ساتوشی ناکاموتو واقعا کیست؟

اگرچه ما نمی دانیم که او که بود، به خوبی می دانیم که چه کار بزرگی به انجام رساند. ساتوشی ناکاموتو سرمایه گذار پروتکل بیتکوین بود و در نوامبر 2008، یک مقاله را با استفاده از Cryptography Mail List (فهرست پستی ارزهای رمزدار) منتشر کرد.

او سپس اولین نسخه از نرم افزار بیتکوین را در سال 2009 منتشر کرد و با سایرین بر روی پروژه ها از طریق فهرست های پستی همکاری کرد تا زمانی که نهایتا تا انتهای سال 2010 برای همیشه از جامعه ارزهای رمزدار ناپدید شد.

ناکاموتو با مردم در تیم های متن باز کار می کرد اما همیشه مراقب بود که هیچ چیزی در مورد زندگی شخصیش آشکار نکند و تنها چیزی که یکی از همکارانش در بهار 2011 از وی شنیده بود این بود که "او به سمت مسائل دیگری جذب شده است."

اما [هرچه باشد] او ملیت ژاپنی داشت، درست است؟

بهتر است که هیچ وقت یک کتاب را از روی طرح جلدش قضاوت نکنیم، حالا اما شاید بهتر است که این کار را بکنیم.

"ساتوشی" به معنی "تفکر واضح، هوشیار، حکیم" و "ناکا" به معنای "واسطه، درون یا رابطه"، "موتو" هم به معنی "اصل یا بنیان" است.

این تعاریف همگی به کسی که جنبشی را تنها با طراحی یک الگوریتم هوشمندانه راه اندازی کرد، قابل ربط است. مسئله البته این است که هر کلمه دارای معانی محتمل و مختلفی است.

ما نمی توانیم به قطع بدانیم که او ژاپنی بوده است یا خیر. در حقیقت، حتی این پیشفرض که او را یک "مرد" بدانیم، نیز حدسی گستاخانه است.

ما از این کلمه تنها برای روانی کلام استفاده می کنیم اما اگر به این موضوع فکر کنیم که شاید همه این ها یک لقب باشد، دیگر نمی توان به قطع و یقین گفت که او یک زن است یا مرد و یا حتی یک گروه از انسان ها،

آیا کسی ناکاموتو را به صورت شخصی می شناخته است؟

خیر، اما تکنیک های کارآگاهی که مردم در زمان حدس زدن استفاده می کنند، بیشتر ما را در معما فرو می برد تا سوالی به ما بدهد. جاشوا دیویس از روزنامه نیویورکر معتقد است که ساتوشی ناکاموتو ، مایکل کلیر ، یک دانشجوی فارغ التحصیلی رمزنگاری در ترینیتی کالجِ دوبلین بوده است.

او با تحلیل 80000 کلماتی که ناکاموتو در نوشته های آنلاینش استفاده کرده است و تلاش برای یافتن نشانه های زبان شناسی، به این نتیجه رسیده است. او علاوه براین شک دارد که جامعه شناس اقتصادی فنلاندی و توسعه دهنده ی سابق بازی های رایانه ایی به نام وی لدونویرتا، نیز ممکن است ساتوشی باشد.

اما این دو فرد، ادعای مبدع بودن بیتکوین را صریحاً رد کرده اند. مایکل کلیر در انظار مردم ساتوشی بودن را در گردهمایی وب (Web Summit) سال 2013 رد کرد است.

 آدام پننبرگ در FastCompany، این ادعا را به بحث گذاشت و این استدلال مخالف را کرد که ناکاموتو ممکن است در حقیقت سه فرد باشد: نیل کینگ، ولادیمیر اکسمن و چارلز بری. او با تایپ کردن عبارات منحصر به فرد از مقالات بیتکوین ناکاموتو در گوگل و مشاهده اینکه آیا آنها توسط کس دیگری نیز استفاده شده اند، به این نتیجه رسیده است. یکی از آنها عبارت " غیرعملی بودن بازگشت به لحاظ محاسباتی" است که در یک درخواست پاتنت که توسط این سه نفر برای یک به روزرسانی و توزیع کلید های رمزنگاری ثبت شده بود، استفاده شده است. نام دامنه ی سایت bitcoin.org در ابتدا  توسط ساتوشی برای انتشار مقاله اش استفاده شد که سه روز بعد از ثبت درخواست مجوز ثبت اختراع (پاتنت)، منتشر گشته است. البته همگی آنها این ادعا را رده کرده اند ، مایکل کلیر نیز به صورت عمومی اینکه ساتوشی است را در WebSummit در سال 2013 انکار کرد. به هر حال، وقتی که سایت bitcoin.org در 18 آگوست سال 2008 ثبت شد، فرد ثبت کننده از یک سرویس ثبت بی نام و نشان ژاپنی را برای این کار استفاده کرد و آن را با استفاده از یک Japanese ISP میزبانی کرد. ثبت نام برای سایت در 18 می سال 2011 به فنلاند منتقل شد. سایرین معتقدند که این کار مارتی مایمی، یک توسعه دهنده که در فنلاند زندگی می کند و از ابتدای امر درگیر توسعه بیتکوین بوده است و واسطه کاربری آن را خلق کرده است، بوده است.

علاوه بر این انگشت های شک و شبهه به سمت جد مک کالب که یکی از عاشقان فرهنگ ژاپنی و مقیم ژاپن است، کشیده شد که سالن مبادله بیتکوین مشکل داری به نام Mt,Gox را خلق کرد و یکی از بنیان گذاران سیستم های پرداخت نامتمرکز Ripple و همینطور Stellar بوده است. نظریه دیگر در این باره بیان می کند که دانشمندان علوم کامپیوتر به نام دونال اُماتونی و مایکل پیرس، ساتوشی هستند که این نظریه مبنی بر مقاله ایی است که آنها در مورد پرداخت های دیجیتال به همراه هیتش تواری منتشر کردند که مبنی بر کتابی بود که با همراهی یکدیگر منتشر کرده بودند. اُمانتونی و تواری نیز در ترینیتی کالج درس خوانده بوندند که همان جایی بود که مایکل کلیر نیز در آنجا درس می خواند. محققان اسراییلی به نام های دوریت رون و آدی شامیر از موسسه ویزمان اتهاماتی که در یک مقاله آورده شده بود را رد کردند که در این مقاله چنین آمده بود که رابطه ایی بین ساتوشی و جاده ی ابریشم Silk Road – بازار سیاه وب که توسط FBI در اکتبر 2013 ضبط شد، وجود دارد. آنها پیشنهاد کرده اند که یک ارتباط بین یک آدرس که ظاهرا برای ساتوشی است و این سایت وجود دارد. محقق مسائل امنیتی، داستین دی. ترامل مالک این آدرس است و این ادعاها که او ساتوشی است را کاملا رد کرده است.

تد نلسون یکی از پیشروان حوزه ی اینترنت، در می سال 2013 این حلقه را تنگ تر کرد: یک ریاضیدان ژاپنی به نام پروفسور شینیچی موکیزوی، که البته وی ادعا کرد که این شواهد به هیچ عنوان به نتیجه واضحی نمی رسد.

در فوریه سال 2014، لیاه مک گراث گودمن از مجله نیوزویک در فوریه ی سال 2014 ادعا کرد که "ساتوشی ناکاموتوی واقعی" را رد زنی کرده است. دوریان اس. ناکاموتو از آن زمان، اینکه چیزی در مورد بیتکوین می داند را رد کرده است و در نهایت یک وکیل را استخدام کرد و یک بیانیه رسمی را در این مورد منتشر ساخت. هال فاینی، مایکل وبر، وِی دآی و چند توسعه دهنده ی دیگر در میان کسانی بودند که به شکل مکرر در گزارش های رسانه ایی و بحث های آنلاین به عنوان ساتوشی های بالقوه، نام برده شده اند. گروهی از زبان شناسان قانونی از دانشگاه آستون معتقدند که خالق اصلی بیتکوین، نیک اسزابو است که این تحلیل مبتنی بر تحلیل مقالات علمی بیتکوین به دست آمده است.

دومینیک فریزبی، یک کمدین و نویسنده نیز معتقد است که خالق BitGold یعنی اسزابو منطقی ترین کاندید برای ساتوشی بودن است که همین امر را در کتابش با نام "بیتکوین: آینده ی پول" آورده است. تحلیل تشریحی وب شامل زبان شناسی نوشته های ساتوشی می باشد که سطح مهارت فنی در زبان برنامه نویسی C++ و حتی تاریخ احتمالی تولد ساتوشی را قضاوت کرده است. ناتانایل پوپر در کتابش به نام "طلای دیجیتال" در ماه می 2015 منتشر شده است. پوپر در این کتاب آشکار می کند که در یک برخورد نادر در یک گردهمایی، اسزابو دوباره اینکه ساتوشی است را انکار کرده است. سپس در اوایل دسامبر سال 2015، گزارش ها توسط Wired و GIzmodo  با نوعی از ابهام ادعا کردند که ناکاموتو را به عنوان کارافرین استرالیایی به نام Craig S. Wright شناسایی کرده اند. مجله Wired نقل قول می کند که " یک منبع ناشناس نزدیک به Wright برای ما مقداری از ایمیل ها، دست نوشته ها و سایر اسنادی که به نقش رایت در خلق بیتکوین اشاره می کند را فراهم کرده است."Gizomodo به یک مجموعه از اسناد که از کسی که ادعا می کرد ایمیل کاری رایت را هک کرده است و همینطور تلاش ها برای مصاحبه با افراد نزدیک به وی، اشاره کرده است. این فکر که رابطه ی ساتوشی-رایت چیزی بیشتر از یک شایعه نیست، نوسط مشاهده گران بررسی شده است اگرچه رد طبیعت منابع و اسناد منتشر شده نیز بدون شک گمانه زنی ها را برای مدت زمانی طولانی، تقویت خواهد کرد. به صورت کلی می توان گفت که تمامی این ساتوشی های بالقوه تاکید داشته اند که آنها ناکاموتو نیستند.

پس ما چه چیزی در مورد وی می دانیم؟

یکی از چیزهایی که به قطع می دانیم، مبتنی بر مصاحبه ها با افرادی که با وی در دوران اولیه توسعه بیتکوین نزدیک بوده اند، این است که وی به سیستم به شکلی کامل فکر می کرد.

مهارت کد نویسی وی، از حالت سنتی دنباله روی نمی کرد، این را جف گرزیک، توسعه دهنده ی هسته بیتکوین می گوید که او آزمایش های دقیقی که توقع می رود که از یک مهندس نرم افزار سنتی ببینید را استفاده نمی کرده است.

ثروت وی چقدر است؟

یک تحلیل انجام شده توسط سرجیو لِمِر که یکی از افراد معتبر در حوزه بیتکوین و ارزهای رمزدار به شمار می آید، نشان می دهد که ساتوشی بسیاری از بلاک های اولیه ی شبکه ی بیتکوین را معدن کاری کرده است و با این حساب وی ثروتی بالغ بر 1 میلیون بیتکوین هزینه نشده را جمع آوری کرده است. این سرمایه اکنون ارزشی 1 بیلیون دلاری [در نرخ مبادله 1000 دلاری نوامبر سال 2013] دارد.

 او امروزه به چه کاری مشغول است؟

هیچ کسی نمی داند که ساتوشی امروزه به چه کاری مشغول است اما در یکی از آخرین ایمیل هایی که او به یک توسعه دهنده نرم افزار در تاریخ 23 آوریل سال 2011 ارسال کرده است، آورده شده است "من به چیزهای دیگر جذب شده ام. این [بیتکوین] دیگر در دستان توانای گوین و سایرین قرار دارد." آیا او برای حکومت کار می کند؟

البته شایعاتی در این باره وجود دارد. مردم نام وی را به معنای "امنیت مرکزی"(برگرفته از CIA) دانسته اند اما مردم برای این شایعات بنیان و اساسی ندارند، چنین چیزی طبیعت کار نظریه پردازان توطئه است.

سوال واضح در این باره این خواهد بود که چرا یکی از آژانس های سه حرفی در خلق یک ارز رمزدار که می توان از آن به صورت گسترده به عنوان یک مکانیسم تجارت بینام و نشان استفاده کرد،علاقه مند باشد. این مکانیسم تنها باعث می شود تا سناتورها و FBI  دستانشان را به سمت تروریسم بالقوه و سایر تلاش های جنایی مرتبط با آن، اشاره برند. هیچ شکی نیست که نظریه پردازان توطئه در این باره نیز دیدگاه های خاص خود را خواهند داشت.

