آژانس رتبه بندی وایس در توییت ۲۷ ژوئن خود اذعان داشت که شلی  قدمی کوچک برای IOHK اما یک قدم بزرگ برای کل اکوسیستم ارز دیجیتال محسوب می شود.

به گفته چارلز هاسکینسون خالق کاردانو، شبکه کاردانو  در آینده نزدیک و بعد از به روزرسانی شلی، ۱۰۰۰ تراکنش در ثانیه را می تواند پردازش نماید.

هاسکینسون اعلام کرد که در سال جاری شاهد رشد کاردانو به عنوان بهترین ارز دیجیتال خواهیم بود. هیچ ارز دیجیتالی در بازار وجود نخواهد داشت که به خوبی کاردانو به کمک به روز رسانی شلی باشد.

وی در ویدئویی اضافه کرد که سال جاری، بلاک چین قرارداد هوشمند کاردانو از نظر فناوری برتر از سایر بلاک چین ها نظیر اتریوم، بیت کوین یا اساسا هر پلتفرم دیگری در کل صنعت ارز دیجیتال خواهد شد. انتظار می‌رود این به روزرسانی کمتر از دو هفته دیگر آغاز شده و اکوسیستم کاردانو را از شبکه متمرکز به یک شبکه کاملا غیرمتمرکز تبدیل کند.

نظارت و پیگیری عملکرد دارایی‌های خودتان در چندین وبسایت مختلف می‌تواند کار سختی باشد.

اصل پایه همه ابزارهای این چنینی استخراج داده از تمام پلتفرم‌های معاملاتی است که شما در آنها عضو هستید و دیدگاهی بلندمدت نسبت به شرایط برای شما فراهم می‌کند. اصولاً چنین سرویس‌هایی وضعیت روحی شما در مسابقه خرید و فروش ارزهای دیجیتال را مشخص می‌کند و به شما کمک می‌کند تا در صورت نیاز سازماندهی مجدد را انجام دهید.

اما ویژگی‌های مهمی که یک ابزار نظارت بر پورتفولیوی ارزهای دیجیتال باید داشته باشد چیست؟ در این مطلب نگاهی به سرویس‌هایی خواهیم داشت که در اپ استور و پلی استور حداکثر تعداد نظرات برای آنها ثبت شده است.

Blockfolio

مزایا:

این اپلیکیشن توانسته بین حدود 25 هزار نظر کاربران در اپ استور به رتبه 4.8 از 5 ستاره برسد و در پلی استور هم با 108 هزار نظر کاربران به رتبه 5 ستاره برسد.

• پورتفولیوی خودتان را در قالب بیش از 100 ارز فیات مشاهده کنید.
• از بین 8 هزار کوین کریپتو انتخاب کنید.
• نمودار شخصی تاریخچه سرمایه گذاری خودتان را بر اساس پورتفولیوی خودتان رهگیری کنید.

معایب:

گاهی اوقات کاربران اعلام کرده اند که ممکن است داده‌ها و قیمت کوین‌ها با نرخ واقعی عرضه شده در اکسچنج‌ها تفاوت داشته باشد.

• باید کمی زمان صرف مرور صفحات مختلف و تنظیم یکسری تنظیمات کنید مثلاً وقتی ارز پایه را تغییر می‌دهید.
• فاقد نسخه وب

این ابزار رهگیری پورتفولیو رایگان است و از 300 اکسچنج مختلف پشتیبانی می‌کند از جمله:

Coinbase Pro, Binance, Kraken, Bittrex, CryptoGo, Cryptopia, KuCoin, Poloniex, Bitstamp, GXChain, HitBTC, Bitfinex, Paxful, EtherDelta, BitMEX, YoBit, Bithumb, Coinmama, Huobi.

 CoinStats

مزایا:

این اپلیکیشن با حدود 40.4 هزار نظر ثبت شده توسط کاربران توانسته در اپ استور رتبه 4.7 را از 5 ستاره کسب کند و در پلی استور هم از 4.5 هزار نظر ثبت شده به رتبه 4.6 ستاره برسد.

• امکان انتخاب از بین 8 هزار ارز دیجیتال
• تنظیم پورتفولیوی خودتان در CoinStats با اضافه کردن دستی تراکنش‌های خرید/فروش یا همگام سازی اکسچنج یا والت‌های خودتان برای نمایش زنده (live view)
• امکان تنظیم آسان چندین پورتفولیو

معایب:

در مجموع این اپلیکیشن نظرات مثبتی را دریافت کرده اما گاهی اوقات کاربران با یکسری باگ روبرو می‌شوند:

• اپلیکیشن بیت‌کوین را با والت سخت‌افزاری لجر همگام سازی نمی‌کند.
• نسخه وب پورتفولیو ارائه نشده.

هزینه اشتراک ماهیانه این نرم‌افزار 4.99 دلار و هزینه سالیانه آن 39.99 دلار است و از 400 اکسچنج کریپتو پشتیبانی می‌کند.

delta

مزایا:

این اپلیکیشن رهگیری پورتفولیو با 7 هزار نظر کاربران در اپ استور توانسته به امتیاز 4.8 ستاره دست پیدا کند و در پلی استور با 16 هزار نظر به رتبه 4.2 ستاره برسد.

• امکان دسترسی به یک دید شفاف از موجودی کل پورتفولیوی خودتان
• ارزیابی شرایط بر اساس تصویر سازی از ضرر/سود کلی
• امکان مشاهده سرمایه خودتان در قالب هر ارز فیات
• امکان انتخاب از بین 5 هزار کوین کریپتو
• رهگیری وضعیت سلامت استراتژی سرمایه گذاری با استفاده از یک نمودار پورتفولیوی ارز دیجیتال شخصی

معایب:

آخرین بروزرسانی کمی بر این اپلیکیشن تاثیرگذاشته و کاربران هر از گاهی خبر از وجود مشکلاتی می‌دهند:

• قیمت‌ها را چند بار بررسی کنید چون ممکن است درست نباشند.
• از خطاهای احتمالی در نمودارها مطلع باشید.
• آماده کیفیت نامناسب در هنگام نمایش یک تایم فریم پایین باشید.

• برای دسترسی به نسخه وب، نرم‌افزار رهگیری پورتفولیو را نصب کنید.

این سرویس از 300 اکسچنج مختلف پشتیبانی می‌کند از جمله:

Binance, Bitfinex, Bittrex, Coinbase, Cryptopia, GDAX, HitBTC, Huobi, KuCoin, Kraken, Poloniex. 

Delta یک ابزار رهگیری پورتفولیوی رایگان است اما در صورتی که تمایل به استفاده از ابزارهای جانبی آن داشته باشید می‌توانید از طرح غیررایگان آن هم استفاده کنید. Delta PRO به شما امکان می‌دهد که با اکسچنج‌ها و والت‌های مختلف مورد علاقه خودتان متصل شوید و ماژول‌هایی اختصاصی برای تحلیل پورتفولیو، دسترسی سریع تر به قابلیت‌های جدید و غیره در اختیار کاربران قرار می‌دهد. طرح عضویت این اپلیکیشن در اپ استور ماهیانه 8.99 دلار و سالیانه 59.99 دلار قیمت دارد.

 CoinMarketCap

مزایا:

این اپلیکیشن توانسته در اپ استور از بین 8.5 هزار نظر کاربران به رتبه 4.8 از 5 ستاره برسد و در پلی استور از 2 هزار نظر به امتیاز 4.4 برسد.

• امکان مشاهده پورتفولیو در قالب بیش از 90 ارز فیات
• امکان انتخاب از بین 2 هزار کوین کریپتو
• امکان رهگیری عملکرد پورتفولیو بر اساس داده‌های CoinMarketCap

معایب:

در مجموع نظر کاربران مثبت است اما هر از گاهی باگ‌هایی مشاهده می‌شود.

• گاهی اوقات برای بارگذاری مجدد باید اپلیکیشن را بسته و دوباره باز کنید.
• فاقد نسخه وب

این اپلیکیشن رایگان است و از اکسچنج‌های مهم لیست شده در CoinMarketCap پشتیبانی می‌کند.

