خیلی از شاخصهایی که هدفشان زمانبندی یا اندازه گیری چرخههای بازار بیتکوین از دید بنیادی است، بیشتر متمرکز بر وجود یا عدم وجود نوسان ارزش در زنجیره هستند. بنابراین چرخهها را از دید سرمایه گذار/خریدار ارزیابی میکنند. شاخص ارزش محقق شده (Realised Cap)، نسبت NVT، نسبت ارزش بازار به ارزش محقق شده (MVRV) و موجهای HODL تنها چند نمونه از معیارهای قدرتمند و شاخصهای بصری هستند که اطلاعات ارزشمندی فراهم میکنند.
یکی دیگر از انواع شاخصهایی که اخیراً در دنیای کریپتو توجه زیادی به خود جلب کرده، "ارزش دلاری کوینهای ماین شده" به صورت روزانه یا به عبارتی نرخ صدور روزانه بیتکوین است. ثابت شده که این معیار به خوبی و با دقت کامل همه کفهای نوسان را بر اساس رکوردهای قیمت پیشین بیتکوین (All Time High) تشخیص میدهد. این شرایط برای دو هالوینگ مهم، سیکلهای بازار خرسی – گاوی و همچنین سیکلهای کوچکتر بیتکوین در اولین سالهای آن برقرار بوده است.
این معیار ما را با سمت دیگر معیار Hodlers of Last Resort (آخرین نگه دارندگان بیت کوین) یعنی Compulsory Sellers (کسانی که به اجبار بیتکوین را میفروشند) و اصول بنیادی سودآوری بیتکوین آشنا میکند که در شکل دادن چرخههای بازار بیتکوین نقش دارند. ایده ساده اما مبتکرانه دیوید پوئل برای تنظیم این معیار با "میانگین متحرک ساده سالانه" منجر به شکل گیری ابزاری جدید، قدرتمند و ظریف برای ارزیابی سیکلهای بازار از دیدگاه "سودآوری بازار/ فروشندگان اجباری" شده است.
از آنجایی که شرایط مربوط به سودآوری ماینینگ در اصلاح بیتکوین تأثیرگذار است، تا کنون نرخ روزانه صدور بیتکوین کافی به نظر میرسیده – در حال حاضر میانگین روزانه عرضه بیتکوین 1800 عدد است اما پس از هالوینگ بعدی (سوم) که قرار است در اواسط سال 2020 اجرا شود، کارمزد تراکنشها که به ماینرها تعلق میگیرد دیگر نسبت به پاداش بلاک ناچیز نخواهد بود. بنابراین به احتمال زیاد، رابطه این معیار باید شامل "درآمد روزانه ماینینگ" باشد که شامل کارمزد تراکنشها بعلاوه پاداش بلاک است، یعنی:
در تلاشهای قبلی که برای ارزیابی شرایط از دید ماینرها صورت گرفته بود، معیار PetaHashDollar (درآمد روزانه ماینینگ تقسیم بر پتاهش روزانه) مورد استفاده قرار میگرفت. تلاشهای صورت گرفته برای نرمال سازی بر حسب یک روند مشخص یا به عبارتی با استفاده از "تنظیم دشواری" نمی توانستند یک معیار ساده و دقیق ایجاد کنند. بعلاوه، همه انواع میانگینهایی که تا اینجا برای محاسبه ضریب پوئل استفاده شده اند، به نوعی باعث انحراف این معیار میشدند. چنین معیارهایی نتوانستند به یک تراز عالی و بی نقص از نقاط اوج و کف و همچنین سطح شکل گیری هالوینگهای قبلی برسند.
یک نمونه از کاربرد شاخص سودآوری ماینینگ که نرخ هش، درآمد ماینینگ و تنظیم دشواری را در نظر میگیرد.
همان معیار سودآوری ماینینگ که با ضریب پوئل همراه شده.
مثال بعدی: PetaHashDollar = درآمد ماینینگ تقسیم بر نرخ هش
نسبت سودآوری ماینینگ که از نرمالسازی PetaHashDollar با معادلات پایه به دست آمده است.
مقصد آینده
اگر قرار باشد هالوینگ بعدی هم در سطح ضریب پوئل دوهالوینگ قبلی (1.6) رخ دهد، شاید بتوانیم از این فرمول برای تخمین زدن قیمت بیتکوین در هالوینگ بعدی استفاده کنیم. از آنجایی که در حال حاضر دادههای مورد نیاز برای ساختن میانگین متحرک 365 روزه را در اختیار نداریم، برای این کار میتوانیم از رویکردی چشم اندازی و تقریبی استفاده کنیم. به این ترتیب میتوانیم این محدوده فرضی را با محدوده محاسبه شده از طریق پیش بینی رو به جلوی رگرسیون خطی قیمت مقایسه کنیم.
یک مدل جدید از نمودار رگرسیون غیرخطی Renato Shirakashi برای بیتکوین با پارامترهای جدید طراحی شده تا درصد تفاوت روزانه کلی با رگرسیون Shirakash اصلی کاهش پیدا کند. از آنجایی که انتظار میرود نرخ نوسان و بزرگی حبابها/بازارهای گاوی آینده با رشد و بلوغ این کلاس دارایی کاهش پیدا کند، میتوان برای پیش بینی، از این نسخه استفاده کرد.
با استفاده از رقم تخمینی میانگین متحرک 365 روزه ضریب پوئل بین مقادیر نشان داده شده در نمودار بالا، به عدد 8889 تا 17778 دلار میرسی که البته این پیش بینی در صورتی درست است که باز هم هالوینگ در سطح پوئل حدود 1.6 رخ دهد.
در این لحظه، رگرسیون غیرخطی به 11667 میرسد. اولین هالوینگ زیر سطح این مدل رگرسیون رخ داد و دومی در در همین سطح. اگر این شرایط تکرار شود و این روند ادامه پیدا کند، پس این بار باید قیمت بیتکوین در زمان هالوینگ بالاتر از این سطح (11667 دلار) باشد.