رمزنگاری به چه معناست؟

وقتی کلمه رمزنگاری را می شنوید ، احتمالاً مغز شما به سمت کسی می نشیند که در یک اتاق تاریک نشسته و به خطوط کد خیره شده است. شما همچنین ممکن است به مهندسین نرم افزار بسیار مجرب فکر کنید که از تعداد بی پایان داده ها در زیرساخت های دیجیتال محافظت می کنند. رمزنگاری تا حدودی همه این موارد است ، اما این یک روش اصلی برای کدگذاری مدرن است. بیایید سعی کنیم برخی اصول اساسی رمزنگاری را درک کنیم تا درک بیشتری از این گردش کار فناوری جدید بدست آوریم.

رمزنگاری روشی برای محافظت از اطلاعات و ارتباطات از طریق استفاده از کدها، به طوری که فقط کسانی که اطلاعات برای آنها در نظر گرفته شده است می توانند آن را بخوانند و پردازش کنند. پیشوند crypt به معنای "پنهان" یا "مخفی" است - و پسوند graphy مخفف "نوشتن" است.

در علم رایانه ، رمزنگاری به تکنیک های اطلاعاتی و ارتباطی ایمن حاصل از مفاهیم ریاضی و مجموعه ای از محاسبات مبتنی بر قاعده به نام الگوریتم ها ، برای تبدیل پیام به روش هایی که رمزگشایی آن دشوار است ، اشاره دارد. این الگوریتم های قطعی برای تولید کلید رمزنگاری ، امضای دیجیتال ، تأیید برای محافظت از حریم خصوصی داده ها ، مرور وب در اینترنت و ارتباطات محرمانه مانند معاملات کارت اعتباری و ایمیل استفاده می شود.

می توان گفت رمزنگاری عملی و مطالعه تکنیک هایی است برای تأمین امنیت ارتباط و داده در حضور مخالفان یا هکرها است.

سه اصل مهم در رمزنگاری وجود دارد: رمزگذاری ، احراز هویت و یکپارچگی.

• رمزگذاری

رمزگذاری فرآیند تبدیل داده ها به شکل غیرقابل خواندن به منظور محافظت از حریم خصوصی آن هنگام انتقال داده ، دریافت و ذخیره سازی است. داده های رمزگذاری شده باید از طریق فرآیندی به نام رمزگشایی باز شوند.

رمزگذاری و رمزگشایی ، در اصل به کلیدهایی نیاز دارد که در این فرآیند مورد استفاده قرار گیرد تا در حالی که به نظر می رسد داده ها باز شده اند، هنوز هم توسط گیرندگان مورد نظر قابل خواندن و درک هستند.

• احراز هویت فرایند اطمینان از ارسال کننده ادعا شده در یک رشته داده ، در واقع فرستنده واقعی است. این کار با ارسال رایانه یا دستگاهی با انجام برخی کارها انجام می شود که گیرنده می داند فقط فرستنده صحیح می تواند انجام دهد. هنگامی که گیرنده آن عمل را می بیند ، پیام را تأیید می کند.

• یکپارچگی

رمزنگاری مناسب همچنین یکپارچگی پیام را تضمین می کند ، به این معنی که پیام ها به صورت دقیق فرستاد شده و در مسیر ارتباطی رهگیری یا تغییر نمی شوند. معمولاً این کار با هش کردن داده ها انجام می شود که بصورت رمزنگاری مسیر آن را ترسیم می کنند.

با استفاده از یکی از سه روش ، استفاده از این اصول به یک مهارت فنی فراوان نیاز دارد:

رمزنگاری کلید سری یا مخفی

رمزنگاری کلید عمومی

توابع هش

رمزنگاری کلید مخفی

رمزنگاری کلید مخفی از یک کلید در هر دو رمزگذاری ارسال کننده و رمزگشایی گیرنده استفاده می کند. این ساده ترین روش برای رمزگذاری داده ها است ، اما امنیت آن نسبتاً کم است و توزیع یک کلید منفرد معمولاً راحت تر از آنچه گفته می شود انجام می شود.

رمزنگاری کلید عمومی

رمزنگاری کلید عمومی امکان استفاده از دو کلید را می دهد که برای فرستنده و گیرنده متفاوت است. هم شخص فرستنده و هم شخص پذیرنده دارای کلید خصوصی و عمومی هستند. کلید خصوصی باید مخفی نگه داشته شود در حالی که کلید عمومی برای هر شخصی که به دنبال برقراری ارتباط با شخص دیگری است ، شناخته شده است. به عنوان مثال ، اگر یک رایانه می خواست داده ها را به رایانه دیگری ارسال کند، از کلید عمومی گیرنده برای رمزگذاری داده ها استفاده می کند، و گیرنده برای رمزگشایی از کلید خصوصی مخفی خود استفاده می کند.

توابع هش

تکنیک اساسی نهایی رمزنگاری شامل هیچ کلید نیست ، بلکه از یک مقدار هش مجموعه استفاده می کند که به عنوان متن ساده ارائه می شود. توابع هش برای بررسی صحت اطلاعات منتقل شده استفاده می شود. شما می توانید از این تکنیک به رایانه هایی که داده ها را از طریق یک معادله اجرا می کنند، فکر کنید و در صورت پاسخ دریافت مناسب ، کامپیوترها می توانند صحت پیام ها را بررسی کنند.

مرتبط: چه تکنیک های رمزگذاری مشترک وجود دارد و قابل اعتماد هستند؟

با طرح این سوال که رمزنگاری چیست ، جواب بسیار ساده است. این علمی است که می توانید داده ها را در هنگام انتقال یا ذخیره سازی اطلاعات خود را تهیه کنید. این یک جنبه اساسی در امنیت داده های مدرن است و همچنان به معنای تأمین امنیت دیجیتال است.