Altpocket

مزایا:

این اپلیکیشن در اپ استور از بین 13 نظر توانسته به امتیاز 3 از 5 برسد و در پلی استور از 11 نظر به امتیاز 5 ستاره دست پیدا کرده است.

• امکان نصب اپلیکیشن یا استفاده از نسخه تحت وب
• امکان انتخاب از بین 1324 کوین کریپتو
• امکان بررسی پورتفولیوی سایر معامله گران
• دریافت اعلان درباره معاملات سایر معامله گران

معایب:

اگر تمایلی به گفتگوهای اجتماعی و باز بودن بیش از حد پلتفرم ندارید، می‌توانید delta یا Blockfolio را امتحان کنید اما این اپلیکیشن خاص مبتنی بر انجمن کاربران است:

• Import خودکار در حال حاضر محدود به Bittrex، Binance، Coinbase و Poloniex است.
• عدم نمایش موجودی فیات

این ابزار رهگیری پورتفولیو رایگان است و از این چهار اکسچنج پشتیبانی می‌کند:

Coinbase, Binance, Bittrex, Poloniex.

CryptoCompare

مزایا:

این اپلیکیشن در اپ استور با 13 نظر به رتبه 2.9 از 5 ستاره دست پیدا کرده و در پلی استور از 191 نظر به رتبه 4 ستاره دست پیدا کرده است:

• می توانید اپلیکیشن را نصب کرده یا از نسخه تحت وب استفاده کنید.
• موجودی خودتان را بر حسب ارز فیات، بیت‌کوین و اتریوم مشاهده کنید.
• گزینه موردنظرتان را از بین 5300 کوین کریپتو انتخاب کنید.
• تازه ترین اخبار بازار را رهگیری کنید.
• از اینترفیس دیجیتال که کار با آن بسیار راحت است، لذت ببرید.

معایب:

این اپلیکیشن هم مثل هر اپلیکیشن دیگری گاهی اوقات با خطا روبرو می‌شود اما معمولاً این خطاها با یک اخطار کوچک رفع می‌شود:

• گاهی اوقات قیمت‌ها در نسخه دسکتاپ با اپلیکیشن تفاوت دارد

این ابزار رایگان بوده و از 140 اکسچنج پشتیبانی می‌کند از جمله:

Gemini, Coinbase, Kraken, Bitsamp, Bitfinex, Binance, …

Investing.com

مزایا:

این اپلیکیشن در اپ استور با 8.5 هزار نظر به رتبه 4.8 از 5 و در پلی استور از 2 هزار نظر به رتبه 4.4 ستاره دست پیدا کرده است:

• لیست نظارت دلخواه خودتان را ساخته و بر کالاها، شاخص‌ها، ETFها، اوراق بهادار و ارزهای دیجیتال نظارت داشته باشید.
• پشتیبانی از :Bitcoin (BTC), Ethereum (ETH), Ripple (XRP), Bitcoin Cash (BCH), Cardano (ADA), NEM (XEM), Litecoin (LTC), Stellar (XLM), IOTA (MIOTA),TRON (TRX), Dash, NEO,Monero (XMR), EOS, Qtum, Bitcoin Gold (BTG), ICON (ICX), Lisk (LSK), Ethereum Classic (ETC), RaiBlocks (XRB), Verge (XVG), Populous (PPT)
• شاخص‌های جهانی، رتبه‌های فارکس و سهام شرکت‌های مهم

معایب:

این اپلیکیشن ابزاری فوق العاده برای سرمایه گذاران بازار سنتی است و هر چند قابلیت پشتیبانی از قراردادهای آتی کریپتو به آن اضافه شده اما در مجموع ویژه این بازار طراحی نشده است.

• دسترسی به اطلاعات شخصی که ممکن است منجر به تماس‌های تلفی شود
• تبلیغات

برای غیرفعال کردن تبلیغات باید 124.99 و 99.99 دلار بپردازید.

خلاصه

در این مطلب لیستی از چند ابزار رهگیری پورتفولیو مورد بررسی قرار گرفت اما تعداد گزینه‌های موجود در اینترنت بسیار متنوع است. هنوز هیچ اپلیکیشن جامع و کاملی طراحی نشده اما برخی از اپلیکیشن‌ها مثل delta، Blockfolio و CoinStats بسیار قوی هستند.

خرید و فروش ارزهای دیجیتال یک فرایند چند لایه است که در آن موفقیت شما بیشتر از هر چیزی به کیفیت اپلیکیشن اکسچنج، تاخیر والت شما و تعداد بات‌هایی که روی نوسان کار می‌کنند بستگی دارد.

بنابراین تصور نکنید که ابزار نظارت بر پورتفولیو تنها ابزار مورد نیاز شماست. بعضی از والت‌ها هم امکان دسترسی به تاریخچه تراکنش‌ها را فراهم می‌کنند. 

ترکیب اطلاعات از منابع مختلف می‌تواند بسیار مفید باشد. ابزارهای اتوماسیون، ابزارهای نظارت بر پورتفولیو، اپلیکیشن‌های اکسچنج کاربر پسند و والت‌های امن همگی می‌توانند شانس موفقیت شما را نسبت به سایر معامله گران افزایش دهند.

ارزهای دیجیتال هر روز، هر ماه و هر سال درآمدهای متفاوتی ایجاد می‌کنند در نتیجه معمولاً لازم است اختصاص سهم پورتفولیوی خودتان را تغییر دهید. به این کار تعدیل مجدد پورتفولیو گفته می‌شود. اما چطور می‌توان این کار را انجام داد؟

تعدیل مجدد پورتفولیو چیست؟

تعدیل مجدد به فرایند تنظیم هر ارز دیجیتال در پورتفولیو طبق حالت اصلی آن گفته می‌شود. معامله گران می‌توانند به جای حداکثر کردن میزان بازده، تعدیل مجدد پورتفولیو را انجام دهند تا میزان ریسک را نسبت به یک الگوی تخصیص دارایی تنظیم کنند.

مثال: فرض کنیم پورتفولیوی اصلی شما متشکل از 30 درصد اتریوم (ETH) و 70 درصد بیت‌کوین (BTC) است. اتریوم در این بازه عملکرد خوبی داشته و سهم وزن آن به 50 درصد می‌رسد. سرمایه گذار برای حداقل کردن ریسک ممکن است 20 درصد از اتریوم خودش را بفروشد، 20 درصد بیت‌کوین بخرد و دوباره پورتفولیوی او به تخصیص 30 درصد اتریوم و 70 درصد بیت‌کوین برمی گردد.

آیا استراتژی برتری برای تعدیل مجدد پورتفولیو وجود دارد؟

بر اساس مطالعه Vanguard که حدود نیم قرن را بررسی کرده بود چیزی به نام بهترین استراتژی برای تعدیل مجدد سرمایه گذاری وجود ندارد اما استراتژی‌هایی هستند که می‌توانید یکی از آنها را انتخاب کنید:

فقط حد آستانه

در حوزه ارزهای دیجیتال معمولاً این احتمال وجود دارد که تخصیص دارایی پورتفولیوی شما نسبت به ارقام هدف تغییر کند. می‌توان از قبل یک حد آستانه برای تعدیل مجدد تنظیم کرد که می‌تواند معیار روانی شخصی شما برای تعدیل مجدد باشد. مهم نیست که این اتفاق یک بار در روز یا یک بار در سال رخ دهد. هر زمان که تخصیص دارایی‌ها از این حد آستانه گذر کرد، می‌توانید تعدیل مجدد را انجام دهید.

فقط زمان

با این روش خاص تنها پارامتری که در نظر گرفته می‌شود، زمان است و مهم نیست که تخصیص دارایی نسبت به حالت هدف چقدر تغییر کرده باشد.

هنگام استفاده از استراتژی "فقط زمان" شما پورتفولیوی خودتان را در فواصل زمانی خاص – هفتگی، ماهیانه، فصلی، سالیانه و غیره – تعدیل مجدد می‌کنید.