اما، احتمالا این موضوع اهمیت خاصی ندارد. جف گرزیک، توسعه دهنده ی هسته بیتکوین به خوبی این را بیان می کند:« ساتوشی یک سیستم منبع باز را برای این هدف خلق کرد ، دیگر نیازی نداریم که بدانیم او که بوده است و یا اینکه مجبور باشیم تا به او اعتماد کنیم یا حتی در مورد دانشش اهمیتی قائل شویم». کد متن باز باعث می شود که پنهان کردن رمزورازها غیرممکن شود «کد منبع این سیستم خودش گواهی بر این امر است.»

علاوه بر این، استفاده از یک لقب از طرف وی، عمل هوشمندانه ایی بود. او معتقد است که این کار باعث شد تا مردم بر خود فناوری تمرکز کنند تا بر شخصیتی که آن را خلق کرده است. در نهایت باید گفت که بیتکوین امروزه بسیار بزرگتر از شخص ساتوشی ناکاموتو است.

کارکرد فناوری بلاک چین چیست؟

همانطور که در مقاله «فناوری بلاک چین چیست؟» در راهنمایمان آورده شده است، سه فناوری بنیادین وجود دارد که با هم ترکیب شده اند تا یک بلاک چین را خلق کنند. هیچ کدام از این فناوری ها جدید نیستند بلکه همانند سازی این فناوری ها و کاربردهاست که امری جدید می باشند.

این فناوری ها عبارتند از: 1) رمزنگاری کلید اختصاصی 2) یک شبکه توزیع یافته با دفترکل توزیع یافته و 3) یک ابداع برای خدمت رسانی به مبادلات شبکه ، حفظ رکورد و امنیت.

در ادامه تشریحی از نحوه کارکرد این فناوری ها در کنار هم برای خلق روابط امن دیجیتالی آورده شده است.

کلیدهای رمزنگاری

فرض کنیم دو فرد علاقه مند هستند تا از طریق اینترنت مبادله ایی داشته باشند.

هرکدام از آنها دارای یک کلید اختصاصی و یک کلید عمومی می باشد.

هدف اصلی این اجزای تشکیل دهنده ی فناوری بلاک چین خلق یک مرجع هویت دیجیتالی امن می باشد. هویت مبتنی بر مالکیت ترکیبی از کلیدهای رمزنگاری عمومی و اختصاصی می باشد.

ترکیب این کلیدها را می توان نوعی ماهرانه از اجازه دید و امضای دیجیتال شدیداً مفیدی را خلق کند.

این امضای دیجیتال، کنترلی قدرتمند بر امر مالکیت را فراهم می کند.

هویت

اما همانطور که می دانیم، کنترل قدرتمند بر روی مالکیت برای امن ساختن روابط دیجیتالی کافی نیست. در حالیکه در این مرحله، موضوع تصدیق اعتبار حل شده است، می بایست آن را با ابزاری برای قبول مبادلات و مجوزات (تنفیذ) ترکیب کرد.

این امر برای بلاک چین با یک شبکه توزیع یافته شروع می شود.

یک شبکه توزیع یافته

منافع و نیازها برای شبکه توزیع یافته را می توان با آزمایش اندیشه ایی (نظری) "اگر درختی در جنگل سقوط کند" درک کرد.

اگر درختی در یک جنگل سقوط کند و دوربین هایی را قرار داده باشیم که این سقوط را رکورد و ثبت کند، می توانیم قطعا یقین داشته باشیم که درخت سقوط کرده است. ما در اینجا دارای شواهد تصویری داریم حتی اگر سوالاتی در باب چرایی و چگونگی برای ما مبهم باشد.

اغلب ارزش های ارائه شده در بلاک چینِ بیتکوین این است که این ابداع در حقیقت شبکه ی بزرگی است که در آن معتبرسازان مانند دوربین مذکور در آزمایش، به سطحی از اتفاق آراء می رسد که یک اتفاق یکسان را در زمانی یکسان مشاهده کرده اند. آنها در اینجا به جای استفاده از دوربین از تایید ریاضیاتی استفاده می کنند.

به صورت خلاصه می توان گفت که اندازه شبکه برای امن ساختن شبکه بسیار اهمیت دارد.

این یکی از جذاب ترین ویژگی های بلاک چین بیتکوین می باشد- این بسیار بزرگ است و حجم زیادی از قدرت محاسباتی را به خود اختصاص داده است. در زمان نوشتن این مقاله، بیتکوین در حدود 3500000TH/S و بیش از 10000 مورد از بزرگترین بانک ها در جهان امن شده است. اتریوم که هنوز به بلوغ کامل خود نرسیده است در حدود 12.5TH/s  و بیشتر از سایت گوگل امن شده است در حالیکه تنها دو سال عمر داشته است و اساسا در مرحله آزمایش می باشد.

سیستم رکورد [ثبت]

زمانی که کلیدهای رمزنگاری با این شبکه ترکیب می شوند، یک شکل بسیار مفیدی از تعاملات دیجیتالی ظهور پیدا می کند. این فرایند با گرفتن کلید اختصاصی توسط فرد A شروع می شود و نوعی از اعلانیه را ایجاد می کند – در مورد ابداع بیتکوین، شما مجموعه ایی از ارزهای رمزدار را ارسال می کنید- و آن را به کلید عمومی فرد B متصل می کنید

پروتکل

یک بلاک- که شامل یک امضای دیجیتال، مهر زمانی و اطلاعات مرتبط می باشد- سپس به تمامی گره ها در شبکه مخابره می گردد.

پروتکل خدمت رسانی به شبکه

یک فرد واقع گرا می تواند آزمایش نظری سقوط درخت در جنگل را با سوال ذیل به چالش بکشد: چرا می بایست میلیون ها رایانه با دوربین در اینجا وجود داشته باشد که منتظر هستند تا ضبط کنند که آیادرختی سقوط می کند یا خیر؟ به عبارت دیگر، شما به چه صورتی قدرت محاسباتی را به خدمت رسانی به شبکه جذب می کنید تا آن را امن سازید؟

برای بلاک چین های از نوع باز و عمومی، این شامل معدن کاوی می باشد. معدن کاوی روشی منحصر به فرد را نسبت به یک سوال بسیار باستانی در باب رکوردها- یعنی تراژدی توده ها، اتخاذ می کند.

در حضور بلاک چین ها به وسیله ی ارائه کردن قدرت پردازشی رایانه برای خدمت رسانی به شبکه، پاداشی در انتظار یکی از رایانه هاست. در اینجا علاقه ی شخصی یک فرد برای کمک به خدمت رسانی به نیازهای عامه، مورد استفاده قرار گرفته است.

در مورد بیتکوین، هدف پروتکل همانا حذف کردن این احتمال است که بیتکوین یکسانی در مبادلات مجزا و به صورت همزمان استفاده شود آنهم به صورتی که شناسایی این امر بسیار سخت باشد.

به این صورت است که بیتکوین به دنبال عملکرد شبیه طلا و به عنوان یک دارایی می باشد. بیتکوین ها و واحدش (ساتوشی ها) می بایست برای تملک و ارزشمند بودن، منحصر به فرد باشند. برای تحقق این منحصر به فردی، گره هایی که شبکه را خدمت رسانی می کنند، تاریخچه ایی از مبادلات را برای هر بیتکوین به وسیله ی تلاش برای حل مسائل ریاضیاتی اثبات-کار، خلق و حفظ می کند.

آنها اساسا به وسیله ی قدرت CPU رای می دهند و توافق یا مخالفت خود را در مورد بلاک های جدید یا رد کردن بلوک های نامعتبر، بیان می کند. در زمانی که اکثر معدن کاوان به راه حل یکسانی دست پیدا می کنند، بلوک جدیدی را به زنجیره اضافه می کنند. این بلوک اضافه دارای مهرزمانی می باشد و می تواند بعلاوه شامل داده یا پیام های خاصی باشد.

در اینجا یک زنجیره از بلوک ها آورده شده است:

نوع، میزان و تایید اعتبار می تواند برای هر بلاک چین، متفاوت باشد. این امر به پروتکل بلاک چین یا قوانین برای آنچه که مبادله معتبردانسته می شود یا نمی شود و یا قوانین در مورد خلق یک بلوک جدید معتبر، وابسته است. فرایند تایید اعتبار را می توان برای هر بلاک چین، خصوصی سازی کرد. هرگونه از قوانین و محرک های مورد نیاز را می توان در زمانی که گره های کافی به اتفاق آراء در باره ی نحوه ی تایید اعتبار مبادله برسند، خلق کرد.

این در حقیقت یک شرایط انتخاب مزه گر می باشد و مردم دراینجا به تازگی شروع به انجام آزمایش کرده اند.

ما در حال حاضر در دوره ایی از توسعه بلاک چین هستیم که در آن بسیاری از این گونه از آزمایش ها در حال اجرا شدن است. تنها نتیجه ایی که تاکنون گرفته شده است این است که ما هنوز تا درک کامل چالاکی موجود در پروتکل های بلاک چین، فاصله زیادی داریم.

برای اطلاعات بیشتر در این باره به «کاربردها و موارد استفاده از فناوری بیتکوین چیست؟» و «تفاوت های بین بلاک چین های باز و مجوزدار چیست؟» در راهنما مراجعه کنید.

فناوری بلاک چین چیست؟

«فایده عملی این است که برای اولین مرتبه در تاریخ، راهی خلق شده است که در آن یک کاربر اینترنت می تواند یک قطعه ی منحصر بفرد از دارایی دیجیتال را به یک کاربر اینترنت دیگر منتقل کند به گونه ایی که این انتقال مالکیت از پیش تضمین شده است که امن و مطمئن می باشد، همه از رخ دادن انتقال دارایی اطلاع دارند و هیچ کس نمی تواند مشروعیت این انتقال را به جالش بکشد. اثرات بعدی این پیشرفت گسترده را به سختی می توان گزافه گویی برشمرد.»

-مارک اندریسِن

از نقطه نظر بالا به پایین، یک بلاک چین ممکن است چندان نسبت به چیزهایی که با آن آشنایید مثل ویکیپدیا، تفاوت ندارد.

با استفاده از یک بلاک چین، بسیاری از افراد می تواند ورودی هایی را به یک صفحه ثبت اطلاعات وارد کنند و یک جامعه از کاربران می توانند نحوه اصلاح یا به روز رسانی شدن ثبت اطلاعات را کنترل کنند. ورودی های اطلاعات ویکی پدیا محصول کار یک ناشر واحد نیست . هیج فردی به تنهایی نمی تواند اطلاعات را کنترل کند.

اما با پایین آمدن به سطح زمین، تفاوت هایی که باعث می شود فناوری بلاک چین، امری منحصر به فرد شود برای ما واضحتر می شود. در حالیکه هر دوی این فناوریها بر روی شبکه های توزیع یافته (اینترنت) فعالیت می کنند، ویکی پدیا با استفاده از یک مدل شبکه کلاینت-سرور درون تار جهانگستر وب (WWW) خلق شده است.

یک کاربر (مشتری/کلایِنت) با اجازه ها(مجوزها)ی مرتبط با حساب کاربریش قادر است که ورودی های ویکی پدیا که بر روی یک سرور متمرکز ذخیره شده است، را تغییر دهد.

در هر زمانی که یک کاربر به آن صفحه از ویکی پدیا دسترسی پیدا می کند، نسخه ی به روز رسانی شده از «مسترکپی MasterCopy» از آن ورودی ویکی پدیا را مشاهده می کند. کنترل پایگاه داده همچنان در دستان مدیران ویکی پدیا قرار دارد که اجازه می دهد تا دسترسی ها و مجوزها توسط یک منبع (نهاد) مرکزی حفظ و نگهداری شود.

ستون اصلی دیجیتالِ ویکی پدیا شبیه به پایگاه های داده ی به شدت محافظت شده و متمرکزی می باشد که دولت ها و یا بانک ها و یا شرکت های بیمه امروزه مورد استفاده قرار می دهند. کنترل پایگاه های داده ی متمرکز شامل مدیریت به روزرسانی ها، دسترسی و محافظت در برابر تهدیدات سایبری همچنان در دستان مالکان آن قرار دارد.

پایگاه داده توزیع یافته که توسط فناوری بلاک چین خلق شده است دارای ستون اصلی دیجیتالِ کاملاً متفاوتی می باشد. این ویژگی، واضح ترین و مهمترین ویژگی های فناوری بلاک چین نیز می باشد.

