برای درک بهتر نحوه ی عملکرد بلاک چین، در ابتدا با تعدادی فناوری دیگر که بلاک چین از آن ها استفاده کرده است، آشنا می شویم:

اولین فناوری، رمزنگاری Cryptography است که بلاک چین از آن استفاده می نماید. تمامی اطلاعات موجود در یک بلاک، رمزنگاری می شوند که این خود باعث بالارفتن امنیت آن شده و دستکاری و تقلب و هک کردن این اطلاعات را غیرممکن می سازد. این اطلاعات با استفاده از فناوری Hashing تبدیل به یک Hash می شود. اما فرآیند Hashing چیست؟

یک تابع Hash را در نظر بگیرید که یک ورودی (داده یا اطلاعات) به این تابع می دهیم که سایز این اطلاعات می تواند در حجم های زیاد یا کم باشد. درهنگام ارائه ی ورودی به این تابع Hash، خروجی داده شده به ما، یک خروجی با طول ثابت است که شامل یک سری اعداد و یا حروف می باشد. مقدار ورودی ما هر چقدر کم یا زیاد باشد، میزان خروجی ما دارای طول ثابتی خواهد بود. ما با در دست داشتن ورودی و ارائه ی آن به تابع Hash می توانیم خروجی را دریافت کنیم. اما با وارد کردن خروجی نمی توانیم ورودی را دریافت کنیم.

فرض کنیم 3 بلاک داریم. این 3 بلاک شامل بلاک اولیه، بلاک شماره 1 که خود دارای یک Hash است اما چون بلاک اولیه است Hash قبلی ندارد. بلاک 2 دارای هش مربوط به خود و هش بلاک قبلی یعنی هش بلاک 1 می باشد. بلاک 3 نیز دارای هش خود و هش بلاک قبل از خود می باشد. اگر Hash  یک بلاک دچار تغییر شود، نامعتبر می گردد و بلاک های بعد از آن نیز، نامعتبر خواهد شد.از این مثال می توان نتیجه گرفت که دستکاری، تقلب و هک شدن در بلاک چین غیرممکن است و ما با سطح بالایی از امنیت در بلاک چین رو به رو هستیم.

همچنین برای فرآیند Hashing از یک سری الگوریتم استفاده می شود که معروف ترین آن الگوریتم SHA 256 است که در شبکه ی بیت کوین نیز از آن استفاده می شود.

مثالی دیگر برای درک بهتر شبکه ی بلاک چین:

بلاک چین یک پایگاد داده غیرمتمرکز است. اما پایگاه داده چیست؟

پایگاه داده فضایی است که اطلاعات کاربران در آن ذخیره می شود که این پایگاه داده می تواند در کامپیوترها یا سرورهای بسیار عظیم قرار گرفته شود. پایگاه داده ها قبل از پیدایش بلاک چین نیز وجود داشته اند که ما آن ها را پایگاه داده های متمرکز یا همان سنتی می نامیم. یکی از ایرادهای بزرگ و اساسی پایگاه داده های متمرکز یا سنتی، متمرکز بودن آن هاست. مثلا برنامه ی فیس بوک را درنظر بگیرید. کاربران وقتی اطلاعات کاربری خودشان شامل عکس ها، فیلم ها و ... را در آن بارگذاری می کنند، این اطلاعات در Data Base یا همان پایگاه داده ی فیس بوک ذخیره می شوند و بجز شرکت فیس بوک، شخص یا شرکت دیگری نمی توانند به این اطلاعات دسترسی داشته باشند که خود این قضیه اشکالات زیادی را به همراه دارد زیرا در این شرایط، این اطلاعات می توانند در معرض خطر هک شدن، دستکاری و یا استفاده شخصی قرار بگیرند. مثلا اتهاماتی مبنی بر دست درازی شرکت فیس بوک در راستای اهداف خاص از اطلاعات کاربران وجود داشته است. یا مثلا در اینستاگرام، ممکن است که پست افراد از صفحه ی شخصی آن ها پاک یا فردی توسط اینستاگرام بصورت کلی مسدود و بلاک گردد. بجهت اینکه تمام اختیارات و کنترل این شبکه تحت اختیار یک واحد متمرکز قرار دارد که کاربران در کنترل و مدیریت آن، هرگونه نقشی ندارند. اما یک پایگاه داده مدرن و غیرمتمرکز به هیچ وجه مانند یک پایگاه داده متمرکز نیست و تمام کاربران آن در کنترل و مدیریت آن شبکه نقش دارند. در یک پایگاه داده ی غیرمتمرکز، نسخه ی کپی شده از تمامی سوابق و اطلاعات با استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده در اختیار کاربران قرار می گیرد. در چنین پایگاه داده ای که اطلاعات در یک جای متمرکز ذخیره نیست و در سیستم های تمام کاربران شبکه قرار دارد و تمام کاربران شبکه بر تغییرات شبکه نظارت دارند، تقلب، دستکاری و دزدی و هرگونه عواملی از این دست جایی ندارد.