زمان و حد آستانه

این استراتژی ترکیبی از دو رویکرد قبلی است: تعدیل مجدد طبق زمانبندی انجام می‌شود اما تنها در صورتی که تخصیص دارایی به اندازه حد آستانه تعیین شده مثلاً 10، 20 یا 30 درصد نسبت به هدف تغییر کرده باشد.

بنابراین اگر در تاریخ زمانبندی شده، تخصیص دارایی پورتفولیو نسبت به حالت هدف کمتر از حد آستانه تعیین شده تغییر کرده باشد، تعدیل مجدد انجام نمی‌شود.

به همین صورت اگر تخصیص دارایی پورتفولیو قبل از رسیدن به زمان تعیین شده بیشتر از آستانه تغییر کند، باز هم تعدیل مجدد انجام نمی‌شود.

نرم‌افزار تعدیل مجدد پورتفولیوی ارزهای دیجیتال

ابزارهایی برای تعدیل مجدد پورتفولیوی ارزهای دیجیتال وجود دارد که می‌توانند به خودکار کردن کل این فرایند کمک کنند. معمولاً این ابزارها یک داشبورد دارند که به والت‌ها و اکسچنج‌های ارز دیجیتال متصل می‌شوند.

ابزارهای تعدیل مجدد پورتفولیو اطلاعات ارزشمندی درباره هر آنچه که نیاز دارید از تخصیص دارایی گرفته تا گروه بندی سرمایه گذاری‌های شما ارائه می‌دهند و معمولاً این داده‌ها به صورت نمودار و متن نمایش داده می‌شوند.

در صورت تمایل می‌توانید مقالاتی را که شامل توضیحاتی جامع درباره ابزارهای کریپتو مثل Blockfolio یا Coinstats است، مطالعه کنید.

خلاصه

توجه داشته باشید که مزیت اصلی تعدیل مجدد پورتفولیو حفظ سطح ریسک سرمایه گذاری خودتان در بازه زمانی مورد نظر است نه دستیابی به حداکثر بهره از آن.

استراتژی‌های مختلفی برای تعدیل مجدد پورتفولیو وجود دارد که عبارتند از: فقط حد آستانه، فقط زمان و زمان به همراه حد آستانه. می‌توانید با انتخاب یک نرم‌افزار تعدیل مجدد پورتفولیو از این استراتژی‌ها استفاده کنید.

از آنجایی که در ونزوئلا پرداخت از طریق کارت اعتباری برای کاربران متقاضی خارجی امکان پذیر نیست و سخت می باشد، بنظر می رسد ونزوئلا در حال آزمایش بیت کوین به عنوان گزینه پرداخت سودمند برای گذرنامه ها است.  SAIME ، سرویس اداری ونزوئلا برای شناسایی ، مهاجرت و اتباع خارجی طبق گزارش ها قصد دارد بیت کوین (BTC) را به عنوان یک روش پرداخت جدید برای شهروندان که به دنبال گذرنامه ونزوئلا هستند بپذیرد. این گزینه فقط برای برخی متقاضیان خارج از کشور و نه برای کاربرانی که واقعاً در ونزوئلا ساکن هستند موجود خواهد بود.

به نقل از كوين دسك و كوين تلگراف، پلتفرم پرداخت جهانى، به دنبال انتشار شایعات مبنی بر پشتیبانی بستر پرداخت جهانی برای خرید مستقیم رمزارزها، از متخصصان فعال در حوزه‌ ارزديجيتال و بلاكچين دعوت به همکاری كرده است.

هم چنين، شایعاتی مبنی بر اینکه به زودی PayPal امکان خرید مستقیم رمزارز برای 305 میلیون کاربر خود را امكان پذير می کند، این پلتفرم در حال استخدام کارشناسان فعال در حوزه رمزارزها و بلاکچین‌ها بوده و در همين راستا لیستی از تخصص‌های مورد نیاز خود را منتشر کرده است

جديدا و پس از قرارگرفتن و ليست شدن ديجى بايت در فهرست ارزهای پشتیبانی‌شده بایننس، شبکه بلاکچینی دیجی‌بایت رشد چشمگیرى را در قیمت توکن بومی خود (DGB) داشته است. بر اساس اعلان حساب توییتری دیجی‌بایت، صرافی باينانس بدون درخواست شرکت دیجی‌بایت و بدون دریافت هزینه برای قرار دادن این توکن در فهرست خود، این رمزارز را اضافه كرده است.

به گزارش نیوز بی‌تی‌سی، اتریوم حدود 2٪ رشد کرده و مقاومت 232 دلار را شکسته و احتمالاً به ناحيه مثبت منتقل شده و می‌تواند به رشد خود تا 250 دلار ادامه دهد. این رمزارز به ‌آرامی ‌در حال افزایش مومنتوم گاوی خود به بالای مقاومت 240 دلاری است. اتریوم طی ساعات گذشته مقاومت 240 دلار را تست کرد و بالاتر از میانگین متحرک ساده 100 ساعته معامله شد. در نمودار ساعتی ETH/USD، یک شکست بالای روند نزولی اصلی با مقاومت 230 دلار وجود داشت. بايد ديد و منتظر ماند كه آيا اتريوم ميتواند بعد از شكست مقاومت و رسيدن به 240 دلار به 250 دلار برسيد؟

 به نقل از کوین دسک، اتحادیه بانکداری ایتالیا اعلام کرد که بانک‌های ایتالیا در راستای اجرای طرح یورو دیجیتال آزمایشی اعلام آمادگی کرده‌اند. همچنین در اوایل سال جاری، بانک مرکزی فرانسه، فراخوانی برای ارائه پیشنهادات در زمینه آزمایش CBDC منتشر کرد و بانک مرکزی هلند نیز برای آزمایش یورو دیجیتال، اعلام آمادگی کرده است. باید دیدکدام یک از این کشور‌ها، در آغاز به کارگیری رمزارزها در سیستم مالی خود پیش قدم هستند.

فصل اول – اصول اتریوم

اتریوم چیست؟

اتریوم Ethereum یا ETH یک پلتفرم رایانشی غیرمتمرکز است. می‌توان آن را مثل یک لپ تاپ یا کامپیوتر در نظر گرفت اما روی یک دستگاه تنها اجرا نمی‌شود بلکه همزمان روی هزاران ماشین در سراسر دنیا اجرا می‌شود یعنی هیچ مالکی ندارد.

اتریوم مثل بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال امکان انتقال پول دیجیتال را فراهم می‌کند اما قادر به انجام کارهای بسیار بیشتری است. می‌توانید کد خودتان را پیاده سازی کنید و با اپلیکیشن‌های ایجاد شده توسط سایر کاربران تعامل کنید اما بسیار انعطاف پذیر است و می‌توان انواع نرم‌افزارهای پیچیده را روی اتریوم اجرا کرد.

به زبان ساده، ایده اصلی اتریوم این است که توسعه دهنده می‌تواند کدهای دلخواه را ایجاد و راه اندازی کند که به جای یک سرور متمرکز روی یک شبکه غیرمتمرکز اجرا می‌شود. این یعنی از نظر تئوری این امکان غیرفعال کردن یا سانسور این اپلیکیشن‌ها وجود ندارد.

تفاوت اتریوم و اتر چیست؟

به واحدهای ارزی مورد استفاده در اتریوم Ethereum یا Ethereums گفته نمی‌شود. اتریوم خود پروتکل است اما ارزی که به آن قدرت می‌دهد اتر (یا ETH) نام دارد.

چه چیزی باعث ارزشمند شدن اتریوم می‌شود؟

همانطور که اشاره شد اتریوم می‌تواند کدهای کامپیوتری را در یک سیستم توزیع شده اجرا کند. بنابراین هیچ موجودیت بیرونی امکان دستکاری این برنامه‌های کامپیوتری را نخواهد داشت. این برنامه‌ها به دیتابیس (یعنی بلاک چین) اتریوم اضافه می‌شوند و می‌توان طوری آنها را کدنویسی کرد که امکان ویرایش آنها وجود نداشته باشد. بعلاوه، این دیتابیس برای همه قابل مشاهده است و کاربران می‌توانند قبل از تعامل با کد آن را بازرسی کنند.