«مستر کپی»ِ ویکی پدیا بر روی یک سرور ویرایش می شود و تمامی کاربران نسخه جدید را مشاهده می کنند. [اما] در مورد فناوری بلاک چین، هرگره در شبکه به نتیجه گیری یکسان می رسند و هر کدام آن رکورد [ثبت] را به شکل مستقل، بروزرسانی می کنند که در آن، رایجترین رکورد تبدیل به رکورد رسمی عملی می شود بجای اینکه یک مسترکپی وجود داشته باشد.

در این شکل از شبکه، تراکنشات منتشر می شوند و هر گره نسخه به روزرسانی شده خود از وقایع را خلق می کند.

در حقیقت همین نقطه ی تفاوت است که فناوری بلاک چین را بسیار سودمند می سازد- این فناوری نماینده ی یک نوآوری در ثبت و توزیع اطلاعات است که در آن، نیاز برای وجود یک طرف مورد اعتماد برای تسهیل روند روابط دیجیتال از بین می رود.

با این وجود، فناوری بلاک چین با تمامی ویژگی ها و لیاقت هایش، در حقیقت یک فناوری جدید و بدیع نیست.

بلکه، این فناوری در حقیقت ترکیبی از فناوری های اثبات شده و مورد اعتمادی می باشد که به شکلی جدید اعمال می شوند. در حقیقت ساماندهی کردن خاص سه فناوری (اینترنت، رمزنگاری کلید اختصاصی و پروتکلی که بر مشوق ها اعمال می گردد) بود که ایده ی خالق بیتکوین یعنی ساتوشی ناکاموتو را تا این حد مفید ساخته است.

نتیجه ی این ساماندهی (و ارکستراسیون)، سیستمی برای تعاملات دیجیتال است که نیازی به طرف سوم قابل اعتماد ندارد. عمل امن سازی روابط دیجیتال، امری ضمنی است که معماری شبکه ی کارا، ساده و در عین حال قدرتمند فناوری بلاک چین، آن را فراهم می سازد.

تعریف اعتماد دیجیتال

اعتماد در حقیقت یک داوری ریسک بین طرفین مختلف درگیر است و تعیین ریسک در دنیای دیجیتال اغلب به اثبات هویت (تایید هویت) و اثبات [داشتنِ] مجوز (تجویز) کاهش پیدا می کند.

به زبان ساده تر، ما در این دنیا می خواهیم بدانیم «آیا تو همان کسی هستی که میگویی هستی؟» و «آیا تو باید قادر باشی که آنچه سعی داری انجام دهی را انجام دهی؟»

در مورد فناوری بلاک چین، رمزنگاری کلید اختصاصی یک ابزار مالکیت قدرتمند را برای ما فراهم می کند که لازمه های تایید هویت را اجرایی می سازد. تملک یک کلید اختصاصی به معنای مالکیت است. این ابزار فرد را از به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی بیش از حدی که برای انجام مبادله نیاز دارند را برحذر می دارد تا در معرض تهدیدات بالقوه از طرف هکرها قرار نگیرند.

تایید هویت اما در اینجا لازم است اما کافی نیست. تجویز[تنفیذ] –به معنی داشتن پول کافی، منتشر کردن نوع صحیح از مبادله،...- به یک شبکه توزیع، همتا به همتا برای نقطه شروع نیاز دارد. وجود یک شبکه توزیع یافته باعث کاهش ریسک ناشی از تخریب یا نقص های متمرکز می گردد.

این شبکه توزیع یافته می بایست به لازمه های ثبت رکورد [اطلاعات] و امنیتِ شبکه ی مبادله متعهد باشد. تجویز مبادلات در حقیقت نتیجه ی اعمال قوانین بنیادینی توسط کل شبکه است که بر اساسشان ([همان] پروتکل بلاک چین) طراحی شده است.

تایید هویت و تجویزی که به این شکل فراهم می شوند اجازه می دهد که تعاملات در دنیای دیجیتال بدون وابستگی بر اعتماد (پرهزینهِ موجود) شکل بگیرند. امروزه، کارآفرینان در صنعتهای مختلف در سرتاسر جهان از تاثیرات بالقوه ی عظیم این توسعه جدید آگاه شده اند- با این توسعه، روابط دیجیتال جدید و قدرتمندی ممکن می گردد که پیش از این حتی تصورش هم سخت بود. اغلب فناوری بلاک چین را ستون اصلی لایه تبادلات در محیط اینترنت و بنیان اینترنت ارزش (Internet of Value) می دانند.

در حقیقت،، تصور این ایده که کلیدهای رمزنگاری و دفترکل های مشترک [به اشتراک گذاشته شده] قادر هستند تا کاربران را تشویق کنند به اینکه روابط دیجیتال را امن و رسمی سازند، واقعا نیاز به تخیلی عمیق و بزرگ دارد. امروزه ی همه کاربران از دولت ها گرفته تا شرکت های IT تا بانک ها به دنبال راهی برای خلق این لایه مبادلاتی هستند.

تایید اعتبار و تجویز که امری حیاتی در هر مبادله دیجیتال می باشند، در اینجا به عنوان نتیجه ی تنظیمات فناوری بلاک چین بنا شده اند. این ایده ی بنیادین را می توان به هر شکل از نیاز برای یک سیستم قابل اعتماد از ثبت رکوردها اعمال کرد

مشاهده شده که بسیاری از کاربران بخصوص افراد مبتدی ارزهای دیجیتال خودشان در اکسچینج‌ها نگهداری می‌کنند. این افراد نه فقط برای معامله بلکه برای طولانی مدت، ارزهای دیجیتال خود را در اکسچینج‌ها نگه می‌دارند. به این دلیل که اکسچینج‌ها روش بسیار آسانی برای نگه داشتن، مدیریت و تبادل ارزهای دیجیتال در اختیار آنها قرار می‌دهند. پس از ایجاد اکانت در اکسچینج تولید آدرس والت برای هر ارز دیجیتالی به آسانی انجام می‌شود.

شاید شما هم برای پیشگیری از دشواری‌های کار تصمیم بگیرید که توکن‌ها و کوین‌های خودتان را در اکانت اکسچینج تان نگه دارید. اما در نظر داشته باشید که اکسچینج‌ها مثل بانک کار می‌کنند. هدف اصلی خلق بیت‌کوین ایجاد یک سیستم غیرمتمرکز بود که بدون نیاز به یک موجودیت متمرکز کار کند. بیت‌کوین طوری طراحی شده بود که به کاربران امکان مدیریت و کنترل پول خودشان را بدهد. وقتی موجودی خودتان را در یک اکسچینج نگه می‌دارید باید توجه داشته باشید که شما به یک ارائه دهنده سرویس متکی شدید و کنترلی بر دارایی‌های خودتان ندارید.

نگه داشتن مقدار زیادی کوین یا توکن در اکانت اکسچینج حتی در صورت غیرمتمرکز بودن آن کار درستی نیست. همیشه احتمال هک شدن اکسچینج وجود دارد. همچنین از آنجایی که بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال یک منبع ذخیره ارزش هستند، شما باید کوین‌ها و توکن‌های خودتان را در والتی نگه دارید که در آن بر کلیدهای خصوصی خودتان کنترل دارید.

اما آیا تصور می‌کنید افراد مبتدی می‌توانند برای همه کوین‌های خودشان والت‌های مجزایی ایجاد کنند؟ برای انجام این کار والت‌های چند ارزی مختلفی طراحی شده‌اند که در آنها شما می‌توانید به راحتی چندین ارز دیجیتال مختلف را ذخیره و مدیریت کنید. در این راهنما نحوه تنظیم و استفاده از والت دسکتاپ Coinomi را به شما آموزش می‌دهیم که یک کلاینت والت عمومی است و از بیت‌کوین، اتریوم و چندین آلت کوین و توکن مختلف پشتیبانی می‌کند. اما قبل از آن با Coinomi و برخی از امکانات این والت آشنا می‌شویم.

والت Coinomi

Coinomi اولین والت بلاک‌چین برای چند دارایی است که در آن می‌توانید بیت‌کوین، اتریوم و بیشتر از 500 نوع ارز دیجیتال دیگر را ذخیره کنید. این والت که در سال 2014 بنیانگذاری شد قدیمی ترین والت چند ارزی موجود در فضای کریپتو محسوب می‌شود. این والت نه تنها قدیمی است بلکه کاربران بسیار زیادی هم دارد. دلیل محبوبیت این والت این است که Coinomi راه بسیار آسانی برای ذخیره و مدیریت چندین ارز دیجیتال فراهم می‌کند. بعلاوه کاربرپسند است و اینترفیس چند زبانه به همراه پشتیبانی از بیش از 500 نوع ارز دیجیتال مختلف دارد. بعلاوه تمرکز اصلی آن حریم خصوصی و امنیت کاربران است.  این والت امکاناتی قوی برای رمزنگاری دارد و علاوه بر آن امکانات پیشرفته ای برای حفظ حریم خصوصی و ناشناس ماندن کاربران ارائه می‌دهد.

در ادامه برخی از ویژگی‌های کلیدی این والت را بررسی کرده و سپس نحوه تنظیم آن را توضیح می‌دهیم.

امکانات Coinomi

پشتیبانی از چند کوین و دارایی مختلف:

همانطور که قبلاً اشاره شد، Coinomi از بیشتر از 500 نوع ارز دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کند. این والت از بیت کوین، اتریوم و بیشتر آلت کوین‌ها و توکن‌های مهم پشتیبانی می‌کند و بعلاوه امکان اضافه کردن هر نوع توکن ERC20 (توکن‌های اتریوم) به اپلیکیشن را برای کاربران فراهم کرده است. توسعه دهندگان این والت همچنان به ادغام و پشتیبانی از توکن‌ها و آلت کوین‌های کلیدی و مهم ادامه می‌دهند. می‌توانید فهرست توکن‌های تحت پشتیبانی این والت را در این مطلب مشاهده کنید.

امنیت بالا:

با Coinomi می‌توانید کلیدهای خصوصی خودتان را کنترل کنید. همچنین این والت برای محافظت از کلیدها مکانیزم‌های رمزنگاری قوی ارائه کرده تا دارایی‌های شما همواره ایمن و تحت کنترل شما بمانند.

حریم خصوصی و امنیت پیشرفته:

یکی از مهم ترین نگرانی‌های کاربران ارزهای دیجیتال بحث حریم خصوصی است. برخلاف اکسچینج‌ها که در آن باید مراحل KYC (سیاست شناسایی مشتریان) را طی کنید؛ برای استفاده از والت Coinomi نیازی به طی کردن فرایندهای ثبت نام ندارید. این والت هیچ کدام از اطلاعات شخصی شما را جمع آوری نمی‌کند و هیچ گونه داده ای مثل آی پی یا اطلاعات تراکنش‌های شما را نیز جمع آوری نمی‌کند.

اکسچینج داخلی:

Coinomi با همکاری ShapeShift و Changelly سعی کرده در این اپلیکیشن روش آسانی برای معامله آلت کوین‌ها و تبدیل آن‌ها فراهم کند. استفاده از این والت برای معامله گران فوق العاده راحت است. این قابلیت‌ها باعث شده Coinomi یکی از چندکاره ترین والت‌های ارز دیجیتال محسوب شود.

پشتیبان گیری آسان:

Coinomi یک والت HD است (والت Hierarchical Deterministic - BIP44). وقتی که برای اولین بار این والت را تنظیم می‌کنید، یک عبارت عبور در اختیار شما قرار می‌گیرد که باید از آن پشتیبان گیری کنید. در صورتیکه با مشکلی روبرو شدید می‌توانید به راحتی با استفاده از این عبارت یادآور (Seed word) آن را بازیابی کنید.

پشتیبانی شبانه روزی:

Coinomi برای حل مشکلات کاربران و ارائه توصیه و پیشنهاد به آنها بهترین سطح خدمات را ارائه می‌کند. این شرکت در زمینه ارائه پشتیبانی برای کوین‌های فورک شده بهترین عملکرد را دارد. مثلاً با ارائه مستندات گام به گامی که درک آن برای افراد مبتدی بسیار آسان است، به کاربران توضیح می‌دهد که چطور کوین‌های فورک شده خودشان را دریافت کنند.

سایر امکانات:

Coinomi مجهز به تکنولوژی سگویت است که باعث می‌شود تراکنش‌های بیت‌کوین، لایت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به سرعت بسیار زیاد و با قیمت کمتری اجرا شوند. Coinomi از زبان‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند از جمله: انگلیسی، چینی، اسپانیایی، فرانسوی، آلمانی، روسی و قرار است به زودی زبان‌های جدید زیادی به آن اضافه شود.

