخت تر شدن حل معمای بلاک‌چین‌های اثبات کاری مثل بیت‌کوین صرف نظر از اینکه چند نفر سعی به حل این معماها دارند، طراحی شده بود. اگر شبکه محبوبیت گسترده‌ای پیدا می‌کرد، سطح دشواری بالاتر می‌رفت در نتیجه برای حل این معما نیاز به قدرت پردازشی بیشتری وجود داشت. اگر محبوبیت شبکه کم می‌شد، دشواری کاهش پیدا می‌کرد تا متناسب با تعداد ماینرها باشد.

بیت‌کوین محبوب ترین ارزی است که ماین می‌شود، در نتیجه میزان دشواری این معما نسبت به آنچه در ابتدای شروع به کار شبکه در سال 2009 وجود داشت بیشتر است.

استخر ماینینگ چیست؟ ادامه

در استخرهای ماینینگ، ماینرها می‌توانند قدرت پردازشی خودشان را ترکیب کنند تا شانس خودشان را برای حل کردن معمای سختی (difficulty puzzle) افزایش دهند. کلاینتی که ماینرها از آن استفاده می‌کنند، سعی می‌کند سهمی از پاداش به دست آمده را بین آنها توزیع کند به این شرط که بتوانند ثابت کنند در حل بلاک‌ها سهیم بوده‌اند.

آیا می‌دانستید؟

دومین استخر ماینینگ بزرگ جهان از نظر تمرکز ماینرها، جمهوری چک است.

انواع استخر ماینینگ

استخر ماینینگ چند نوع کلی دارد که عبارتند از:

• استخرهای مبتنی بر کلود: در این استخرها ماینرها به صورت مستقل کار می‌کنند و از طریق کلود به استخر متصل می‌شوند.
• فارم‌های ماینینگ: این ماینرها مثل دیتاسنتر هستند که در آن صدها یا حتی هزاران ماینر دور هم جمع شده و در یک استخر با هم کار می‌کنند.
• ماینینگ چند استخری: این گروه شامل ماینرهایی هستند که از یک ارز دیجیتال به ارز دیجیتال دیگر حرکت کرده و به دنبال سودآورترین ارز برای ماین کردن هستند.

مشهورترین استخرهای ماینینگ

Slushpool قدیمی ترین استخر ماینینگ است که سال 2010 تاسیس شد. این استخر 11.4 درصد از نرخ هش بیت‌کوین را به خود اختصاص داده و چهارمین استخر ماینینگ بزرگ جهان است.

AntPool بزرگترین استخر ماینینگ جهان است و یک چهارم نرخ هش جهان را در اختیار دارد. این استخر توسط شرکت چینی Bitmain اداره می‌شود که به تولید سری تراشه‌های ماینینگ ASIC Antminer شناخته شده است. از آنجایی که ماینرهای بیشتری با نرم‌افزار AntPool کار می‌کنند، پاداش نسبتاً کمتری عاید آنها می‌شود.

BTC.com کمی متفاوت است. در حالیکه Antpool و Slushpool در سراسر جهان سرور دارند، BTC.com فقط در چین و اتحادیه اروپا سرور دارد. با این وجود BTC.com دومین استخر محبوب جهان است. محبوبیت این استخر ناشی از سیستم پرداخت خاص آن است که سهمی از کارمزد تراکنش‌ها را به عنوان پاداش در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

اما این استخرهای ماینینگ چالش‌های خاصی هم دارند.

مشکلات استخرهای ماینینگ

مصرف انرژی

ماینینگ، انرژی زیادی مصرف می‌کند و در ماینینگ انبوه این مصرف بیشتر هم می‌شود. برای مثال کل انرژی مصرفی توسط ماینرهای بیت‌کوین در سال به اندازه انرژی مصرفی در شیلی و جمهوری چک است.

برای حل این مشکل خیلی از استخرهای ماینینگ چین نزدیک منابع انرژی تجدید پذیر مثل نیروگاه‌های برق آبی کنار سدها و رودها مستقر شده‌اند و از انرژی مازادی که این نیروگاه‌ها تولید می‌کنند استفاده می‌کنند. به ویژه این موضوع در استان سیچوان که به آن پایتخت ماینینگ هم گفته می‌شود بیشتر مشاهده می‌شود. از آنجایی که این انرژی در هر صورت اتلاف می‌شود، عده‌ای این روش را برای طبیعت هم مناسب تر می‌دانند.

اما به دلیل تغییر قوانین، آینده ماینینگ در چین هم در معرض خطر قرار دارد.

تجمع زیانبار

به گفته بعضی از ناظران، این استخرها باعث تمرکز قدرت ماینینگ در شبکه‌های ارز دیجیتال می‌شود که در اصل قرار بوده غیرمتمرکز باشند. برای مثال اعضای جامعه بیت‌کوین کش بر سر نفوذ بیش از حد استخر BitcoinABC که دو سوم از نرخ هش استخرهای ماینینگ Bitmain را به خود اختصاص داده و کنترل نیمی از نرخ هش بیت‌کوین را در اختیار دارد، دچار اختلاف شدند.

توصیه‌ای که به ماینرها مطرح شده این است که به استخرهای کوچکتر و کم نفوذتر بپیوندند تا مطمئن شوند شبکه در دست مردم باقی می‌ماند اما انجام این کار به سادگیِ گفتن آن نیست.

استخرهای ماینینگ و دولت‌ها

استخرهای ماینینگ توجه دولت‌ها را هم به خود جلب کرده‌اند. در چین که اکثر استخرها در آن مستقر هستند، دولت به دنبال تعطیل کردن این تشکیلات است.

در آمریکا هم وضعیت چندان بهتر نیست. شورای شهر پلاتس بورگ در ایالت نیویورک که منتظر مشخص شدن وضعیت قانونی ماینینگ در این شهر بود، برای 18 ماه مهلت انجام این کار را به ماینرها داد. ایالت نیویورک هم هزینه برق مشترکینی که از استخرهای ماینینگ استفاده می‌کنند را افزایش داد.

نیازی به گفتن نیست که تشکیلات ماینینگ بزرگ پیش از پیاده سازی قوانین و اعمال محدودیت توسط دولت به مناطق دیگر جابجا می‌شوند. برای نمونه استخر ماینینگ BTC.TOP بعد از اینکه قوانین ماینینگ در آمریکا سخت تر شد، به کانادا منتقل شد.

آینده

شاید استخرهای ماینینگ روزی به مردم معمولی امکان جمع سپاری داریی‌هایشان را بدهند. برای نمونه شرکت‌هایی مثل OsiaNetwork LLC قصد دارند به شرکت کنندگان امکان بدهند قدرت پردازشی خودشان را متمرکز کنند تا هزینه کمپین‌های انتخاباتی نمایندگان را تأمین کنند.

اما به احتمال زیاد ماینینگ و استخرهای ماینینگ روزی از بین خواهند رفت. ارزهای دیجیتال جدید از سیستم‌هایی مثل اثبات سهام یا سیستم‌های رای گیری دموکراتیکی استفاده می‌کنند که نیاز به مصرف انرژی بسیار کمتری دارند.

ممکن است ظرف چند سال آینده استخرهای ماینینگ برای همیشه به تاریخ سپرده شوند.