این یعنی هر شخصی از هر جایی می‌تواند اپلیکیشن‌های مورد نظرش را راه اندازی کند و امکان آفلاین کردن آنها وجود ندارد. جالب تر اینکه از آنجایی که واحدهای بومی اتریوم – یعنی اتر – ذخیره ارزش را انجام می‌دهند، این اپلیکیشن‌ها می‌توانند شرایط انتقال ارزش را تعیین کنند. به برنامه‌هایی که این اپلیکیشن‌ها را تشکیل می‌دهند، قرارداد هوشمند گفته می‌شود. در بیشتر مواقع می‌توان این برنامه‌ها را طوری تنظیم کرد که بدون مداخله انسان کار کنند.

قابل درک است که ایده "پول قابل برنامه نویسی" باعث جذب کاربران، توسعه دهندگان و کسب و کارها از سراسر جهان شده است.

بلاک‌چین چیست؟

بلاک‌چین در مرکزیت و قلب اتریوم است – بلاک‌چین دیتابیسی است که اطلاعات مورد استفاده پروتکل را نگه می‌دارد. بلاک‌چین اتریوم شبیه بلاک‌چین بیت‌کوین است اما داده‌هایی که در آن ذخیره می‌شود و روش ذخیره آن متفاوت است.

می‌توان بلاک‌چین اتریوم را مثل کتابی در نظر گرفت که اضافه شدن به صفحات آن همواره ادامه دارد. هر صفحه یک بلاک است و با اطلاعات تراکنش‌ها پر می‌شود. وقتی قصد اضافه کردن صفحه جدیدی را داشته باشیم، باید یک مقدار خاص را باید صفحه درج کنیم. این مقدار به همه امکان می‌دهد که مشاهده کنند صفحه جدید بعد از صفحه قبلی اضافه شده و به صورت تصادفی و اتفاقی به این کتاب اضافه نشده است.

در واقع این سیستم تا حدودی شبیه شماره صفحه است که به صفحه قبلی ارجاع می‌کند. می‌توانیم با نگاه کردن به صفحه جدید با قاطعیت مشخص کنیم که این صفحه ادامه صفحه قبلی است. برای انجام این کار از فرایندی تحت عنوان هشینگ استفاده می‌شود.

هشینگ یک قطعه داده – در این مورد، همه اطلاعات موجود در صفحه – را گرفته و یک شناسه منحصربفرد (هش) برمی‌گرداند. احتمال اینکه دو قطعه داده یک هش مشابه ایجاد کنند فوق العاده کم است. همچنین این فرایند یک طرفه است. یعنی می‌توان هش را به راحتی محاسبه کرد اما برگرداندن آن و تشخیص اطلاعاتی که هش از روی آنها ایجاد شده غیرممکن است. دلیل اهمیت این ویژگی برای ماینینگ را در فصل بعدی بررسی می‌کنیم.

حالا ما مکانیزمی برای لینک کردن صفحات به ترتیب درست داریم. هر تلاشی برای تغییر ترتیب یا حذف صفحات باعث می‌شود که دستکاری شدن دفتر سفارشات کاملاً مشخص و قابل تشخیص باشد.

تفاوت بین اتریوم و بیت‌کوین

بیت‌کوین متکی بر تکنولوژی بلاک‌چین و انگیزه‌های اقتصادی جهت تشکیل یک سیستم پول دیجیتال است و منجر به ایجاد چندین ابتکار کلیدی و مهم شد که امکان هماهنگ کردن کاربران در سطح جهان بدون نیاز به وجود یک موجودیت مرکزی را فراهم می‌کند. بیت‌کوین با ملزم کردن اعضای شبکه به اجرای یک برنامه روی کامپیوترهای خودشان باعث شده که کاربران بتوانند در محیطی غیرمتمرکز و بدون نیاز به اعتماد، در رابطه با وضعیت یک دیتابیس مالی به توافق برسند.

معمولاً به بیت‌کوین بلاک‌چین نسل اول هم گفته می‌شود. بیت‌کوین به عنوان یک سیستم بیش از حد پیچیده ساخته نشده و این ویژگی از نظر امنیت یک نقطه قوت محسوب می‌شود. بیت‌کوین عمداً انعطاف پذیر نگه داشته شده تا امنیت به عنوان اولویت اصلی آن حفظ شود. در واقع زبان قراردادهای هوشمند در بیت‌کوین فوق العاده محدود است و کاربردهایی غیر از آنچه به اجرای تراکنش مربوط باشند را به خوبی تحت پوشش قرار نمی‌دهد.

در مقابل نسل دوم بلاک‌چین توانمندی‌های بسیار بیشتری دارد. این پلتفرم‌ها علاوه بر تراکنش‌های مالی، قابلیت برنامه نویسی بیشتری دارند. اتریوم به برنامه نویس‌ها آزادی عمل بیشتری می‌دهد تا کدهای خودشان را امتحان کرده و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (DApp) اجرا کنند.

اتریوم اولین بلاک‌چین از موج نسل دوم بود و همچنان تا به امروز برجسته ترین محسوب می‌شود. این بلاک‌چین شباهت‌هایی با بیت‌کوین دارد و می‌تواند خیلی از کارهای آن را انجام دهد اما پایه‌های آن بسیار متفاوت است و هر کدام از این دو نسبت به بقیه مزایای خاص خود را دارد.

اتریوم چگونه کار می‌کند؟

اتریوم را می‌توان مثل یک "ماشین حالت" توصیف کرد. این یعنی در هر لحظه شما یک اسنپ شات از موجودی حساب‌ها و وضعیت جاری قراردادهای هوشمند خواهید داشت. برخی اقدامات منجر به بروزرسانی این حالت‌ها می‌شود یعنی تمام نودها اسنپ شات خودشان را بروزرسانی می‌کنند تا تغییرات را منعکس کنند.

یک تغییر حالت در اتریوم

قراردادهای هوشمندی که در اتریوم اجرا می‌شود، توسط تراکنش‌ها فعال می‌شوند (که توسط کاربران یا سایر قراردادها اجرا می‌شوند). وقتی کاربری تراکنشی را به یک قرارداد ارسال می‌کند، همه نودهای شبکه کد قرارداد را اجرا کرده و خروجی را ثبت می‌کنند. این کار با استفاده از ماشین مجازی اتریوم (EVM) انجام می‌شود که قراردادهای هوشمند را به دستورالعمل‌هایی تبدیل می‌کند که کامپیوتر قادر به خواندن آنها است.

برای بروزرسانی وضعیت (فعلاً) از یک مکانیزم خاص به نام ماینینگ استفاده می‌شود. ماینینگ با الگوریتم اثبات کار انجام می‌شود که شباهت زیادی به بیت‌کوین دارد و به زودی به آن خواهیم پرداخت.

قرارداد هوشمند چیست؟

قرارداد هوشمند صرفاً یک کد است. یک کد نه می‌تواند هوشمند باشد و نه یک قرارداد (طبق مفهوم سنتی قرارداد) باشد. اما به آن هوشمند گفته می‌شود چون تحت شرایطی خاص اجرا می‌شود و می‌توان آن را قرارداد تلقی کرد چون توافق بین دو نفر را اجرایی می‌کند.

می‌توان ابداع این ایده را به Nick Szabo دانشمند کامپیوتر نسبت داد که در اواخر 1990 میلادی آن را ابداع کرد. او از مثال دستگاه فروش خودکار برای توضیح این مفهوم استفاده کرد و گفت می‌توان آن را پیشگام قراردادهای هوشمند مدرن دانست. در رابطه با ماشین فروش خودکار، یک قرارداد ساده وجود دارد که باید اجرا شود. کاربر سکه‌ها را وارد می‌کند و ماشین در مقابل محصول مورد انتخاب را به او ارائه می‌کند.

یک قرارداد هوشمند، چنین منطقی را در یک محیط دیجیتال اعمال می‌کند. می‌توان مثلاً یک قرارداد هوشمند ساده پیاده سازی کرد به این ترتیب که وقتی دو اتر به این قرارداد ارسال می‌شود، کد عبارت Hello, World! را نشان دهد.