دسترس پذیری بین پلتفرمی:

Coinomi یک اپلیکیشن موبایلی چند ارزی محبوب است. قبلاً این اپلیکیشن فقط برای موبایل (اندروید و iOS) در دسترس بود. کاربرانی که ترجیح می‌دادند Coinomi را در دسکتاپ استفاده کنند از اپلیکیشنی مثل Bluestacks و سایر برنامه‌های شبیه ساز اندروید استفاده می‌کردند. اما اخیراً Coinomi نسخه والت دسکتاپ خود را عرضه کرد که برای ویندوز، لینوکس و مک قابل تهیه است.

والت دسکتاپ Coinomi

استفاده از والت Coinomi کاملاً رایگان است. این والت یک اینترفیس ساده و امن برای همه دستگاه‌ها در اختیار شما قرار می‌دهد. اگر در حال حاضر از اپلیکیشن موبایلی استفاده می‌کنید می‌توانید به راحتی عبارت seed والت را بازیابی کرده و والت را از طریق کامپیوترتان مدیریت کنید.

استفاده از اینترفیس والت دسکتاپ کاملاً ساده است. بعلاوه همه قابلیت‌ها و امکاناتی که در والت موبایل وجود دارند در نسخه دسکتاپ هم موجود هستند. فرایند نصب والت کاملاً ساده و آسان است. هیچ مرحله اضافه یا فرایند ثبت نامی در این والت وجود ندارد. پس از نصب، کاربران می‌توانند یا یک والت جدید ایجاد کنند یا با استفاده از عبارت بازیابی، والت قدیمی را بازیابی کنند. همچنین نسخه دسکتاپ هم مثل والت موبایلی از معامله کوین‌ها پشتیبانی می‌کند و کاربران می‌توانند به راحتی با استفاده از سرویس Changelly و ShapeShift کوین‌ها را معامله کنند. در ادامه نحوه نصب و استفاده از والت Coinomi را در کامپیوتر ویندوزی بررسی می‌کنیم. برای لینوکس و مک هم می‌توانید همین مراحل را طی کنید.

تنظیمات والت دسکتاپ Coinomi

نکته امنیتی:

توجه داشته باشید که نرم‌افزار والت Coinomi از وبسایت‌ها و حتی تورنت‌های مختلف قابل دانلود است. هرگز این والت را از جایی به غیر از وبسایت رسمی آن دانلود نکنید. والتی که از سایر وبسایت‌ها دانلود می‌کنید ممکن است یک نرم افزار مخرب باشد که برای سرقت دارایی شما برنامه نویسی شده است.

آخرین نسخه این والت را از https://www.coinomi.com/en/downloads/  دانلود کنید. قبل از نصب اپلیکیشن چک سام SHA256 را اعتبارسنجی کرده و مطمئن شوید نرم‌افزار والت مورد استفاده شما مجاز است. پس از تایید می‌توانید کار را ادامه داده و نرم‌افزار را روی کامپیوترتان نصب کنید.

فرایند نصب بسیار آسان است و کمتر از 1 دقیقه زمان می‌برد. کافیست فایل را دانلود کرده و دستورات صفحه را دنبال کنید. توافقنامه مجوز را قبول کرده، دایرکتوری والت را انتخاب کرده و فرایند نصب را کامل کنید.

همانطور که اشاره شد والت Coinomi به صورت بین پلتفرمی هم قابل استفاده است. اگر در حال حاضر از والت موبایلی استفاده می‌کنید، کافیست والت را با استفاده از عبارت یادآوری که در موبایل وجود دارد بازیابی کنید. پس از بازیابی، والت روی کامپیوتر شما import می‌شود و همه کوین‌هایی که روی موبایل داشتید در والت هم قابل دسترس خواهند بود.

اگر برای اولین بار با Coinomi کار می‌کنید، روی گزینه ایجاد والت جدید کلیک کنید تا عبارت یادآور والت در اختیار شما قرار بگیرد.

نکته امنیتی:

عبارت یادآور والت مهم ترین بخش آن است. در صورتی که کامپیوتر شما با مشکل روبرو شود یا داده‌های آن پاکسازی شود، فقط با استفاده از عبارت یادآور می‌توانید اطلاعات را بازیابی کنید. بنابراین این عبارت را روی یک تکه کاغذ نوشته و در محلی امن قرار دهید. هیچ وقت این اطلاعات را در اختیار کسی قرار ندهید چون با این کار ممکن است والت شما هک شود.

پس از کپی عبارت یادآور روی گزینه “I have safely stored my recovery phrase” و سپس روی next کلیک کنید.

در صفحه بعد از شما خواسته می‌شود که عبارت بازیابی را تایید کنید. کلمات را به ترتیب انتخاب کنید؛ در صورت انتخاب درست، به صفحه بعد هدایت می‌شوید. در غیر این صورت یک پیام خطا دریافت می‌کنید که اعلام می‌کند کلمه یادآور شما درست نیست.

پس از تایید عبارت بازیابی به صفحه بعد رفته و یک پسورد قوی برای والت خودتان انتخاب کنید. توصیه می‌شود که این پسورد بیشتر از 8 کاراکتر داشته باشد و حتماً در آن از اعداد، حروف و نمادها استفاده کنید. حتماً این رمز را خوب به خاطر بسپارید چون هر زمان که قصد اجرای تراکنش داشته باشید یا وقتی از سرویس معاملاتی والت استفاده کنید این پسورد از شما خواسته می‌شود. در صورت فراموشی این پسورد می‌توانید از عبارت بازیابی جهت بازیابی اطلاعات والت استفاده کنید.

پس از رمزنگاری والت به صفحه بعد رفته و کوین‌ها یا توکن‌هایی که قصد استفاده از آنها در والت را دارید انتخاب کنید. این گام اختیاری است و می‌توانید بعداً از طریق داشبورد این کوین‌ها را اضافه کنید. در نهایت شرایط استفاده از خدمات Coinomi را خوانده و قبول کنید تا بتوانید استفاده از والت را آغاز کنید.

نحوه استفاده از والت دسکتاپ Coinomi

پس از باز کردن اپلیکیشن متوجه می‌شوید که این والت اینترفیسی جذاب با قابلیت مرور آسان دارد که حتی افراد مبتدی هم آن را به خوبی درک می‌کنند.

همانطور که مشاهده می‌کنید در این داشبورد فقط سه گزینه مهم در منو موجود است یعنی overview، wallet و exchange. بخش overview لیست همه کوین‌ها و توکن‌هایی که به والت خودتان اضافه کرده اید را نمایش می‌دهد. برای مشاهده تاریخچه تراکنش‌ها و موجودی خودتان به بخش wallet مراجعه کنید که از آنجا می‌توانید توکن‌ها و کوین‌های لازم را هم اضافه کنید. برای معامله کوین‌ها از بخش exchange استفاده کنید. کوین‌های تبدیل شده به صورت خودکار به والت شما اضافه می‌شوند.

این والت دارای حالت روز و شب هم هست که می‌توانید بر حسب نیاز آنها را انتخاب کنید. همانطور که پیش از این اشاره شد، امکانات و منوهای والت کاملاً مشخص هستند و برای نگه داشتن و معامله ارزهای دیجیتال روش بسیار مناسب است. کافیست منوها را بررسی کنید تا کاملاً با این والت آشنا شوید.

استفاده از Coinomi کاملاً رایگان است و هیچ هزینه اضافه ای از شما دریافت نمی‌شود به غیر از کارمزد تراکنش‌ها که باید به ماینرها پرداخت کنید.

اما امنیت این والت چقدر است و آیا می‌توان به آن اعتماد کرد؟

امنیت کلاینت والت دسکتاپ Coinomi چقدر است؟

Coinomi از سال 2014 فعال است و ادعا می‌کند که هزاران مشتری رضایتمند دارد که هیچ وقت والت آنها هک نشده است. این ادعا کاملاً درست است چون همانطور که مشاهده می‌کنید کاربران چندانی درباره این اپلیکیشن یا سرویس نظر منفی ثبت نکرده اند. اما همه آنها کاربر موبایلی بودند. پس شرایط کلاینت دسکتاپ به چه صورت است؟

در فوریه 2019 یک کاربر گزارش داد که والت او به دلیل نقص امنیتی Coinomi هک شده, این مشکل فقط در والت دسکتاپ مشاهده شده و هیچکدام از والت‌های موبایلی تحت تاثیر آن قرار نگرفته اند. این کاربر گزارش داده که وقتی عبارت یادآور را وارد می‌کنید، Coinomi آن را به صورت متن ساده به API بررسی کننده املای گوگل ارسال می‌کند.

یک آسیب پذیری امنیتی در @CoinomiWallet مشاهده شده که وقتی عبارت یادآور را وارد می‌کنید، آن را به صورت متن ساده به APIی ریموت spellchecker گوگل ارسال می‌کند! این شوخی نیست!

در ادامه ویدیوی اثبات این ادعا را مشاهده می‌کنید.

این آسیب پذیری توسط @warith2020  شناسایی شده، می‌توانید در این لینک اطلاعات بیشتر را مشاهده کنید: https://t.co/tCZ0hDPyJ3 pic.twitter.com/hdaPOb84A9

در هر صورت برنامه نویسان کاملاً این آسیب پذیری را رفع کردند و می‌توانید در این لینک کل ماجرا را مطالعه کنید: https://medium.com/coinomi/official-statement-on-spell-check-findings-547ca348676b

اما باید توجه داشته باشید که Coinomi اپن سورس نیست. از آنجای که این نرم افزار کلوزسورس است کسی انتظار ندارد که توسعه دهندگان بتوانند کد را بازبینی کنند. این نکته به معنای مشکوک بودن کد نیست اما به این معناست که امکان ایجاد شفافیت درباره آن وجود ندارد و به همین دلیل والت Coinomi از سایت Bitcoin.org حذف شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید: https://github.com/bitcoin-dot-org/bitcoin.org/issues/1622

به هر حال بیشتر والت‌های چند ارزی محبوب مثل Jaxx و Exodus هم کلوز سورس هستند.

نتیجه گیری نهایی

هر چند والت‌های چند ارز مختلفی وجود دارند اما Coinomi تنها والتی است که فرایند نگهداری و معامله ارزهای دیجیتال را ساده تر کرده است. کاربران در هر سطحی می‌توانند به راحتی و بدون مشکل ارزهای دیجیتال را ذخیره، مدیریت و معامله کنند. این والت بهترین سطح امنیت و حریم خصوصی و پشتیبانی را برای کاربرانش ارائه می‌کند. Coinomi یکی از قدرتمندترین و قابل اطمینان ترین والت‌های موجود در بازار است.

وجود اینترفیسی ساده، پشتیبانی گسترده از انواع آلت کوین‌ها و قابلیت‌های مبادله ارزهای دیجیتال به همراه وجود یک جامعه قوی و تیم برنامه نویسی فعال باعث محبوبیت Coinomi شده است. با توجه به موارد ذکر شده Coinomi برای افراد مبتدی و کاربران موبایلی گزینه فوق العاده ای محسوب می‌شود و برای کاربردهای روزانه بسیار مناسب است اما برای نگه داشتن حجم زیادی کوین و توکن مناسب نیست. توصیه می‌کنیم که یا از والت کور استفاده کنید یا برای افزایش سطح امنیت از والت‌های سخت افزاری که از چندین ارز پشتیبانی می‌کنند استفاده کنید.

وقتی از والت خودتان به حساب اکسچینج خودتان کوینی واریز می‌کنید، باید کارمزد (کارمزد واریز) پرداخت کنید. همچنین وقتی کوینی از والت اکسچینج خودتان برداشت کرده و به والت شخصی خودتان واریز می‌کنید هم باید کارمزد پرداخت کنید (کارمزد برداشت). این هزینه‌ها در واقع کارمزدهای شبکه یا به عبارتی کارمزدهای معاملاتی هستند که شما برای هر معامله موفقیت آمیز باید پرداخت کنید. هر چند این کارمزدها متفاوت هستند اما بیشتر اکسچینج‌های محبوب از سیستم پر کاربردی به نام مدل سفارش گذار (maker) و سفارش بردار (taker) استفاده می‌کنند.

شاید در بایننس و سایر اکسچینج‌ها مشاهده کرده باشید که مدل سفارش گذار و سفارش بردار دارای چنین ساختاری است و برای هر کدام از آنها کارمزد متفاوتی دریافت می‌شود.

