حد ضرر یک ابزار معاملاتی است که برای محدود کردن حداکثر زیان یک معامله گر از طریق تسویه خودکار دارایی‌ها هنگام رسیدن قیمت‌ها به حدی مشخص طراحی شده است. انواع مختلفی از حد ضرر وجود دارد که می‌توان بسته به شرایط بازار در سناریوهای مختلف از آنها استفاده کرد. ممکن است گاهی اوقات به دلیل نتایج و خروجی‌های مختلف بازار استفاده از حد ضرر کار سختی باشد با این وجود این ابزار می‌تواند برای معامله گران تازه کار و بی تجربه بسیار مفید باشد.

چه زمانی از حد ضرر استفاده می‌شود؟

بر خلاف سفارش محدود که در آن سعی می‌شود از روند فعلی بازار استفاده شود، معامله ارز دیجیتال از حد توقف برای محدود کردن ضرر خود به اندازه‌ای که قادر به تقبل آن است استفاده می‌کند. برای استفاده موثر و کارآمد از حد توقف معامله گر باز هم باید رفتار بازار را پیش بینی کرده و حد ضرر را مطابق با آن تنظیم کند – در غیر این صورت ممکن است علاوه بر اینکه نتواند از ضرر پیشگیری کند آن را چند برابر کند. وقتی معامله گر از چگونگی رفتار بازار اطلاعات کسب کرد، باید مقدار و نوع سفارش حد ضرر خودش را انتخاب کند.

انواع حد ضرر

کامل

در صورت تریگر شدن، همه ارزهای دیجیتال کاربر را تسویه می‌کند. این روش برای مواقعی مناسب است که بازاری باثبات با نوسانات قیمت ناگهانی و غیرمنتظره وجود دارد و پیش بینی می‌شود که افت قیمت‌ها کم باشد. هر چند بکاپ شدید یعنی معامله گر یک سود بالقوه را از دست می‌دهد اما اگر قیمت ارز دیجیتال مورد نظر پایین بماند، معامله گر از ضرر بالقوه پیشگیری می‌کند.

بنابراین هنگام تنظیم حد ضرر کامل، معامله گر باید سود و ضرر هر دو حالت را در نظر داشته باشد.

جزئی

هر زمان تریگر شود، مقدار خاصی از ارز دیجیتال مورد نظر را تسویه می‌کند. این روش در بازارهای پرنوسان (مثل بازار ارزهای دیجیتال) بسیار مفید است و باعث می‌شود که اگر پس از افت قیمت‌ها یک صعود وجود داشته باشد، باز هم مقداری از آن دارایی برای معامله گر باقی بماند. اما در این روش مقداری ارز دیجیتال برای معامله گر باقی می‌ماند که ممکن است تمایلی به حفظ آنها نداشته باشد و اگر قیمت‌ها پایین بمانند، معامله گر ضرر می‌کند. می‌توان از این ابزار برای کنترل خسارت در یک بازار بشدت پر نوسان استفاده کرد اما تضمینی برای امنیت دارایی معامله گر وجود ندارد. بنابراین باید از آن با درک کامل ریسک بالای آن استفاده کرد.

حد ضرر متحرک

حد ضرر بر اساس نوسان قیمت‌ها در بازار تنظیم می‌شود. معامله گر یک فاصله متحرک را تنظیم می‌کند که فاصله بین قیمت فعلی ارز مورد نظر و قیمت حد توقف است. اگر قیمت ارز مورد نظر افزایش پیدا کند، حد ضرر هم با آن افزایش پیدا می‌کند. وقتی قیمت ارز مورد نظر کاهش پیدا کند، مقدار حد ضرر تغییری نمی‌کند و اگر قیمت‌ها به مقدار تعیین شده برسند، سفارش حد ضرر تریگر می‌شود.

این روش نسبت به حد ضرر معمولی مزیت دارد چون به معامله گر امکان می‌دهد صرف نظر از اینکه روند بازار به چه صورت بوده، حداکثر ضرر خودش را محدود کند. بعلاوه با این روش نیازی نیست که خود معامله گر با توجه به شرایط بازار حد ضرر را به صورت دستی تنظیم کند. حد ضرر متحرک می‌تواند در بازاری که رشد پایداری دارد برای معامله گر مسئولیت آفرین شود چون اغلب اوقات هر روند رو به رشد قوی، قبل از اوج گرفتن یک سقوط را تجربه می‌کند.