در اتریوم، برنامه نویس می‌تواند این کد را طوری پیاده سازی کند که EVM بتواند بعدا آن را بخواند. سپس این کد با ارسال به یک آدرس خاص که قرارداد را ثبت می‌کند، منتشر می‌شود. در این مرحله همه می‌توانند از این کد استفاده کنند و امکان حذف قرارداد وجود ندارد مگر اینکه برای انجام این کار در هنگام نوشتن کد توسط برنامه نویس یک شرط خاص مشخص شده باشد.

این قرارداد یک آدرس دارد. کاربران برای تعامل با تراکنش فقط باید 2 اتر به این آدرس ارسال کنند. این کار منجر به تریگر شدن کد قرارداد می‌شود – همه کامپیوترهای شبکه کد را اجرا می‌کنند، پرداخت‌های انجام شده برای قرارداد را مشاهده می‌کنند و خروجی آن را ثبت می‌کنند (“Hello, World!”).

مثال ذکر شده یکی از ابتدایی ترین کارهایی است که می‌توان با اتریوم انجام داد. اپلیکیشن‌هایی پیچیده تر که قراردادهای مختلف را به هم متصل می‌کنند نیز قابل طراحی هستند – و البته طراحی شده اند.

چه کسی اتریوم را ابداع کرد؟

در سال 2008 یک (یا گروهی) توسعه دهنده ناشناس مقاله سفید بیت‌کوین را با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو منتشر کردند. این اقدام برای همیشه چشم انداز پول دیجیتال را دستخوش تغییر کرد. چند سال بعد برنامه نویسی جوان به نام ویتالیک بوترین، تصمیم گرفت این ایده را پیشرفته تر کرده و به اپلیکیشن‌های مختلف اعمال کند. تلاش‌های او منجر به شکل گیری اتریوم شد.

بوترین در سال 2013 در یک پست وبلاگی تحت عنوان "اتریوم: پلتفرم جامع اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند" این ایده را مطرح کرد. در این پست او یک بلاک‌چین "تورینگ کامل" را تشریح کرده بود – کامپیوتری غیرمتمرکز که با در اختیار داشتن زمان و منابع کافی می‌تواند هر اپلیکیشنی را اجرا کند.

در آن زمان انواع اپلیکیشن‌های قابل پیاده سازی روی یک بلاک‌چین محدود به تصورات برنامه نویس‌ها بود. اتریوم قصد دارد کاربردهای معتبری برای تکنولوژی بلاک‌چین پیدا کند که فراتر از محدودیت‌های طراحی بیت‌کوین باشد.

روش توزیع اتر به چه صورت بود؟

اتریوم در سال 2015 و با موجودی اولیه 72 میلیون اتر راه اندازی شد. بیشتر از 50 میلیون توکن اتر در یک طرح فروش توکن عمومی تحت عنوان ICO (عرضه اولیه کوین) توزیع شد که اشخاص شرکت کننده در این طرح می‌توانستند با بیت‌کوین یا ارز فیات توکن‌های اتر را خریداری کنند.

DAO و اتریوم کلاسیک چیست؟

با وجود اتریوم راه‌های جدیدی برای همکاری و مشارکت از طریق اینترنت شکل گرفت. برای مثال DAO (سازمان‌های خودگران غیرمتمرکز) را در نظر بگیرید که نهادهایی هستند که کدهای کامپیوتری شبیه نرم‌افزار بر آنها حاکمیت می‌کنند.

یکی از اولین و بلندپروازانه ترین تلاش‌ها در این حوزه، سازمانی تحت عنوان The DAO بود که متشکل از قراردادهای هوشمند پیچیدهای بود که بر روی بلاک‌چین اتریوم کار می‌کردند و عملکرد آنها شبیه یک صندوق سرمایه گذاری ناشناس بود. توکن‌های DAO در یک ICO توزیع شد و به دارندگان توکن مالکیت سهام و حق رای را می‌داد.

اما مدت کوتاهی پس از راه اندازی، مهاجمان از یک آسیب پذیری سوء استفاده کرده و حدود یک سوم از دارایی‌های DAO را تخلیه کردند. لازم به ذکر است که در آن زمان 14 درصد از کل موجودی اتر در DAO بلوکه شده بود. این اتفاق برای شبکه اتریوم که هنوز تازه کار و جوان بود، بسیار مخرب بود.

پس از یکسری جنجال و بحث این زنجیره تقسیم به دو بخش شد. در یک زنجیره تراکنش‌های مخرب معکوس شدند تا دارایی‌ها به حالت قبل برگردند که در حال حاضر به این زنجیره بلاک‌چین اتریوم گفته می‌شود. زنجیره اصلی که این تراکنش‌ها در آن معکوس نشده بودند و بی تغییر ماند، اتریوم کلاسیک نام گرفت.

این رویداد یادآور ریسک بالای این تکنولوژی بود و نشان داد که چطور می‌توان از کدی ناشناس که حجم زیادی دارایی در گروی آن قرار دارد، سوء استفاده کرد. این یک مثال جالب از چالش‌های قابل توجهی بود که در زمینه تصمیم گیری مشارکتی در یک محیط باز وجود دارد. با چشم پوشی از این آسیب پذیری‌های امنیتی می‌توان گفت که The DAO پتانسیل قراردادهای هوشمند در فراهم کردن امکان همکاری بدون نیاز به اعتماد با مقیاس عظیم در اینترنت را نشان داد.

فصل دوم – اتر چگونه تولید می‌شود؟

اترهای جدید چگونه تولید می‌شوند؟

پیش از این اشاره مختصری به ماینینگ داشتیم. اگر با بیت‌کوین آشنا باشید، در جریان هستید که ماینینگ برای ایمن سازی و بروزرسانی بلاک‌چین بسیار مهم است. در اتریوم نیز همین اصل برقرار است یعنی پاداش دادن به کاربرانی که ماینینگ را (که کار پرهزینه‌ای است) انجام می‌دهند با اتر.

چه تعداد اتر وجود دارد؟

تا فوریه 2020 کل موجودی اتر حدود 110 میلیون بود.

بر خلاف بیت‌کوین، تعداد اتر قابل تولید در زمان راه اندازی این بلاک‌چین مشخص نشده است. در رابطه با بیت‌کوین تصمیم بر آن بوده که با محدود کردن عرضه ارزش این ارز دیجیتال حفظ شود و به مرور زمان تعداد کوین‌های قابل تولید کاهش پیدا کند. در مقابل هدف اتریوم فراهم کردن پایه و اساسی برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بود. مشخص نیست که سقف توکن‌های قابل تولید برای این کاربرد چقدر است در نتیجه این سوال بدون پاسخ باقی می‌ماند.

ماینینگ اتریوم چگونه کار می‌کند؟

ماینینگ اهمیت فوق العاده زیادی برای حفظ امنیت شبکه دارد و این اطمینان را ایجاد می‌کند که می‌توان بلاک‌چین را به صورت منصفانه بروزرسانی کرد و شبکه نیز قادر خواهد بود بدون وجود یک تصمیم گیرنده واحد به کار خود ادامه دهد. در ماینینگ زیرمجموعه‌ای از نودها (که به آنها ماینر گفته می‌شود) قدرت پردازشی خود را برای حل یک معمای رمزنگاری اختصاص می‌دهند.

کاری که ماینرها انجام می‌دهند، هش کردن مجموعه‌ای از تراکنش‌ها به همراه یکسری داده‌های دیگر است. برای اینکه یک بلاک معتبر تلقی شود، هش آن باید کمتر از مقداری باشد که در پروتکل مشخص شده است. در صورت شکست خوردن این فرایند، ماینر می‌تواند بعضی از داده‌ها را تغییر داده و دوباره سعی کند.

بنابراین ماینرها باید برای رقابت با دیگران با حداکثر سرعت ممکن هش را انجام دهند – قدرت هش ماینرها بر حسب نرخ هش (hash rate) ارزیابی می‌شود. هر چه نرخ هش بیشتری در شبکه وجود داشته باشد، حل کردن معماها سخت تر می‌شود. کافیست ماینرها راه حل واقعی را پیدا کنند، پس از پیدا کردن راه حل بقیه اعضا می‌توانند اعتبار آن را بررسی کنند.