اکسچینج‌هایی که از مدل کارمزد سفارش گذار/سفارش بردار استفاده می‌کنند اغلب مواقع برای سفارشات سفارش گذار کارمزدی دریافت نمی‌کنند (limit order) و برای سفارشات سفارش بردار کارمزد دریافت می‌کنند (market order). درک این مفاهیم اهمیت بسیار زیادی دارد چون وقتی یک سفارش معاملاتی در یک اکسچینج ثبت می‌کنید سفارش شما در یکی از این دو گروه قرار می‌گیرد: شما یا سفارش گذار هستید یا سفارش بردار. اما کارمزد سفارش گذار و سفارش بردار به چه صورت محاسبه می‌شود و مفهوم آنها چیست؟ در ادامه این مفاهیم را توضیح می‌دهیم و به شما خواهیم گفت که چرا اکسچینج‌ها از این مدل استفاده می‌کنند.

کارمزد سفارش گذار و کارمزد سفارش بردار چیست؟

اکسچینج‌ها بسته به نوع معامله از سفارش گذار و سفارش بردار کارمزد دریافت می‌کنند. برای درک این مفاهیم ابتدا با دو نوع معامله متداول یعنی limit order و market order آشنا می‌شویم.

Limit Order یا سفارش محدود: سفارشات محدود سفارشاتی هستند که در آنها کاربران سعی می‌کنند پایین تر از قیمت فعلی بازار خرید کنند و بعد با قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار بفروشند. به عبارت دیگر حداکثر قیمت برای سفارشات فروش و حداقل قیمت برای سفارشات خرید را مشخص می‌کنند. این نوع سفارشات بلافاصله اجرا نمی‌شوند. در عوض معامله گر باید منتظر بماند تا وقتی که یک کاربر (خریدار یا فروشنده) حاضر به پرداخت قیمت فروش آنها باشد.

Market Order یا سفارش بازار: سفارشات بازار سفارشاتی هستند که در آن کاربران با قیمت فعلی بازار معامله (خرید یا فروش کوین) را انجام می‌دهند. کاربرانی که از سفارش بازار استفاده می‌کنند افرادی هستند که پیشنهاد معامله شما را بلافاصله قبول می‌کنند. این معاملات سریع و ساده هستند و سفارشات همان لحظه با مناسب ترین قیمت ممکن اجرا می‌شوند.

بسته به نوع معامله ذکر شده از شما یک کارمزد اندک دریافت می‌شود یا هیچ کارمزدی دریافت نخواهد شد. اگر شما کاربری باشید که سفارش محدود ثبت می‌کند، در این صورت کارمزد سفارش گذار یا maker از شما دریافت می‌شود و اگر شما کاربری باشید که سفارش بازار ثبت می‌کند در این صورت کارمزد سفارش بردار یا taker از شما دریافت می‌شود. در بیشتر اکسچینج‌ها معمولاً کارمزد سفارش گذار صفر یا کمتر از کارمزدهای سفارش بردار است چون سفارش گذار برای اکسچینج نقدینگی ایجاد می‌کند ولی سفارش بردار نقدینگی را از اکسچینج برداشت می‌کند.

سفارش گذار و سفارش بردار چه افرادی هستند؟

برای درک مفهوم سفارش گذار و سفارش بردار اول باید مفهوم دفتر سفارشات را درک کنید که چیزی جز یک لیست حاوی تمام سفارشات مربوط به یک جفت معاملاتی خاص نیست. سفارشات خرید و سفارشات فروش هر دو در دفتر سفارشات ثبت می‌شود.

اما توجه داشته باشید که maker و taker ارتباطی به بحث خریدار و فروشنده ندارند. کارمزدهای maker و taker هم به سفارشات فروش و هم به سفارشات خرید اعمال می‌شوند.

maker یا سفارش گذار فردی است که در دفتر سفارش یک سفارش ثبت می‌کند و سایز دفتر سفارش را افزایش می‌دهند در نتیجه باعث می‌شود حجم نقدینگی اکسچینج بیشتر شود اما taker یا سفارش بردار افرادی هستند که سفارشات را از دفتر سفارشات برمی دارند، سایز دفتر سفارشات را کاهش می‌دهند در نتیجه باعث مصرف نقدینگی می‌شوند.

سفارش گذار:

• سفارش خرید: اگر شما یک سفارش خرید (خرید محدود) کمتر از قیمت فروش فعلی بازار ثبت کنید، سفارش گذار محسوب می‌شوید.
• سفارش فروش: اگر شما یک سفارش فروش (فروش محدود) بالاتر از قیمت فعلی تیکر ثبت کنید در این صورت شما باز هم سفارش گذار محسوب می‌شوید.

در مثال‌های بالا شما سفارش گذار هستید. چه خرید و چه فروش شما یک سفارش با قیمتی متفاوت با قیمت جاری بازار ثبت کرده اید بنابراین سفارش شما وارد دفتر سفارش بازار می‌شود (چه به صورت کامل و چه جزئی). در این حالت شما به دفتر سفارشات نقدینگی اضافه می‌کنید و در نتیجه کارمزد سفارش گذار را پرداخت می‌کنید.

اما سفارش محدود شما بلافاصله اجرا نمی‌شود. سفارشات ثبت شده در دفتر سفارشات وقتی اجرا می‌شوند که شخصی (سفارش بردار) با آن منطبق شود. اگر کسی تمایل به پذیرش قیمت شما نداشته باشد، بازار به محدوده قیمت تعیین شده توسط شما نمی‌رسد و سفارش شما اجرا نمی‌شود. این سفارش در دفتر سفارشات باقی می‌ماند تا وقتی که اجرا یا منقضی شود و یا شما آن را لغو کنید.

سفارش بردار:

• سفارش خرید: اگر سفارش خرید (خرید بازار) را از طریق تطبیق فوری با سفارش موجود در دفتر سفارش ثبت کنید، در این صورت سفارش بردار هستید.
• سفارش فروش: به طور مشابه اگر سفارش فروش (فروش بازار) را از طریق تطبیق با سفارش خرید موجود در دفتر سفارشات ثبت کنید، در این صورت هم شما سفارش بردار هستید.

سفارش بردارها افرادی هستند که مایل به اجرای فوری سفارش خودشان (خرید یا فروش) با بهترین قیمت فعلی بازار هستند. سفارشات سفارش بردارها هیچ وقت وارد دفتر سفارشات نمی‌شوند و با قیمتی که از قبل در دفتر سفارشات لیست شده، تطبیق داده می‌شوند. از آنجایی که سفارش بردارها سفارش را از دفتر ثبت سفارشات برمی دارند به آنها سفارش بردار گفته می‌شود و باید کارمزد سفارش بردار را پرداخت کنند. سفارش بردار کسی است که مایل است کمترین قیمت خرید را برای فروش و بیشترین قیمت فروش را برای خرید پرداخت کند.

اما چرا کارمزد سفارش بردارها معمولاً بیشتر از سفارش گذارها است و اکسچینج‌ها چه سودی از این مدل می‌برند؟

چرا اکسچینج‌ها از مدل سفارش گذار/سفارش بردار استفاده می‌کنند؟

همانطور که پیش از این اشاره شد، سفارش گذارها با اضافه کردن نقدینگی به اکسچینج‌ها به بازار کمک می‌کنند و سفارش بردارها هم نقدینگی را از دفتر سفارشات اکسچینج کم می‌کنند. برای درک این مفاهیم شرایط زیر را در نظر بگیرید:

سفارش خرید محدود (Maker): فرض کنید شما قصد خرید 1 بیت‌کوین از اکسچینجی را دارید که از ساختار کارمزد maker/taker استفاده می‌کند. قیمت فعلی بازار (نرخ مبادله) بیت‌کوین 5020 دلار است. حالا فرض کنید که شما تصور می‌کنید قیمت بیت‌کوین به 4700 دلار کاهش پیدا می‌کند و یک سفارش خرید محدود 4700 دلاری ثبت می‌کنید. حالا با اضافه شدن این سفارش بیت‌کوین به دفتر سفارشات اکسچینج شما برای این اکسچینج نقدینگی ایجاد می‌کنید. این کار باعث می‌شود حجم معاملات اکسچینج بیشتر شده و در نتیجه تجربه معامله کاربران اکسچینج بیشتر شود. در این حالت شما کارمزد سفارش گذار را پرداخت می‌کنید که معمولاً کمتر از کارمزد سفارش بردار است.

سفارش خرید بازار (Taker): حالا فرض کنید شما قصد خرید فوری بیت‌کوین را دارید و با قیمت فعلی بازار مشکلی ندارید در نتیجه یک سفارش خرید 5020 دلاری ثبت می‌کنید. از آنجایی که این نرخ، نرخ فروش فعلی بازار است و از قبل در دفتر سفارشات موجود بوده، درخواست شما بلافاصله اجرا می‌شود. در این مثال شما چیزی به دفتر سفارشات اضافه نمی‌کنید بلکه باعث حذف نقدینگی شده و فرصت خرید بیت‌کوین با این قیمت برای دیگران را کمتر می‌کنید. در این حالت شما کارمزد سفارش بردار را پرداخت می‌کنید.

مزایای مدل کارمزد سفارش گذار/سفارش بردار

همه اکسچینج‌ها تمایل به افزایش ترافیک دارند. هر چه کاربران بیشتر باشند، معاملات بیشتری اجرا می‌شود در نتیجه درآمد اکسچینج بیشتر می‌شود. دلیل استفاده از این مدل این است که به تحریک فعالیت‌های معاملاتی کمک می‌کند. سفارش گذارها معمولاً کارمزد پرداخت نمی‌کنند چون نقدینگی ایجاد می‌کنند اما سفارش بردارها باید کارمزد پرداخت کنند چون نقدینگی را از اکسچینج کم می‌کنند.

این کار باعث می‌شود که کاربران تشویص شوند در دفتر سفارشات بیشتر سفارش ثبت کنند تا اینکه سفارشات را از آن بردارند.

اما وقتی می‌توان با ایجاد سفارش محدود کارمزد کمی پرداخت کرد یا حتی هیچ کارمزدی پرداخت نکرد چرا باید کاربران تمایل به پرداخت کارمزد سفارش بردار داشته باشند؟

چرا کاربران market order ثبت می‌کنند نه limit order

وقتیت شما سفارش بازار یا market order ثبت می‌کنید یعنی می‌خواهید کوین‌ها را با حداکثر سرعت ممکن بخرید یا بفروشید. اکسچینج‌ها تمایل دارند از کاربرانی که به دنبال اجرای سریع معاملاتشان هستند کارمزد دریافت کنند. اما چرا وقتی می‌توان یک سفارش محدود با تفاوتی کم ایجاد کرد چرا بعضی کاربران سفارش بازار ثبت می‌کنند و کارمزد بیشتری برای آن پرداخت می‌کنند؟

این مثال را در نظر بگیرید: بیت‌کوین هم اکنون با قیمت 5020 دلار معامله می‌شود و یک کاربر با ثبت سفارش محدود 5010 دلاری به دنبال کسب سود است. همانطور که مشاهده می‌کنید تفاوت بین قیمت فعلی و سفارش کاربر چند دلار است. اگر این سفارش با موفقیت اجرا شود، کاربر به سود رسیده اما هیچ تضمینی وجود ندارد که این سفارش اجرا شود. حالا تصور کنید که قیمت بیت‌کوین به 6 هزار دلار یا حتی بیشتر می‌رسد. سفارش کاربر در 5010 دلار می‌ماند و باید منتظر بماند تا قیمت‌ها کمتر شود.

معمولاً کاربران برای دوری از ریسک از دست دادن فرصت معامله سفارش بازار ثبت می‌کنند و در مقابل برای محافظت از خودشان در برابر زیان‌های ناگهانی مایل به پرداخت کارمزد تراکنش هستند.

تفاوت بین سفارش گذار و سفارش بردار

سعی می‌کند با قیمت کمتر از بهترین پیشنهاد فعلی خرید کند.	معاملات را با قیمت معادل یا بیشتر از بهترین پیشنهاد فعلی اجرا می‌کنند.
سعی می‌کند با قیمتی بیشتر از بهترین پیشنهاد فعلی فروش انجام دهد.	با قیمتی معادل یا کمتر از بهترین پیشنهاد فعلی فروش انجام می‌دهد.
سفارش گذارها افرادی هستند که استراتژی بلندمدت دارند.	سفارش بردارها افرادی هستند که معامله را بلافاصله اجرا می‌کنند.
سفارشات سفارش گذارها معمولاً در دفتر سفارشات باقی می‌ماند تا اینکه اجرا شود.	سفارشات سفارش بردارها بلافاصله از دفتر سفارشات برداشته می‌شود.
سفارش گذارها با افزودن نقدینگی به اکسچینج‌ها کمک می‌کنند.	سفارش بردارها با پرداخت کارمزد بیشتر از ریسک کردن اجتناب می‌کنند.