ریسک‌ها

اگر سفارشات حد ضرر کامل بیش از حد زیاد باشند، ممکن است معامله گر با ریسک از دست دادن اوج گیری قیمت روبرو شود که احتمال وقوع این شرایط در بازارهایی با نوسان شدید بسیار زیاد است.

اگر حد ضرر بیش از حد کم باشد معامله گر ریسک از دست دادن فرصت را خواهد داشت چون ممکن است این حد ضرر تریگر نشود اما ارز مورد نظر بعد از افت قیمت در همان سطح پایدار بماند. اگر حد ضرر تریگر شود، معامله گر با یک حد ضرر پایین بیشتر از یک حد ضرر بالا متحمل خسارت می‌شود هر چند ممکن است برای بعضی شرایط، وقتی معامله گر باور دارد که قیمت‌ها پس از افت دوباره رشد می‌کنند، این روش بهتر باشد.

حد ضرر متحرک در بازاری باثبات ایمن تر به نظر می‌رسد اما در روندهای شدید رو به بالا می‌تواند مسئولیت مهمی برای معامله گر ایجاد کند. حد ضرر جزئی در بازارهای باثبات کاربرد کمتری دارد اما برای معامله با کوین‌های جدید بشدت پرنوسان می‌تواند کمک بسیار زیادی به معامله گر باشد. با این حال تمامی این ریسک‌ها ناشی از تصمیمات ضعیف در رابطه با نوع و ارزش حد توقف به دلیل تحلیل نادرست بازار هستند – درست مثل هر ابزار معاملاتی دیگری که در صورت استفاده نادرست می‌تواند زیان آفرین باشد.

تاکتیکی برای افراد تازه کار

عده‌ای بر این باور هستند که حد ضرر ابزاری است که بیشتر توسط معامله گران بی تجربه (و به صورت غیرکارآمد) استفاده می‌شود. این باور تا حدی می‌تواند درست باشد. از آنجایی که حد ضرر بیشتر به عنوان ابزاری تلقی می‌شود که از شکست خوردن معامله گر پیشگیری می‌کند، استفاده از آن برای معامله گران تازه کار می‌تواند گمراه کننده باشد. این در حالیست که حد ضرر در صورت استفاده درست،  بیشتر یک سیاست بیمه پیچیده و برنامه ریزی شده با دقت بالا است. اما همین ابزار در صورتی که در دست یک معامله گر باتجربه باشد که در تحلیل بازار عملکرد خوبی دارد، می‌تواند یک ابزار بسیار ارزشمند برای صرفه جویی در وقت و هزینه‌ها باشد. با این حال استفاده بی برنامه از این ابزار بدون داشتن درکی از کاربرد آن و آشنایی با انواع حد ضرر می‌تواند آسیب آفرین باشد. اما معامله گران بی تجربه‌ای که در بازارهای باثبات کار می‌کنند هم می‌توانند از این ابزار استفاده کنند به این شرط که به استراتژی‌هایی که برایشان قابل درک است پایبند بوده و دارایی‌های خودشان را با دقت و توجه مدیریت کنند. جای تعجب نیست که معامله در بازار پرنوسان سخت تر است و میزان موفقیت آن نسبت به کار با کوین‌های باثبات کمتر است. تلاش برای کنترل ضرر از طریق حد ضرر سخت تر و موفقیت آن کمتر است اما اگر معامله گری به توانایی‌های خودش ایمان دارد، می‌تواند از آن استفاده کند.

نتیجه گیری

هر چند حد ضرر به گونه‌ای طراحی شده تا آسیب و ضرر ناشی از نوسانات بازار را کاهش دهد، اما باز هم ممکن است باعث از دست رفتن دارایی و هدر رفتن مقداری از سرمایه شود. هنگام استفاده از حد ضرر، معامله گران باید با نسبت ضرر – سود و اهمیت و تاثیر دارایی‌های مورد معامله بر پورتفولیو خودشان آشنایی داشته باشند. در نهایت، حد ضرر صرفا یک ابزار است و تصمیم گیری برای استفاده از آن بستگی به تحلیل بازار توسط معامله گر دارد. موفقیت حد ضرر بستگی به این دارد که این تحلیل چقدر خوب انجام شود.