نئو یا به اختصار NEO ارز دیجیتالی معادل اتریوم است که در کشور چین ساخته شد. برای ایجاد این ارز دیجیتال از ماینینگ استفاده نمی‌شود و توسعه دهندگان می‌توانند با آن به زبان‌های کدنویسی متداول قرارداد و اپلیکیشن غیرمتمرکز بسازند.

هدف اصلی اولین نسل ارزهای دیجیتال، ایجاد ارزهایی بود که امکان جابجایی آزادانه آنها در سطح جهان وجود داشته باشد. هدف دومین نسل، ایجاد محصولات و سرویس‌هایی بود که بتوانند انقلابی در کمپانی‌های بزرگ جهان ایجاد کنند.

قطعاً نئو جزء گروه دوم است. نئو هم مثل EOS و اتریوم بر این باور است که آینده بلاک‌چین توسط قراردادهای هوشمند رقم می‌خورد.

نئو چیست؟

نئو یک بلاک‌چین، ارز دیجیتال و شبکه‌ای برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز در چین است. برای ساختن این شبکه از شبکه‌هایی مثل اتریوم الهام گرفته شده اما با چند تفاوت تکنیکی مهم که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

نئو برای آنچه که سازندگانش «اقتصاد هوشمند» می‌نامند ساخته شده که ارزهای دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند را در یک اکوسیستم روان و پیوسته با هم ادغام می‌کند.

آیا می‌دانستید؟

هدف نئو هیچ وقت ایجاد اختلال در ارز فیات کشور چین نبوده بلکه هدف آن کمک به تحول اقتصاد این کشور در عصر بلاک‌چین است.

چه کسی نئو را ابداع کرد؟

نئو توسط Da Hongfei و Erik Zhang ابداع شد. این دو نفر قبلاً در کمپانی تحقیقات بلاک‌چین OnChain در شانگهای فعالیت داشتند و بعد در سال 2014 تصمیم گرفتند بلاک‌چین خاص خودشان را طراحی کنند.

تاریخچه‌ای مختصر

• اوایل 2014: Hongfei و Zhang پس از کار در OnChain پروژه‌ای به نام Antshares را راه اندازی کردند.
• ژوئن 2017: Antshares به نئو تغییر برند داد.
• مارس 2018: برای کاربران نئو، توکن رای دهی صادر شد تا به مدیریت شبکه کمک کنند.

ویژگی خاص نئو

نئو هم مثل اتریوم دو نوع کوین مجزا برای اداره شبکه دارد اما با کمی‌تفاوت.

• نئو توکنی است که با در اختیار داشتن آن حق رای دهی و تصمیم گیری در این جامعه را خواهید داشت.
• گس: یک توکن مجزا که از آن برای قدرت بخشیدن به قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

اما بر خلاف اتریوم، نئو هیچ کارمزدی برای تراکنش‌ها ندارد. به این ترتیب امکان رشد پیوسته شبکه نئو فراهم می‌شود و می‌تواند تا هزار تراکنش بر ثانیه اجرا کند. در حال حاضر اتریوم قادر است حدود 13 تراکنش در ثانیه اجرا کند هر چند راه اندازی شاردینگ می‌تواند این شرایط را تغییر دهد.

در عین حال، ویزا قادر است تا 45 هزار تراکنش را در هر ثانیه اجرا کند.

نحوه تولید نئو

نئو ماین نمی‌شود بلکه در همان شروع به کار شبکه، 100 میلیون توکن NEO صادر شد اما 50 میلیون از این توکن‌ها برای توسعه شبکه در آینده تحت اختیار بنیاد نئو قرار دارند.

همچنین، رویکرد این شبکه از نظر گس کمی متفاوت است. گس پس از تایید هر بلاک در بلاک‌چین تولید می‌شود. در حال حاضر در هر بلاک 8 گس تولید می‌شود اما قرار است وقتی مجموع گس تولید شده به 100 میلیون برسد، میزان تولید آن کمتر شود. پس از رسیدن به مرحله نهایی، هیچ گسی تولید نخواهد شد.

آیا می‌دانستید؟

مکانیزم اجماع نئو از هارد فورک شبکه پیشگیری می‌کند چون برای تصمیم گیری باید دو سوم اعضاء به توافق برسند.