 آشنایی با کوین‌های قابل ماین و غیرقابل ماین

یکی از ویژگی‌های خاص و انقلابی ارزهای دیجیتال، روش ایجاد و اجرای تراکنش‌ها است. ایده اصلی که باعث تفکیک ارزهای دیجیتال از ارزهای سنتی می‌شود، تمرکززدایی است. هیچ موجودیت مرکزی قادر به کنترل کردن این سیستم نیست. کوین‌ها از طریق فرایندی به اسم ماینینگ تولید می‌شوند و همه تراکنش‌ها توسط ماینرها در سراسر جهان اعتبارسنجی می‌شوند. این سیستم کاملاً غیرمتمرکز است اما ارزهای دیجیتال غیرقابل ماین شدن که بیشتر هم هستند چطور؟

اگر به سایت CoinMarketCap مراجعه کنید متوجه می‌شوید که از 10 ارز دیجیتال برتر این سایت 5 مورد قابل ماین کردن نیستند. همچنین یک گزینه برای فیلتر کردن ارزهای غیرقابل ماین وجود دارد. اگر نگاهی به این صفحه داشته باشید متوجه می‌شوید که بیشتر از 50 درصد کوین‌های لیست شده در CoinMarketCap غیرقابل ماین هستند. اما چرا برخی کوین‌ها قابل ماین هستند و برخی خیر. تفاوت این کوین‌ها و مزایا و معایب هر کدام چیست؟ وقتی کوینی غیرقابل ماین کردن باشد چطور تولید می‌شود و وقتی ماینری در چنین سیستمی وجود نداشته باشد تراکنش‌ها به چه صورت تایید می‌شوند؟ قصد داریم در این مطلب همه چیز را درباره این کوین‌ها بررسی کرده و توضیح دهیم.

قبل از شروع این بحث به این نکته می‌پردازیم که ماینینگ چیست و چه کاری برای ارزهای دیجیتال انجام می‌دهد.

ماینینگ

ماینینگ فرایندی است که در آن یک فرد یا گروهی از ماینرها از کامپیوترهای قدرتمندی استفاده می‌کنند که با یکدیگر برای حل مسائل محاسباتی پیچیده رقابت می‌کنند. این عبارت پیچیده محاسباتی "اثبات کار" است که ماینرها برای حفظ امنیت و تمرکززدایی شبکه بلاک‌چین انجام می‌دهند و در واقع یک فرایند مستمر برای رمزنگاری امنیتی است که دو هدف در شبکه ارزهای دیجیتال دارد. 1. اعتبارسنجی تراکنش‌ها در شبکه بلاک‌چین و 2. ایجاد کوین‌های جدید که ماینر برای اعتبارسنجی موفقیت آمیز بلاک‌های تراکنشی جدید آنها را دریافت می‌کند. از آنجایی که کامپیوترهای زیادی در ماینینگ فعالیت دارند، این شبکه غیرمتمرکزتر شده و حمله به آن بشدت سخت تر می‌شود.

همه کوین‌های قابل ماین از مدل اثبات کار استفاده می‌کنند و بیت‌کوین در این صنعت پیشگام است. حدوداً هزاران کوین قابل ماین در فضای ارزهای دیجیتال وجود دارد. بیت‌کوین، اتریوم، بیت‌کوین کش، لایت کوین، مونرو، دش، اتریوم کلاسیک، زی کش، دوژ کوین و ریون کوین از جمله کوین‌های قابل ماین محبوب هستند.

اما ریپل، EOS، استلار، تزوس، نئو، NEM، آنتولوژی، وی‌چین، ویوز، QTUM، LISK و NANO از جمله کوین‌های غیرقابل ماین پرطرفدار هستند. در واقع این توکن‌ها نیستند که غیرقابل ماین هستند بلکه کوین‌ها هستند که غیرقابل ماین محسوب می‌شوند.

اما در دنیای ارزهای دیجیتال قابل ماین و غیرقابل ماین به چه معناست؟

کوین‌های قابل ماین و غیرقابل ماین

همه ارزهای دیجیتال یا قابل ماین هستند و یا غیرقابل ماین. این موضوع بستگی به حوزه پلتفرم مورد نظر و تصمیم خالق آن کوین برای نحوه تولید آن دارد.

کوین‌های قابل ماین

همانطور که از نام این کوین‌ها مشخص است، این گروه شامل کوین‌هایی می‌شود که از طریق فرایندی به نام ماینینگ (استخراج) به دست می‌آیند. این کوین‌ها توسط ماینرها تولید شده و در واقع به عنوان پاداش (پاداشِ بلاک) اعتبارسنجی موفقیت آمیز تراکنش‌ها در شبکه و اضافه کردن آنها به یک بلاک جدید در بلاک چین به ماینرها اهدا می‌شود.

کوین‌های غیرقابل ماین

باز هم همانطور که کاملاً مشخص است این کوین‌ها غیرقابل ماین هستند. در مورد این کوین‌ها کاربران با استفاده از قدرت پردازش کامپیوتر خودشان قادر به استخراج یا ایجاد کوین‌های جدید نیستند. در واقع این کوین‌ها از قبل در گردش هستند و کاربران فقط می‌توانند این کوین‌ها را با خرید از طریق اکسچینج یا ابزارهای دیگر به دست آورند. این کوین‌ها یا قابل ایجاد نیستند و یا ایجاد می‌شوند اما بدون استفاده از تجهیزات ماینینگ؛ اما چنین کوین‌هایی از کجا می‌آیند؟

کوین‌های غیرقابل ماین چطور تولید می‌شوند؟

همانطور که پیش از این اشاره شده دو نوع کوین غیرقابل ماین وجود دارد 1. کوین‌هایی که به صورت کامل برای عموم عرضه شده و امکان افزایش موجودی آنها وجود ندارد و 2. کوین‌هایی که موجودی آنها قابل رشد است اما دیگر قابل ماین کردن نیستند و به روش‌های دیگر مثلاً از طریق گرو گذاشتن والت تولید می‌شوند. در ادامه هر دو حالت را بررسی می‌کنیم.

کوین‌های غیرقابل ماین که حداکثر موجودی آنها از قبل تولید شده و دیگر نمی‌توان کوین جدیدی تولید کرد:

این‌ها کوین‌هایی هستند که در آنها یک برنامه نویس در ابتدای پروژه کوین‌ها را از قبل ماین می‌کند و سپس برای عموم مردم منتشر می‌کند. همه کوین‌ها از قبل ماین شده و بیشتر از طریق ICO فروخته می‌شوند.

کوین‌های غیرقابل ماین که هنوز موجودی آنها به حداکثر میزان قابل تولید نرسیده است:

این گروه شامل کوین‌هایی هستند که مثلاً از مدل اثبات سهام استفاده می‌کنند که در آن تولید کوین‌های جدید تنها از طریق گرو گذاشتن والت یا مسترنودها ممکن است.

در مدل اثبات سهام هیچ کامپیوتر قدرتمندی دخیل نیست و در عوض کاربران باید کوین خریده و در والت خودشان نگه دارند. در چنین مدلی ماینرها تراکنش‌ها را اعتبارسنجی نمی‌کنند و در عوض کاربرانی که در والت خودشان کوین داشته باشند در فرایند اعتبارسنجی تراکنش‌ها دخیل خواهند بود. هر چه تعداد این کوین‌ها بیشتر باشد و مدت زمان بیشتری آنها را در والت خودتان نگه داشته باشید احتمال اینکه بتوانید یک بلاک از تراکنش‌ها را اعتبارسنجی کنید بیشتر می‌شود. کاربران در صورت اعتبارسنجی موفقیت آمیز تراکنش‌ها پاداش‌هایی دریافت می‌کنند که در قالب کوین‌هایی که تازه ماین شده به آنها اهداء می‌شود.

اما لزوماً همه کوین‌های غیرقابل ماین از اثبات سهام استفاده نمی‌کنند و لزوماً همه کوین‌های اثبات سهامی به سهامداران خود کوین پاداش نمی‌دهند. کوین‌هایی مثل Neblio وجود دارند که قبل از این به سقف تولید رسیده اند و حالا اعضای شبکه فقط می‌توانند کارمزد تراکنش‌ها را به عنوان پاداش دریافت کنند. این کارمزدها به اندازه پاداش بلاکی که از ماینینگ دریافت می‌شود نیست اما هزینه‌های اعتبارسنجی در این روش بسیار کمتر از روش اثبات کار است.

تفاوت‌ها و شباهت‌های بین کوین‌های قابل ماین و کوین‌های غیرقابل ماین

هدف کوین‌های قابل ماین و غیرقابل ماین اعتبارسنجی تراکنش‌ها است. از آنجایی که ایده اصلی بیشتر ارزهای دیجیتال تمرکز زدایی بوده، تراکنشی که در شبکه رخ می‌دهد باید به نوعی توسط شخصی اعتبارسنجی شود. این اعتبارسنجی برای اطمینان از اینکه کوین‌ها دوبار خرج نمی‌شوند ضروری است. در رابطه با اعتبارسنجی تراکنش‌ها یا مدیریت تولید بلاک هر دو گروه ارزهای قابل ماین و غیرقابل ماین شباهت‌هایی دارند که آن هم بحث اتفاق نظر است. تنها روش رسیدن به این اتفاق نظر متفاوت است؛ کوین‌های قابل ماین از الگوریتم اجماع نظر اثبات کار استفاده می‌کنند اما کوین‌های غیرقابل ماین بیشتر از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌کنند.

اما همانطور که ذکر شد همه کوین‌های غیرقابل ماین لزوماً اثبات سهامی نیستند. در حوزه ارزهای دیجیتال الگوریتم‌های اجماع مختلفی وجود دارد. هر الگوریتم برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و بلاک‌ها از روش خاصی استفاده می‌کند. اثبات کار و اثبات سهام دو مورد از محبوب ترین الگوریتم‌ها هستند. کوین‌های غیرقابل ماین دیگری هم وجود دارند که از سایر الگوریتم‌های اجماع استفاده می‌کنند از جمله اثبات سهام محول شده (DPoS)، تحمل خطای بیزانس (BFT)، گراف‌های جهت‌دار غیرمدور (DAG) و غیره.

مزایا و معایب

کوین‌های قابل ماین و غیرقابل ماین هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.

کوین‌های قابل ماین

• مزایا: کوین‌هایی که مبتنی بر الگوریتم اثبات کار هستند ایمن تر محسوب می‌شوند. همچنین این الگوریتم راه بهتری برای توزیع کوین‌ها فراهم می‌کند البته به این شرط که ساختار پاداش بلاک آن کوین مناسب باشد و از قبل ماین نشده باشد.
• معایب: مهم ترین عیب ارزهای دیجیتال قابل ماین این است که ایمن سازی شبکه انرژی زیادی مصرف می‌کند و نیاز به تجهیزات ماینینگ تخصصی دارد.

کوین‌های غیرقابل ماین

• مزایا: کوین‌های غیرقابل ماین از نظر مصرف انرژی مقرون به صرفه تر هستند چون نیازی به صرف انرژی زیاد برای ایمن کردن شبکه ندارند. در نتیجه هزینه اعتبارسنجی تراکنش‌ها در مقایسه با کوین‌های اثبات کاری کمتر است.
• معایب: بسیاری از کوین‌های غیرقابل ماین از قبل ماین شده اند. همچنین توزیع اولیه این کوین‌ها معمولاً به خوبی صورت نمی‌گیرد و این امر منجر به متمرکز شدن آنها می‌شود.

اما ممکن است حالا بعد از درک تفاوت ارزهای قابل ماین و غیرقابل ماین این سوال برای شما ایجاد شود که کدامیک بهتر است؟

ارزهای دیجیتال قابل ماین و غیرقابل ماین

بسیاری از ارزهای دیجیتال از روش اثبات کار یا همان ماینینگ استفاده نمی‌کنند چون این روش انرژی زیادی مصرف می‌کند. در مقابل بیشتر کوین‌ها از ماینینگ اثبات سهامی استفاده می‌کنند تا این اطمینان حاصل شود که کوین‌ها به صورت یکنواخت تری توزیع می‌شود و شبکه غیرمتمرکز باقی می‌ماند. اما کوین‌های غیرقابل ماینی هم هستند که پتانسیل‌های زیادی دارند. هر کدام از آنها ویژگی‌های خاص و منحصربفرد خود را دارند و نکته ای که شما باید در نظر داشته باشید این است که ماینینگ فقط یک روش برای توزیع کوین‌ها محسوب می‌شود. هر کوینی از یک روش متفاوت برای ایمن سازی شبکه و توزیع کوین‌ها استفاده می‌کند که این موارد بستگی به اهداف آن ارز دیجیتال دارد.