همانطور که حتماً متوجه هستید، هش کردن پیوسته با سرعت بالا فرایند پرهزینه‌ای است. در نتیجه برای انگیزه دادن به ماینرها جهت انجام این کار به آنها پاداش داده می‌شود که شامل تمام کارمزدهای پرداخت شده برای آن تراکنش در آن بلاک است. همچنین اتر تولید شده در اثر این فرایند – که در حال حاضر 2 عدد است – به ماینر تعلق می‌گیرد.

گس اتریوم چیست؟

مثال Hello, World!  ابتدای مطلب یک مثال ساده بود و اجرای چنین برنامه‌ای کاملاً راحت است. این کد از نظر محاسباتی به هیچ وجه سنگین و پرهزینه نیست اما شما چنین کدی را فقط روی کامپیوتر خودتان اجرا نمی‌کنید بلکه از تمام اعضای اکوسیستم اتریوم هم درخواست می‌کنید که آن را اجرا کنند.

این نکته ما را به این سوال می‌رساند که: وقتی ده‌ها هزار شخص قراردادهای پیچیده را اجرا می‌کنند، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ اگر کسی قرارداد خودش را طوری تنظیم کرده باشد که این قرارداد دائماً روی یک کد خاص چرخش داشته باشد، همه نودها باید تا بی نهایت آن را اجرا کنند. این اقدام باعث اتلاف منابع شده و در نتیجه سیستم دچار سقوط و شکست خواهد شد.

خوشبختانه اتریوم برای محدود کردن این خطر مفهوم گس (gas) را پیاده سازی کرده است. درست همانطور که ماشین شما بدون سوخت کار نمی‌کند، امکان اجرای قراردادهای هوشمند بدون گس هم وجود ندارد. در قراردادها میزان گسی که کاربران باید برای اجرای موفقیت آمیز آن پرداخت کنند مشخص می‌شود و اگر گس کافی موجود نباشد، اجرای قرارداد هم متوقف خواهد شد.

در واقع این یک مکانیزم برای تعیین کارمزد است. این مفهوم در رابطه با تراکنش‌ها هم وجود دارد: سود تراکنش‌ها به ماینرها انگیزه می‌دهد در نتیجه ممکن است تراکنش‌هایی با کارمزد کم را نادیده بگیرند.

توجه داشته باشید که اتر و گس یکسان نیستند: میانگین قیمت گس دائماً در حال تغییر است و بیشتر توسط ماینرها تعیین می‌شود. وقتی تراکنشی اجرا می‌کنید، گس آن را به صورت اتر پرداخت می‌کنید که به نوعی شبیه پرداخت کارمزد بیت‌کوین است – اگر شبکه دچار انباشت شده و کاربران زیادی سعی به اجرای تراکنش داشته باشند، میانگین قیمت گس هم احتمالاً افزایش پیدا می‌کند. در مقابل اگر فعالیت‌ها چندان زیاد نباشد، قیمت گس کاهش پیدا خواهد کرد.

همچنان که قیمت گس تغییر می‌کند، هر عملیاتی یک مقدار ثابت گس دریافت می‌کند این یعنی قراردادهای پیچیده نسبت به قراردادهای ساده گس بیشتری مصرف می‌کنند. بنابراین گس معیاری برای ارزیابی قدرت محاسباتی است و تضمین می‌دهد که سیستم می‌تواند بسته به میزان مصرف منابع کارمزد کافی را در اختیار کاربران قرار دهد.

معمولاً قیمت گس به اندازه کسری از اتر است. بنابراین از واحدهای کوچکتر (gwei) برای نمایش دادن استفاده می‌شود و یک gwei معادل با یک میلیاردم یک اتر است.

به طور خلاصه می‌توانید برنامه‌ای را اجرا کنید که برای مدتی طولانی در حلقه تکرار قرار بگیرد اما انجام این کار خیلی سریع برای شما پرهزینه می‌شود به همین دلیل نودهای شبکه اتریوم می‌توانند از کلاهبرداری و تقلب پیشگیری کنند.

میانگین قیمت گس در قالب gwei به مرور زمان. منبع: etherscan.io

گس و محدودیت‌های گس

فرض کنید که آلیس قصد اجرای یک تراکنش در یک قرارداد را دارد. او میزان گسی که تمایل به خرج کردن آن را دارد (مثلاً با کمک ETH Gas Station) مشخص می‌کند. ممکن است او برای انگیزه دادن به ماینرها جهت اجرای هر چه سریع تر تراکنش خودش، تصمیم بگیرد قیمت گس را بیشتر تنظیم کند.

اما او محدودیت گس را هم مشخص می‌کند که برای محافظت از خودش انجام می‌شود. ممکن است اتفاقی برای قرارداد رخ دهد که باعث شود او بیشتر از گسی که برای آن برنامه ریزی کرده بود خرج کند. محدودیت گس برای این تنظیم می‌شود که مطمئن باشیم وقتی x تعداد گس مصرف شد، عملیات متوقف می‌شود. در این حالت اجرای قرارداد با شکست روبرو می‌شود اما آلیس بیشتر از آنچه در ابتدا توافق شده بود، پرداخت نخواهد کرد.

شاید این مفهوم در ابتدا گیج کننده به نظر برسد اما جای نگرانی نیست می‌توانید مقدار گسی که تمایل به پرداخت آن دارید (و محدودیت گس) را به صورت دستی تنظیم کنید ولی بیشتر والت‌ها این کارها را برای شما انجام می‌دهند. به طور خلاصه قیمت گس مشخص می‌کند که ماینرها با چه سرعتی تراکنش شما را اجرا می‌کنند و محدودیت گس حداکثر مبلغی که شما برای آن پرداخت خواهید کرد را تعیین می‌کند.

ماین کردن یک بلاک اتریوم چقدر زمان می‌برد؟

میانگین زمان اضافه شدن یک بلاک به این زنجیره بین 12 تا 19 ثانیه است که احتمالاً پس از حرکت این شبکه به سمت پروتکل اثبات سهام که هدف آن افزایش سرعت بلاک است، کاهش پیدا می‌کند.

توکن اتریوم چیست؟

یکی از جذابیت‌های مهم اتریوم این است که کاربران می‌توانند دارایی‌های خودشان را روی زنجیره بسازند که امکان ذخیره و انتقال آنها مثل اتر وجود دارد. قواعد حاکم بر آنها در قراردادهای هوشمند مشخص می‌شود و توسعه دهندگان می‌توانند برای توکن‌های خودشان پارامترهای خاصی را تنظیم کنند از جمله تعداد توکن قابل عرضه، نحوه عرضه آنها، تقسیم پذیر بودن آنها، معاوضه پذیر بودن آنها و غیره. مهم ترین مجموعه استانداردهای فنی که امکان ایجاد توکن در اتریوم را فراهم می‌کند، ERC-20 نام دارد و به همین دلیل به این توکن‌ها، توکن ERC-20 گفته می‌شود.

قابلیت‌های توکن امکان آزمایش و اجرای انواع اپلیکیشن‌های جدید در حوزه فناوری و اقتصاد را فراهم می‌کند. از عرضه توکن‌های منسجمی که به عنوان یک ارز درون اپلیکیشنی کار می‌کنند تا تولید توکن‌های منحصربفردی که پشتوانه دارایی فیزیکی دارند، این اکوسیستم انعطاف پذیری زیادی برای طراحی دارد. این احتمال کاملاً وجود دارد که بهترین روش‌های ایجاد توکن هنوز مشخص نشده باشند.