طرز کار نئو

در قلب هر ارز دیجیتالی یک الگوریتم اجماع وجود دارد. الگوریتم اجماع بیت‌کوین، اثبات کار است که انرژی زیادی مصرف می‌کند و باعث شده که اجرای تراکنش‌ها به کندی انجام شود.

نئو پروتکل اجماع نظر ویژه‌ای به اسم تحمل خطای بیزانس محول شده یا dBFT طراحی کرده است.

طرز کار شبکه نئو منحصربفرد و به این صورت است:

• هر شخصی که NEO داشته باشد یک حق رای دارد.
• می‌توان از این حق رای برای انتخاب نودهای اجماع که مسئول مدیریت بلاک‌چین هستند استفاده کردند.
• اشخاصی که NEO دارند تراکنش‌های خودشان را به نودهای اجماع ارسال می‌کنند و این نودها، تراکنش‌ها را به شکل یک بلاک بسته بندی می‌کنند.
• یک نود اجماع به صورت تصادفی انتخاب می‌شود تا بلاک فعلی را تایید کند و بعد آن را برای سایر نودهای اجماع مخابره می‌کند.
• اگر حداقل 66 درصد از نودها موافق باشند، بلاک بسته می‌شود.
• اگر اجماع نظر کمتر از 66 درصد باشد، یک نود اجماع متفاوت انتخاب شده و از آن خواسته می‌شود بلاک خودش را برای تایید ارسال کند و دوباره این فرایند تکرار می‌شود.

برای انتخاب به عنوان یکی از نودهای اجماع، باید مقدار مشخصی گس و یک کانکشن اینترنت اختصاصی داشته باشید. اما توجه داشته باشید که اگر اعضای جامعه کاربران تصور کنند شما کارتان را درست انجام نمی‌دهید، ممکن است به شخص دیگری رای بدهند.

نئو در بین پروژه‌های کریپتو منحصربفرد است از این جهت که یک شورای مرکزی دارد که بر پروژه‌های قابل ساخت روی این پلتفرم نظارت داشته و درباره نحوه خرج کردن 50 میلیون توکن در اختیار بنیاد نئو تصمیم گیری می‌کند.

آیا می‌دانستید؟

سیستم قراردادهای هوشمند نئو با کمک کامپایلر neoVM از زبان‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند از جمله دات نت، جاوا، پایتون، کاتلین و Go.

کارهای قابل انجام با نئو

همانطور که قبلاً اشاره شد، بلاک‌چین نئو به دنبال ایجاد، مبادله و ارسال دارایی‌های متفاوت است از جمله:

• دارایی‌های دیجیتال: کاربران می‌توانند انواع دارایی‌های دیجیتال را ساخته، ثبت کرده و وارد گردش کنند. این دارایی‌های دیجیتال می‌توانند هر چیزی که امکان نمایش آن به شکل دیجیتال وجود دارد را شامل شوند مثل یک قطعه موزیک، یک ملک یا حتی یک شی.
• هویت دیجیتال: اطلاعات افراد، سازمان‌ها و سایر موجودیت‌هایی که به شکل دیجیتال وجود دارند، روی بلاک‌چین نئو قابل ذخیره است.
• قراردادهای هوشمند: اتریوم یک سیستم قراردادهای هوشمند دارد اما تفاوت این دو پروژه ازاین جهت است که برنامه نویسان نیازی به یادگرفتن یک زبان جدید ندارند و می‌توانند به زبان سی شارپ، جاوا و سایر زبان‌های پرکاربرد برنامه نویسی کنند.

آیا می‌دانستید؟

NeoQ، یک مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه بندی است که برای ایجاد یک لایه امنیتی طراحی شده که حتی کامپیوترهای کوانتوم هم قادر به نفوذ به آن نیستند.

آینده

اتریوم تا امروز بزرگترین جامعه توسعه دهندگان را داشته که در این پلتفرم پروژه می‌سازند اما محبوبیت نئو هم رو به افزایش است. در سال 2018 چندین پروژه از سمت اتریوم به نئو حرکت کردند که دلیل آن مناسب تر بودن این محیط برای توسعه دهندگان بود.

یکی از ویژگی‌های مهمی که باعث حرکت توسعه دهندگان به سمت نئو شده این است که این شبکه امکان وجود بلاک‌چین در محیط‌های غیر بلاک‌چینی را فراهم کرده است. این یعنی راحت تر شدن پیاده سازی نئو در زیرساخت‌های بیزنسی موجود که می‌تواند منجر به تسریع پذیرش بلاک‌چین در آینده شود.