کوین‌های قابل ماین و غیر قابل ماین هر کدام گروه‌های خاصی از افراد را به خود جذب می‌کنند. تصمیم گیری برای مشارکت در این شبکه‌ها بر عهده خود شما قرار دارد و دقت کنید که نباید صرفاً بر اساس قابل ماین بودن یا نبودن یک کوین درباره ارزشمند بودن آن تصمیم گیری کنید. در واقع قیمت کوین بیشتر به 2 عامل یعنی عرضه و تقاضا بستگی دارد. تنها تقاضا ارزشمند بودن را مشخص می‌کند و تقاضا بستگی زیادی به کاربرد و سودمندی یک کوین دارد. با این حال ارزهای دیجیتال قابل ماین و غیرقابل ماین هر کدام طرفداران خاص خود را دارند اما در نهایت فقط کوین‌هایی که کاربرد و ارزش واقعی داشته باشند باقی خواهند ماند.

جای شک نیست که طرفداران و معامله گران بیت‌کوین، BTC را به عنوان سمبل و نماد اصلی بیت‌کوین ترجیح می‌دهند اما آیا می‌دانستید یک سمبل دیگر هم برای بیت‌کوین وجود دارد؟ آیا تا بحال هنگام بررسی قیمت بیت‌کوین در اینترنت به نماد XBT برخورد کردید؟ کوین بیس که یکی از اکسچینج‌های محبوب دنیا است و CoinMarketCap وبسایت نمایش داده‌ها و مطالعه ارزهای دیجیتال هم از نماد BTC استفاده می‌کنند. بسیاری از اکسچینج‌ها و پورتال‌های آنلاین هم از نماد BTC برای بیت کوین استفاده می‌کنند. در مقابل اکسچینج محبوب XE و شرکت بزرگ بلومبرگ از XBT به عنوان نماد بیت‌کوین استفاده می‌کنند. علاوه بر آنها برخی از سایت‌های محبوب در زمینه معامله ارزهای دیجیتال مثل Kraken و BitMEX از نماد XBT برای بیت‌کوین استفاده می‌کنند.

مفهوم XBT و BTC

این مفاهیم چیز جدیدی نیستند. از اولین روزهای ابداع بیت‌کوین از هر دو سمبل برای نامگذاری بیت‌کوین استفاده می‌شد. معمولاً افراد مبتدی نسبت به این دو تیکر دچار اشتباه می‌شوند. برخی تصور می‌کنند XBT مربوط به یک کوین دیگر به اسم Bitcoin XT است که یک فورک از بیت‌کوین کور بوده و حتی گاهی به خاطر ابهامی که درباره این دو تیکر وجود دارد از برخی سوء استفاده و کلاهبرداری شده است. پس اول از همه باید توجه کنید که BTC و XBT تفاوتی با هم ندارند. هر دوی آنها نماد بیت‌کوین هستند و دو ارز دیجیتال متفاوت نیستند.

اما چرا برای هر کوین به یک سمبل نیاز داریم و تفاوت بین این نمادها چیست؟ آیا پشت این دو نماد ماجرای خاصی وجود دارد؟ کدام یک از آنها تیکر رسمی بیت‌کوین است و کاربران کدامیک را ترجیح می‌دهند؟ در این مطلب هر آنچه که باید درباره این دو نماد بدانید را به شما توضیح می‌دهیم.

آشنایی با نمادهای تیکر

اول از همه باید مشخص کنیم که نماد تیکر چیست و چرا به آن نیاز داریم؟ نماد تیکر یک علامت اختصاری است که در بازار بورس از آن برای شناسایی هر سهام، اوراق قبضه، اوراق بهادار یا صندوق سرمایه گذاری مشترک به صورت خاص و منحصربفرد استفاده می‌شود. در رابطه با ارز دیجیتال از نماد تیکر برای تشخیص کوین‌ها یا توکن‌ها هنگام تحقیق، مشاهده نمودارها یا هنگام معامله در اکسچینج‌ها استفاده می‌شود و در مجموع یک نماد یا سمبل است که از آن جهت تشخیص راحت یک ارز دیجیتال خاص استفاده می‌شود. نماد تیکر ممکن است از اعداد، حروف یا ترکیبی از آنها تشکیل شده باشد اما در بیشتر موارد فقط شامل حروف است.

هر ارز دیجیتال سمبل خاص خود را دارد. سمبل بیت‌کوین BTC، اتریوم ETH، ریپل XRP، لایت کوین LTC، مونرو XMR است و به همین ترتیب. تقریباً برای هر ارز دیجیتالی می‌توان از این نماد تیکر استفاده کرد. در بیشتر موارد این نماد تغییر نمی‌کند و در اکسچینج‌های مختلف از یک نماد مشترک استفاده می‌شود.

تیکرهای ارز دیجیتال

در بازار بورس این نمادها بیشتر توسط کمپانی مربوطه انتخاب می‌شوند. قبل از اینکه یک کمپانی اوراق بهاداری را عرضه کند یک نماد تیکر برای شناسایی آن انتخاب می‌کند. بیشتر مواقع این نماد شامل مخفف نام کمپانی است و به راحتی می‌توان این نماد تیکر را به نام کمپانی ترجمه کرد. اما در رابطه با ارزهای دیجیتال چه کسی این تیکرها را انتخاب می‌کند؟

در بیشتر ارزهای دیجیتال، برنامه نویس‌ها درباره این موضوع تصمیم گیری می‌کنند و سعی می‌کنند از تیکری استفاده کنند که نماد خوبی برای ارز دیجیتال آنها باشد و با سایر کوین‌ها یا توکن‌ها تداخل نداشته باشد. اما در رابطه با بیت‌کوین شرایط متفاوت است.

بیت‌کوین اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که توسط یک فرد ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو ساخته شد. هیچ نهاد خاصی کنترل این ارز را در اختیار ندارد. هیچکس نمی‌تواند درباره قوانین آن تصمیم گیری کند یا نام آن را انتخاب کند. ساتوشی ناکاموتو می‌توانست درباره این موارد تصمیم گیری کند اما چنین مخفف‌هایی را انتخاب نکرد و در مقاله سفید بیت‌کوین چنین چیزی مشاهده نمی‌شود. از آنجایی که هیچ استاندارد خاصی برای نامگذاری این ارزها وجود ندارد و هیچ مقام حاکمیتی نیست که درباره آنها تصمیم بگیرد، برای بیت‌کوین دو نماد مخفف XBT و BTC وجود دارد که در ادامه تاریخچه این نامگذاری‌ها را بررسی می‌کنیم.

BTC

در ابتدا از دو حرف BC برای بیت کوین استفاده می‌شد اما کم کم اکسچینج‌ها شروع به استفاده از سه حرف BTC کردند. هرچند BTC مخفف رسمی بیت‌کوین نیست اما بعداً جامعه بیت‌کوین به طرز گسترده‌ای استفاده از آن را شروع کردند. هیچکس نماد BTC را ثبت نکرده و این تیکر تحت قانون کپی رایت ثبت نشده است. اما همه در جریان هستند که BTC به بیت‌کوین اشاره دارد. BTC مخفف خیلی خوبی برای بیت‌کوین محسوب می‌شود و شبیه کد ایزوی ارزهای فیات است (مثل USD، EUR، AUD و غیره).

XBT

BTC تنها نمادی بود که از آن برای بیت‌کوین استفاده می‌شد. این نماد کاملاً مناسب و منطقی بود و هیچ سوالی درباره مدل‌های دیگر برای تیکر بیت‌کوین مطرح نشده بود تا اینکه بیت‌کوین محبوبیت و کاربرد زیادی پیدا کرد. با شروع محبوبیت بیت‌کوین نیاز برای انتخاب کد ارزی آن حس شد. هر چند BTC شباهت زیادی به کدهای ایزوی ارزی داشت اما مطابق با استانداردهای ISO 4217 نبود.

سازمان استاندارد بین المللی یا ISO یک سازمان غیردولتی است که کد کشورها و همچنین کد ارزهای فراملی را مشخص می‌کند. ایزو به هیچ دولت خاصی وابسته نیست و یک سازمان خدمات داوطلبانه است که کدهای سه حرفی ارزهای دولتی و غیردولتی را تعیین می‌کند.

استاندارد ایزو 4217 و استفاده از مخفف XBT

طبق استانداردهای ایزو 4217 قوانین خاصی هستند که کد ارزهای ملی و همچنین دارایی‌های بین المللی مثل طلا، نقره، پلاتینیوم را تعیین می‌کنند. بر اساس این استاندارد 2 حرف اول این کد 3 رقمی باید کد کشور باشد و آخرین حرف آن هم باید حرف اول آن ارز ملی باشد.

برای مثال:

• USD - (United States Dollar) دلار امریکا
• AUD - (Australian Dollar) دلار استرالیا
• CAD - (Canadian Dollar) دلار کانادا
• JPY – (Japanese Yen) ین ژاپن

اما ارزهایی که متعلق به دولت خاصی نیستند باید با حرف X شروع شوند و پس از آن کد ارز یا نماد مربوط به آن عنصر در جدول عناصر شیمیایی قرار می‌گیرد.

مثال:

• – XAU طلا
• – XAG نقره
• – XPT پلاتینیوم

XBT به عنوان کد ارزی بیت‌کوین

مشکلی که در رابطه با کد BTC برای بیت‌کوین وجود دارد، این است که این کد با کد ارز کشور بوتان یعنی BTN تلاقی دارد. هر چند این دو کاملا شبیه هم نیستند اما دو حرف ابتدایی آنها یکسان است و از آنجایی که بیت‌کوین تحت مالکیت هیچ کشور خاصی قرار ندارد، استاندارد ایزو مخفف XBT را برای بیت‌کوین تعیین کرده که X اول آن به دلیل ابر ارز بودن بیت‌کوین (عدم تعلق به یک کشور خاص) است و BT هم مربوط به دو حرف مخفف بیت‌کوین است.

دلیل استفاده نکردن از XBC

از آنجایی که بیت‌کوین یک ارز ملی نیست و مثل طلا و نقره به هیچ کشور خاصی وابسته نیست قطعاً حالا متوجه شدید که چرا سمبل بیت‌کوین با حرف X شروع می‌شود. اما چرا XBT و XBC نه؟ اگر نام بیت‌کوین را در نظر بگیریم (Bit Coin) مشخص می‌شود که این نماد باید XBC باشد. اما XBC از قبل توسط اتحادیه اروپا برای واحد ارز اروپایی (European Unit of Account) تصرف شده در نتیجه XBT مناسب ترین کد برای بیت‌کوین است.

تفاوت بین این دو نماد

همانطور که در ابتدای این مقاله اشاره شد، هیچ تفاوتی بین XBT و BTC وجود ندارد و هر دوی آنها به بیت‌کوین اشاره دارند. مخفف XBT بر اساس استاندارد ایزو است و BTC نمادی است که به صورت طبیعی از سوی جامعه کاربران بیت‌کوین انتخاب شد. امیدواریم که حالا این نمادها را با نماد سایر ارزهای دیجیتال اشتباه نگیرید.

اکسچینج‌هایی که از نماد XBT استفاده می‌کنند:

علت اینکه افراد مبتدی این دو نماد را اشتباه می‌گیرند این است که برخی اکسچینج‌ها از نماد XBT برای بیت‌کوین استفاده می‌کنند. Kraken اولین اکسچینجی بود که از XBT به عنوان تیکر بیت‌کوین استفاده کرد. به غیر از این اکسچینج، BitMEX هم از مخفف XBT استفاده می‌کند. اما به غیر از این دو هنوز بیشتر اکسچینج‌ها از نماد BTC استفاده می‌کنند. اما کدام نماد به صورت جهانی پذیرفته شده و کدامیک در آینده کاربرد بیشتری خواهد داشت؟

نتیجه‌گیری

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید، از تیکر پیشنهادی ساتوشی در دنیای کریپتو استفاده زیادی می‌شود. از همان ابتدا نماد BTC به بیت کوین نسبت داده شد و پذیرش زیادی در بین اعضای جامعه کاربران پیدا کرد. اما XBT هم مخفف جدیدی برای بیت‌کوین نیست. این نماد در سال 2013 معرفی شد چون BTC با نماد یک ارز ملی تلاقی داشت و با استانداردهای ایزو همخوانی ندارد. اما XBT هنوز توسط ایزو به رسمیت شناخته نشده است.