فصل سوم – شروع کار با اتریوم

چطور می‌توانیم توکن ETH خریداری کنیم؟

خریدن ETH با استفاده از کارت بدهی/کارت اعتباری

بایننس امکان خرید ETH از طریق مرورگر به صورت آسان و بدون مشکل را فراهم کرده است. برای انجام این کار:

1. وارد پورتال خرید و فروش ارزهای دیجیتال (Buy and Sell Cryptocurrency) شوید.
2. ارز دیجیتالی که قصد خرید آن را دارید (ETH) انتخاب کرده و ارزی که می‌خواهید پرداخت را با آن انجام دهید مشخص کنید.
3. وارد بایننس شده یا در صورتی که اکانت ندارید، ثبت نام کنید.
4. روش پرداخت را مشخص کنید.
5. وقتی از شما خواسته شد اطلاعات کارت را وارد کرده و فرایند احرازهویت را طی کنید.
6. حالا اتر خریداری شده به حساب بایننس شما اضافه می‌شود.

خرید ETH در بازارهای نظیر به نظیر

می‌توانید در بازارهای نظیر به نظیر هم ETH خریداری کنید. با این روش امکان خرید کوین از سایر کاربران مستقیم از طریق اپلیکیشن موبایل بایننس وجود دارد. برای انجام این کار:

1. اپلیکیشن را راه اندازی کرده و لاگین یا ثبت نام کنید.
2. گزینه One click buy sell و سپس تب Buy را در گوشه سمت چپ اینترفیس انتخاب کنید.
3. به این ترتیب آفرهای مختلفی در اختیار شما قرار می‌گیرد – روی گزینه Buy مربوط به آفری که قصد انتخاب آن را دارید، کلیک کنید.
4. می‌توانید هزینه خرید را با سایر ارزهای دیجیتال (تب By Crypto) یا ارزهای فیات (تب By Fiat) هم پرداخت کنید.
5. حالا از شما خواسته می‌شود که روش پرداخت را انتخاب کنید، هر روشی را که متناسب با نیاز شماست انتخاب کنید.
6. گزینه Buy ETH را انتخاب کنید.
7. حالا باید پرداخت را انجام دهید. پس از انجام این کار روی گزینه Mark as paid و سپس confirm کلیک کنید.
8. وقتی فروشنده کوین‌های شما را ارسال کند، اجرای تراکنش تکمیل می‌شود.

چه چیزهایی را می‌توان با اتر (ETH) خرید؟

برخلاف بیت‌کوین، قرار نبوده از اتریوم به عنوان یک شبکه ارز دیجیتال استفاده شود. اتریوم پلتفرمی برای ساختن اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز است و اتر به عنوان یک توکن قابل معامله، سوخت این اکوسیستم را فراهم می‌کند. بنابراین کاربرد اصلی اتر همین کاربرد خاص آن در شبکه اتریوم است.

با این وجود امکان استفاده از اتر شبیه یک ارز سنتی هم وجود دارد و این یعنی می‌توانید با استفاده از اتر هم مثل هر ارز دیگری کالا و خدمات خرید و فروش کنید.

نقشه حرارتی فروشندگانی که اتر را به عنوان روش پرداخت قبول می‌کنند.

اتریوم برای چه کارهایی استفاده می‌شود؟

می‌توان از ارز بومی اتریوم ETH به عنوان یک ارز دیجیتال یا وثیقه استفاده کرد. همچنین عده زیادی آن را مثل بیت‌کوین یک ابزار ذخیره ارزش می‌دانند اما بر خلاف بیت‌کوین بلاک‌چین اتریوم قابلیت برنامه ریزی بیشتری دارد و به همین دلیل می‌توان کارهای بیشتری با ETH انجام داد. می‌توان از ETH برای اپلیکیشن‌های مالی غیرمتمرکز، بازارهای غیرمتمرکز، اکسچنج‌ها، بازی‌ها و غیره استفاده کرد.

اگر ETH را گم کرده یا از دست بدهیم، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

از آنجایی که هیچ بانکی در این اکوسیستم دخیل نیست، مسئولیت دارایی‌هایتان برعهده خود شماست. می‌توانید کوین‌های خودتان را در یک اکسچنج یا والت خودتان ذخیره کنید. لازم به ذکر است که اگر از والت خودتان استفاده می‌کنید باید به شدت مراقب seed phrase یا کلید خصوصی خودتان باشید و به خوبی از آن مراقبت کنید چون برای بازیابی دارایی‌های خودتان در صورتی که به والتتان دسترسی نداشته باشید، به آن نیاز خواهید داشت.

آیا امکان لغو تراکنش‌های اتریوم وجود دارد؟

وقتی داده‌هایی به بلاک‌چین اتریوم اضافه شد، تغییر دادن یا حذف آن تقریباً غیرممکن خواهد بود و این یعنی وقتی تراکنشی اجرا می‌کنید، مثل این است که تراکنش شما روی سنگ حک شده باشد. بنابراین همیشه باید بررسی کنید که ارزها را به آدرس درستی ارسال می‌کنید. اگر قرار است مبلغ قابل توجهی ارسال کنید، بهتر است ابتدا کمی از آن را منتقل کنید تا مطمئن شوید که آدرس مورد استفاده درست باشد.

هر چند به دلیل هک یک قرارداد هوشمند، اتریوم در سال 2016 منشعب شد و این تراکنش‌های مخرب در آن لغو شدند اما این یک راهکار خیلی مفرط برای یک رویداد استنثائی بود که خیلی اتفاق نمی‌افتد.

آیا تراکنش‌های اتریوم خصوصی هستند؟

خیر، تمام تراکنش‌هایی که به بلاک‌چین اتریوم اضافه می‌شوند، برای عموم قابل مشاهده هستند. هر چند نام واقعی شما در آدرس اتریوم شما ذکر نشده اما ممکن است یک ناظر بتواند با روش‌های دیگری ارتباط این آدرس با هویت شما را تشخیص بدهد.

آیا می‌توان با اتریوم درآمدزایی داشت؟

با توجه به نوسان بالای ETH همانطور که امکان درآمدزایی با آن وجود دارد، احتمال خسارت دیدن هم هست. برخی از افراد اتر را برای طولانی مدت نگه می‌دارند تا این شبکه تبدیل به یک لایه قابل برنامه ریزی برای اجرای تراکنش‌های جهانی شود. عده دیگر سعی می‌کنند آن را با سایر آلت کوین‌ها معامله کنند. در هر صورت هر دو استراتژی با ریسک اقتصادی همراه است.

با توجه به اینکه ETH قطب اصلی جنبش DeFi (اقتصاد غیرمتمرکز) محسوب می‌شود، می‌توان از آن برای وام دادن به عنوان یک وثیقه استفاده کرد همچنین برای وام گرفتن، ساختن دارایی‌های مصنوعی و (درآینده) برای گرو گذاشتن (staking).

بعضی از سرمایه گذاران موضعی بلندمدت در رابطه با بیت‌کوین دارند و سایر ارزهای دیجیتال را در پورتفولیوی خودشان وارد نمی‌کنند. در مقابل عده دیگری انتخاب می‌کنند که در پورتفولیوی خودشان ETH و سایر آلت کوین‌ها را داشته باشند یا یک درصد مشخص از آن را برای معاملات کوتاه مدت تر (مثل معاملات روزانه یا سوئینگ) اختصاص دهند. هیچ روش درآمدزایی در بازار وجود ندارد که مناسب همه باشد و هر سرمایه گذاری باید تصمیم بگیرد با توجه به شرایط و پروفایل او چه استراتژی می‌تواند مناسب وی باشد.

چطور می‌توان ETH را ذخیره کرد؟

راه‌های زیادی برای پس انداز کردن کوین‌ها وجود دارد که هر یک مزایا و معایب خاصی دارند. درست مثل هر موضوع دیگری که شامل ریسک می‌شود، در رابطه با ETH هم بهترین کار تنوع بخشی با استفاده از گزینه‌های مختلف موجود است.

عموماً راهکارهای ذخیره ارز دیجیتال به صورت کاستدی یا غیر کاستدی هستند. راهکار کاستدی یعنی شما کوین‌های خودتان را در اختیار یک شخص ثالث (مثل یک اکسچنج) قرار می‌دهید. در این حالت باید برای انجام تراکنش با ارزهای خودتان در پلتفرم آن سرویس کاستدی لاگین کنید.

راهکار غیرکاستدی عکس این راهکار است یعنی شما کنترل دارایی‌های خودتان را به دست دارید و می‌توانید از یک والت ارز دیجیتال استفاده کنید. این والت مثل کیف پول معمولی نیست که کوین‌های شما داخل آن قرار بگیرد بلکه در اصل شامل کلیدهای رمزنگاری است که امکان دسترسی به دارایی‌های شما روی آن بلاک‌چین را فراهم می‌کند. لازم به ذکر است که هنگام استفاده از یک والت غیرکاستدی باید از کلید خصوصی خودتان پشتیبان گیری کنید.

واریز ETH به بایننس

اگر اتر دارید و قصد دارید آن را به بایننس واریز کنید، کافیست این اقدامات را انجام دهید:

1. وارد بایننس شده یا در صورتی که اکانت ندارید، ثبت نام کنید.
2. به Spot Wallet خودتان مراجعه کرده و گزینه Deposit را انتخاب کنید.
3. ETH را از لیست کوین‌ها انتخاب کنید.
4. شبکه مورد نظر را انتخاب کرده و ETH را به آدرس مربوطه ارسال کنید.
5. پس از تایید تراکنش اتر شما به حساب بایننس تان اضافه می‌شود.

نحوه ذخیره اتر در بایننس

اگر تمایل دارید فعالانه با اترهای خودتان داد و ستد کنید، باید آن را در اکانت بایننس خودتان ذخیره کنید. ذخیره اتر در بایننس به راحتی و به صورت امن انجام می‌شود و به شما امکان می‌دهد تا به راحتی از مزایای اکوسیستم بایننس از جمله وام دهی، گرو گذاشتن، ایردراپ و هدایا استفاده کنید.

نحوه برداشت اتر از بایننس

اگر اتر دارید و قصد دارید آن را از بایننس برداشت کنید، کافیست مراحل زیر را طی کنید:

1. وارد Binance شوید.
2. به Spot Wallet خودتان رفته و گزینه Withdraw را انتخاب کنید.
3. از لیست کوین‌ها ETH را انتخاب کنید.
4. شبکه را انتخاب کنید.
5. آدرس گیرنده و مبلغ تراکنش را وارد کنید.
6. حالا بعد از تایید تراکنش ETH به آدرس مشخص شده ارسال می‌شود.

نحوه ذخیره ETH در والت اتریوم

اگر قصد دارید ETH را در والت خودتان ذخیره کنید، دو گزینه خواهید داشت یعنی والت گرم و والت سرد.

والت گرم

یک والت ارز دیجیتال که به نوعی به اینترنت متصل شده باشد، والت گرم نامیده می‌شود. معمولاً این والت‌ها به صورت یک اپلیکیشن موبایل یا کامپیوتر هستند که امکان بررسی موجودی و ارسال و دریافت کوین‌ها را فراهم می‌کنند. از آنجایی که این والت‌ها آنلاین هستند، معمولاً در برابر حمله آسیب پذیری بیشتری دارند اما برای پرداخت‌های هر روزه بسیار مناسب هستند. Trust Wallet نمونه‌ای از یک والت موبایل با کاربرد آسان و کوین‌های تحت پشتیبانی فراوان است.

والت سرد

والت سرد یک نوع والت کریپتو است که به اینترنت متصل نمی‌شود. از آنجایی که با این والت‌ها هیچ مسیری برای اجرای حملات آنلاین وجود ندارد، احتمال حمله به این والت‌ها در مجموع کمتر است. در عین حال معمولاً استفاده از این والت‌ها کمی سخت تر از والت‌های گرم است. والت‌های سخت‌افزاری یا کاغذی نمونه‌هایی از والت سرد هستند اما معمولاً استفاده از والت کاغذی توصیه نمی‌شود چون امروزه تقریباً منسوخ شده و پرخطر هستند.

لوگو و سمبل اتریوم چیست؟

ویتالیک بوترین اولین نشان اتریوم را طراحی کرد که متشکل از دو علامت سیگمای چرخانده شده هستند. طرح نهایی این لوگو به صورت یک لوزی به نام اکتادرون است که چهار مثلث اطراف آن قرار گرفته اند. مثل سایر ارزهای دیجیتال داشتن یک نماد یونیکد استاندارد برای اتریوم هم بسیار مفید است و به این ترتیب اپلیکیشن‌ها و وبسایت‌ها می‌توانند به راحتی مقادیر اتر را نمایش دهند. هر چند این نماد مثل نماد $ دلار آمریکا پرکاربرد نیست اما متداول ترین نماد اتر Ξ است.

فصل چهارم – مقیاس پذیری، اتریوم 2 (ETH 2.0) و آینده اتریوم

مقیاس پذیری چیست؟

به زبان ساده، مقیاس پذیری ابزاری برای ارزیابی قابلیت رشد یک سیستم است. مثلاً در حوزه کامپیوتر یک سرور یا شبکه را می‌توان با روش‌های مختلف مقیاس پذیر کرد (افزایش مقیاس داد) تا بتواند تقاضای بیشتری را مدیریت کند.

در حوزه ارزهای دیجیتال، مقیاس پذیری به قابلیت رشد یک بلاک‌چین برای جا دادن کاربران بیشتر گفته می‌شود. کاربران بیشتر یعنی عملیات بیشتر و تراکنش‌های بیشتری که برای درج شدن در بلاک‌چین با هم در رقابت هستند.

چرا اتریوم به مقیاس پذیری نیاز دارد؟

حامیان اتریوم باور دارند که نسل بعدی اینترنت بر پایه این پلتفرم ساخته می‌شود. وب 3 (Web 3.0) یک توپولوژی غیرمتمرکز ایجاد می‌کند که ویژگی خاص آن حذف واسطه‌ها، تمرکز بر حریم خصوصی و حرکت به سمت مالکیت واقعی داده‌های کاربران توسط خود آنهاست. این پایه و اساس با استفاده از رایانش توزیع شده و به شکل قرارداده‌های هوشمند و پروتکل‌های ارتباطی و ذخیره اطلاعات توزیع شده صورت می‌گیرد.

اتریوم برای دستیابی به این هدف نیاز به افزایش قابل توجه تعداد تراکنش‌هایی دارد که می‌تواند بدون آسیب رسیدن به تمرکززدایی شبکه اجرا کند. در حال حاضر اتریوم بر خلاف بیت‌کوین با محدود کردن سایز بلاک، حجم تراکنش‌ها را محدود نمی‌کند بلکه محدودیت گس بلاک دارد – یعنی فقط میزان گس مشخصی در یک بلاک قابل جاگرفتن است.

مثلاً اگر محدودیت گس بلاک 100 هزار gwei باشد و قرار باشد 10 تراکنش که هر کدام محدودیت 10 هزار gwei دارند در یک بلاک جای شوند امکان انجام این کار وجود دارد، همچنین برای دو تراکنش با 50 هزار gwei. هر تراکنش دیگری که قرار باشد همراه این دو ارسال شود، باید منتظر بلاک بعدی بماند.

این ویژگی برای سیستمی که همه از آن استفاده می‌کنند مطلوب نیست. اگر تراکنش‌های منتظر اجرا بیشتر از فضای موجود در یک بلاک باشد، خیلی زود با انسداد بلاک روبرو می‌شوید. قیمت گس افزایش پیدا می‌کند و کاربران باید برای اینکه تراکنش خودشان در بلاک درج شود، قیمتی بیشتر از دیگران پیشنهاد دهند. بسته به اینکه شبکه چقدر شلوغ باشد، ممکن است انجام عملیات برای برخی کاربردها بیش از حد پرهزینه باشد.

افزایش محبوبیت CryptoKitties یک نمونه از محدودیت‌های اتریوم در این حوزه است. در سال 2017 این بازی مبتنی بر اتریوم خیلی از کاربران را تشویق به اجرای تراکنش برای پرورش دادن گربه‌های دیجیتال خودشان کرد. این بازی به اندازه‌ای محبوب شد که تعداد تراکنش‌های منتظر اجرا به شدت بیشتر شد و هر از گاهی منجر به تراکم و انسداد شبکه می‌شد.