نمی‌توان گفت که در آینده کدام تیکر بیشترین کاربرد را خواهد داشت اما در حال حاضر از هر دو نماد برای بیت‌کوین استفاده می‌شود. بعلاوه، بیت‌کوین ارز متمرکزی نیست و در نتیجه هیچ قدرت یا استانداردی نمی‌تواند مخفف آن را تعیین کند و می‌توان از هر دو تیکر BTC و XBT استفاده کرد.

BTC بین جامعه کاربران بیت‌کوین پذیرفته تر است اما XBT صرفاً یک نماد تجاری است که برخی موسسات مالی از آن استفاده می‌کنند.

اگر تازه وارد فعالیت در حوزه بیت‌کوین، اتریوم یا لایت کوین شدید و به دنبال راهی برای نگه داشتن کوین‌های خودتان هستید، تنها چیزی که برای مدیریت آدرس خودتان نیاز دارید که کوین‌های شما در آن ذخیره می‌شود یک والت است. اصطلاحات والت و آدرس بیت‌کوین گاهی اوقات گیج کننده می‌شوند و معمولاً افراد مبتدی تصور می‌کنند که هر دوی آنها یک مورد هستند. اما والت و آدرس دو آیتم کاملاً متفاوت هستند.

والت یا کیف پول نرم‌افزاری است که از آن برای مدیریت آدرس استفاده می‌شود و راه آسانی جهت ذخیره، نگه داشتن و کنترل کردن چندین آدرس در اختیار شما قرار می‌دهد. آدرس یک کلید منحصربفرد یا یک شناسه است که بیت‌کوین‌های شما در آنجا نگهداری می‌شود. از آنجایی که بسیاری از کاربران این دو را با هم اشتباه می‌گیرند، ما تصمیم گرفتیم در این پست در رابطه با این دو مفهوم توضیح بدهیم. سعی می‌کنیم این توضیحات را به زبان ساده و بدون پرداختن به مفاهیم فنی ارائه کنیم. ما از بیت‌کوین برای مثال استفاده می‌کنیم اما مفاهیم ذکر شده برای لایت کوین، دش، مونرو و تقریباً هر ارز دیجیتالی صدق می‌کند.

آدرس بیت‌کوین

آدرس بیت‌کوین که گاهی به آن فقط آدرس هم گفته می‌شود، ترکیبی از کاراکترهای عددی و حرفی است که معمولاً با عدد 1 یا 3 شروع می‌شود.

مثال:

1GBXjHxe74s7HPR97PvdxPYdghsphcLAFR

3GUHMnx47raxdKGyAvgQGHUYH8h1xhFA2L

این آدرس نمایانگر یک جفت کلید غیرمتقارن است و می‌تواند مقصد یک تراکنش بیت‌کوینی باشد. هر آدرس (کلید عمومی) یک کلید خصوصی مخصوص دارد که از آن برای انتقال بیت‌کوین از آن آدرس (آدرس یا کلید عمومی) استفاده می‌شود.

آدرس بیت‌کوین (کلید عمومی) و کلید خصوصی

این آدرس‌های بیت‌کوین (کلید عمومی) شبیه شماره حساب بانکی یا آدرس ایمیل شما هستند. شما برای دریافت ایمیل یا وجه از دیگران آدرس یا شماره حساب بانکی خودتان را در اختیار آنها قرار می‌دهید. به همین صورت می‌توانید آدرس بیت‌کوین (آدرس عمومی) خودتان را برای دریافت بیت‌کوین در اختیار دیگران قرار دهید.

اما برای ارسال بیت‌کوین از یک آدرس خاص به کلید خصوصی نیاز دارید که محرمانه است و نباید آن را در اختیار کسی قرار داد. این کلیدهای خصوصی شبیه پسورد حساب بانکی یا ایمیل شما هستند. بدون پسورد نمی‌توانید به ایمیل یا حساب بانکی خودتان دسترسی داشته باشید و بدونی دسترسی نمی‌توانید از طریق شناسه ایمیل خودتان برای کسی پیام ارسال کنید یا از حساب بانکی خودتان برای دیگران وجه واریز کنید. کلید خصوصی هم مثل همین پسورد است که از آن برای امضای تراکنش‌ها و اثبات مالکیت آدرس بیت‌کوین مربوط به آنها استفاده می‌شود.

می‌توانید آدرس بیت‌کوین خودتان را منتشر کنید و همه می‌توانند به این آدرس بیت‌کوین واریز کنند. اما همانطور که گفته شد برای ارسال بیت‌کوین از این آدرس نیاز به کلید خصوصی آن دارید. فقط با استفاده از کلید خصوصی درست و معتبر می‌توانید یک امضای معتبر بسازید. به همین دلیل به آن کلید خصوصی گفته می‌شود. این کلید را برای خودتان حفظ کنید و به یاد داشته باشید هر کسی که به آن دسترسی داشته باشد می‌تواند به ارزهای دیجیتال موجود در آن آدرس عمومی هم دسترسی پیدا کند. درست همانطور که هر کس پسورد حساب بانکی شما را داشته باشد می‌تواند به آن دسترسی پیدا کند و موجودی شما را برداشت کند یا با داشتن رمز ایمیل شما می‌تواند از ایمیل شما برای دیگران پیام ارسال کند.

ایجاد آدرس بیت‌کوین

برخلاف شماره حساب بانکی یا آدرس ایمیل می‌توانید هر تعداد آدرس بیت‌کوین که خواستید ایجاد کنید و ایجاد این آدرس‌ها هیچ هزینه‌ای در بر ندارد. در مقاله سفید بیت‌کوین هم توصیه شده که برای هر تراکنش بیت‌کوین یک آدرس جدید ایجاد کنید. اما چطور می‌توان آدرس ایجاد کرد و چطور می‌توان کلید خصوصی این آدرس‌ها را استفاده کرد؟ اینجاست که والت بیت‌کوین وارد عمل می‌شود که با استفاده از آن می‌توانید چندین کلید خصوصی و عمومی مختلف را مدیریت کنید.

والت بیت‌کوین چیست؟

والت بیت‌کوین اپلیکیشنی است که حاوی مجموعه‌ای از کلیدهای عمومی (آدرس بیت‌کوین) و خصوصی است. همانطور که قبلاً توضیح دادیم آدرس عمومی کلیدی است که برای دریافت بیت‌کوین به آن نیاز دارید و آدرس خصوصی داده‌هایی است که برای خرج کردن بیت‌کوین‌های مربوط به آن آدرس عمومی به آن نیاز دارید. اما آیا از والت فقط برای جمع کردن آدرس‌ها استفاده می‌شود یا می‌توان از آن جهت اجرای تراکنش هم استفاده کرد؟ واقعیت این است که والت بیت‌کوین روش بسیار آسانی برای مدیریت چندین کلید در اختیار شما قرار می‌دهد و می‌توان از آن برای اجرای تراکنش هم استفاده کرد.

والت بیت‌کوین شبیه یک نرم‌افزار ایمیل است که در آن می‌توانید اکانت‌های ایمیلی مختلف را مدیریت کنید و می‌توانید با استفاده از آن از اکانت‌های مختلفی که متعلق به خود شماست ایمیل ارسال کنید.

هر زمان که قصد ارسال بیت‌کوین از والت خودتان را داشته باشید، والت شما ابتدا با شبکه ارتباط برقرار می‌کند. سپس لیست آدرس‌های والت که حاوی موجودی باشد را بررسی و آنها را ترکیب می‌کند. بعد از آن با استفاده از کلیدهای خصوصی مربوط به آنها امضا ایجاد می‌کند و تراکنش را در شبکه منتشر می‌کند.

توجه: کوین‌های شما در اصل در والت نگهداری نمی‌شوند بلکه روی بلاک‌چین هستند. درست همانطور که ایمیل‌ها روی سرور ایمیل ذخیره می‌شوند و روی کامپیوتر خود کاربر ذخیره نمی‌شوند. همچنین طرز کار تراکنش‌های بیت‌کوین شباهت زیادی به ایمیل دارد. پس از اجرای تراکنش مبلغ موردنظر ارسال شده و نمی‌توان آن را برگرداند. در واقع این تراکنش‌ها یک مسیر یک طرفه دارند. تنها در صورتیکه دریافت کننده تمایل داشته باشد خود او می‌تواند این مبلغ را به شما برگرداند. همین شرایط برای خود شما هم صدق می‌کند. پس از دریافت بیت‌کوین در آدرس خودتان تنها خود شما که کلیدهای خصوصی را در اختیار دارید می‌توانید از این بیت‌کوین‌ها استفاده کنید.

انواع والت بیت‌کوین

فرمت والت بیت‌کوین معمولاً یک فایل غیرقابل خواندن متنی یا فایلی با پسوند .dat (فایل دیتا) است. فرمت این فایل برای هر کلاینت والتی متفاوت است و بیشتر والت‌ها معمولاً امکانات مشابهی مثل رمزنگاری والت، پشتیبان گیری و برچسب گذاری آدرس دارند.

لزوماً همه والت‌های ارز دیجیتال حاوری کلید خصوصی نیستند. مثلاً برخی از آنها فقط برای مشاهده هستند که می‌توان از آنها جهت مشاهده موجودی و تایید تراکنش‌ها استفاده کرد. این والت‌ها حاوی کلید خصوصی نیستند؛ در نتیجه با استفاده از آنها نمی‌توانید تراکنش امضاء کنید. همچنین برخی والت‌های اکسچینج و والت‌های آنلاین به صورتی هستند که در آن شما کنترلی بر کلیدهای خصوصی ندارید بلکه کسی که آن را مدیریت می‌کند این کلیدها را در اختیار دارد.

والت‌ها انواع مختلفی دارند از جمله والت آنلاین، والت سخت‌افزاری، والت دسکتاپ، والت موبایلی و غیره. همچنین اپلیکیشن‌های والت اپن سورس و کلوزسورس مختلفی در اینترنت موجود هستند. در هر صورت این شعار مهم را به خاطر داشته باشید که Not your keys, not your Bitcoins؛ اگر کلید یک آدرس را ندارید، پس بیت‌کوین‌های ذخیره شده در آن آدرس هم متعلق به شما نیست.

همیشه از والتی استفاده کنید که کنترل کلیدهای خصوصی آن را در اختیار داشته باشیم. همچنین هر کسی که مقدار قابل توجهی ارز دیجیتال دارد، باید از والت سخت‌افزاری مثل Ledger استفاده کند که امنیت بیشتری دارد.

مدیر عامل شرکت سیرکل اعتقاد دارد که تقاضای Stablecoin در مشاغل روزمره "انفجاری  و بسیاررو به صعود است".

جرمی آلرای، مدیرعامل شرکت سیرکل اذعان داشت: استیبل کوین هایی که توسط دلار و ارزهای فیات حمایت می شوند محبوبیت زیادی پیدا کرده و بیشترین تقاضا را به نسبت بقیه کوین ها دارند  نه فقط  تریدها و فعالان صنعت کریپتو بلکه بقیه صاحبان کسب و کار هم به آنها علاقه نشان می دهند. ثبت نام ها و درخواست های جدیدی از بازارهای تجارت الکترونیک ، شبکه های تبلیغاتی، تولید کنندگان کالاهای لوکس ، پلتفرم های استخدام ، بازارهای محتوای دیجیتال ، شرکتهای پرداخت ، شرکتهای نرم افزاری، بنگاههای خدمات حرفه ای ، کسب و کارهای پاداش ده و ارائه دهندگان بانکداری موبایل و سایر موارد دریافت شده است.

بخش تدارکات شرکت هواپیمایی ایر آسیا، سیستم رزرواسیون باربری با استفاده از بلاکچین به نام Freightchain را راه‌اندازی کرده است.  Freightchain "اولین شبکه حمل و نقل هوایی دیجیتال در جهان است که مبتنی بر بلاکچین اجرا می شود." این شبکه که امروز راه اندازی شده و کار خود را آغاز می کند، به شرکت های ترابری یا تحویل دهندگان کالا این امکان را می دهد که به صورت فوری در صورت تمایل هر کدام از 247 هواپیمای شرکت ایراسیا را برای حمل بارها و محموله های خود رزرو کنند. مدیر فنی این پروژه، ویشال بترا، توضیح داد که این شبکه برای کمک به مشاغل در طول همه گیری ویروس کرونا می باشد.